پیشبرد راهبردها با روش صهیونیستی در غزه و قدس

حسین امیدى
آهنگ رفتاری صهیونیست ها چه در قدس شرقی در قالب سرعت بخشیدن به شهرک سازی و یهودی سازی این شهر مقدس و چه در قبال نوار غزه از طریق حملات روزانه و یا تهدید به جنگ و حمله ویرانگر روند تازه ای به خود گرفته است. اینکه در شرایط فعلی این اقدامات صهیونیست ها چگونه بازخوانی می شود، نیازمند نگاهی کلان تر به مولفه های بیشتر و بهره مندی از تاریخ رفتاری صهیونیست ها در محیط داخلی و خارجی است.
با اینکه راستگراهای افراطی صهیونیست اکنون قدرت را بیش از هر زمانی در اختیار دارند، اما سیاست های نژادپرستانه و علنی حکومت نتانیاهو با واکنش های زیادی از داخل و خارج بر روی این رژیم از سوی شرکای غربی و اقلیت مخالف وی روبه رو شده است. نگاه حکومت صهیونیستی به شرایط امروز منطقه و جهان آنها را به این جمع بندی رسانده است که حداقل تا یک سال آینده، بدون هرگونه مشکلی می توانند به سیاست های یهودی سازی در کرانه باختری و به ویژه قدس سرعت بیشتری بدهند و مذاکره با ابومازن را نپذیرفته و در بدترین شرایط، به خواسته وی مبنی بر توقف شهرک سازی تن ندهند. به همین دلیل در کنار فعال تر شدن رفتارهای نژادپرستانه در بیشتر مناطق فلسطینی 48 و 67 و حمله به مساجد و یا محدود کردن بیشتر فلسطینی های 1948 که صدای انتقاد اروپا را هم در آورده، پروژه های وسیع چند هزار واحدی شهرک سازی در داخل قدس شرقی و شرق و شمال و جنوب این شهر را در دستور کار گذاشته اند تا راهبرد سال 2020 برای یهودی سازی کامل قدس به نتیجه برسد. آخرین گام رژیم صهیونیستی، به تصویب رساندن قانون قدس پایتخت رژیم یهودی بود که طی روزهای گذشته نهایی شد و البته صدای چندانی هم از جهان اسلام بلند نشد.
از سوی دیگر، نگاه صهیونیست ها به گروه های جهادی این است که این گروه ها در حال ارتقای قدرت دفاعی خود هستند و امکان ماجراجویی جدید را از رژیم صهیونیستی سلب خواهند کرد و اساساً وجود چنین توانی در غزه و احتمالاً در کرانه باختری، برخلاف دکترین امنیتی- نظامی صهیونیست ها است، لذا برای مقابله با این پدیده، اقدامات چند لایه ای را به اجرا می گذارند.
از یک سو با حملات روزانه، فضا را همواره متشنج نگه داشته اند و به کشورهای غربی این پیام را می دهند که نگرانی امنیتی دارند و لذا خود را محق می دانند که در شرایط مناسب باید به آن حمله کنند و از سوی دیگر، بر اساس یک مدل و روش صهیونیستی، با جنجال امنیتی، طرف های پیرامونی را وادار به پذیرش مهندسی رفتاری مطلوب خود می کنند. اگر چه شورای نظامی حاکم مصر، اصول کلی موردنظر صهیونیست ها را حفظ کرده ولی صهیونیست ها از هم اکنون قصد دارند تا فضا را در مصر، غیرعادی کرده و شورای نظامی مصر را وادار به رفتار محدودکننده در قبال غزه و گروه های جهادی کنند و از تأثیر مثبت بیداری اسلامی در بهبود شرایط غزه و گروه های جهادی جلوگیری کنند.
البته بر اساس برخی گزارش ها، این مهندسی رفتاری را از طریق قطر نیز دنبال می کنند و با تشویق سران حماس برای ترک دمشق و استقرار در اردن، مشوق های یک میلیاردی قطر به اردنی ها پیشنهاد شده است. اگر تا به حال و در طی یک سال گذشته اظهارنظرهای صریح از سوی صهیونیست ها برای براندازی در سوریه کمتر شنیده می شد، در یک ماه گذشته، این اشتها و تمایل به شکل های مختلف بیان شده است، تا به حداقل های مطلوب در سوریه دست یابند و نشان دهند که سوریه از مقاومت دور می شود. البته در این تدبیر امید دارند تا مقاومت از دمشق دور شود. گسترش فضای طایفه گری و مذهبی که از طریق دامن زدن به ناامنی ها در سوریه دنبال می شود، در بخشی از اهداف خود، معطوف به این نتیجه گیری است. آنچه جالب است اینکه حتی در مذاکرات آشتی حماس و فتح که با مدیریت استخبارات نظامی مصر در هفته های گذشته دنبال شده، ضمن تغییرات محدود، هنوز از محتوای خط کشیدن برگزینه مقاومت مسلحانه و جهادی فاصله نگرفته و شبهه در این بحث تا حدی بالا است که رهبر جهاد اسلامی فلسطین، پس از مذاکرات قاهره، بر ادامه مقاومت و جهاد تأکید کرد و «هنیه» نیز در غزه، بر آزادی کامل فلسطین از طریق جهاد و مقاومت اصرار ورزید.
با اینکه صهیونیست ها به روشنی می دانند که قدرت جنگ افروزی علیه ایران را ندارند ولی نمی خواهند فرصت باقی مانده تا انتخابات آمریکا را نیز از دست بدهند و با اقدامات پنهان و آشکار خود قصد دارند، ماه های ابتدای سال میلادی جدید را به فضای جنگی آمریکا و غرب علیه ایران و جبهه مقاومت تبدیل کنند تا از کابوس نابودی در قبال جبهه مقاومت و نتایج واقعی بیداری اسلامی رهایی یابند. با اینکه مجلس نمایندگان و سنای آمریکا به شدت از لابی صهیونیستی متأثر است ولی کاخ سفید و پنتاگون از شانتاژ صهیونیست ها برای جنگ استقبال نمی کنند و لذا صهیونیست ها با داغ نگه داشتن فضای امنیتی در قبال غزه، امیدوارند تا مهندسی رفتاری در مصر را بازتولید کرده و در سایه ژست طلبکارانه از غرب و فرصت طلبانه در روندهای انتخاباتی غربی، سیاست یهودی سازی را شتاب داده و گام های موثری را به ثمر برسانند.