جرقه در تونس؛ شعله در سرزمین‌های اشغالی/عباس سعادتی

پایگاه بصیرت: در روزهای اخیر اخباری از ادامه خودسوزی در سرزمین‌های اشغالی در صدر رسانه‌ها قرار گرفته تا بیانگر بخشی از مشکلات گسترده رژیم صهیونیستی در پشت حصار‌های بلند فریب و نیرنگ دولتمردان اسرائیل غاصب باشد و از بحران‌های عدیده اقتصادی، سیاسی، اجتماعی و امنیتی این رژیم پرده بردارد. تل‌آویو و حامیانش با اتخاذ مشی بزرگ‌نمایی بحران در کشورهای غیرهمسو همواره معتقد بوده‌اند تمرکز بر مشکلات دیگر کشورها به مدد امپراطوری رسانه‌ای که در اختیار دارند، حاشیه امنی برای آن‌ها ایجاد می‌کند و فرصتی برای فرار از مشکلات داخلی آن‌ها است و به عبارت دیگر، اوضاع داخلی خودشان را آرام و باثبات معرفی می‌کنند. ولی حوادث یک سال اخیر در سرزمین‌های اشغالی مهر بطلان بر این ایده کاخ سفید و عقبه‌های صهیونیست آن‌ها وارد نمود و فشار مشکلات، مردم را به صحنه آورد تا مصداقی بر بروز بحران در سرزمین‌های اشغالی باشد. اکنون به برخی از دلایل مشکلات منجر به خودسوزی در سرزمین‌های اشغالی اشاره می‌گردد.
ا- تأثیر بیداری اسلامی بر بحران اقتصادی رژیم صهیونیستی
این مشکلات نشان داد که بیداری اسلامی مشکلات درونی و اقتصادی رژیم صهیونیستی را تشدید کرده است به‌ویژه پیوند‌های اقتصادی با رژیم مبارک در حوزه انتقال انرژی که اکنون با به قدرت رسیدن اسلام‌گراها و مطالبات مردمی مبنی بر قطع هرگونه کمک‌ها و مرادوات اقتصادی با تل‌آ‌ویو، بر معضلات صهیونیست‌ها افزوده است که اینک تبعات سپهر جدید سیاسی فکری جهان اسلام، دامن مردم در سرزمین‌های اشغالی را گرفته است . مسئولان رژیم صهیونیستی که پیش‌تر با طرح شعار «برق بیشتر، زحمت کمتر» تلاش می‌کردند تا تصویری از یک جامعه مرفه ارائه کنند اکنون پس از شگل‌گیری محور جدید تل‌آویو – قاهره در تأمین برق مورد نیاز مردم با مشکل مواجه شده‌اند.
2- بحران اقتصادی در اروپا و آمریکا
اکنون متروپل حمایتی سران اشغال‌گر با بحران اقتصادی دست و پنجه نرم می‌کنند و قادر به استمرار حمایت‌های مالی مانند گذشته نیستند؛ زیرا مخالفت‌های مستمر افکار عمومی در کشورهای یاد شده مبنی بر عدم کمک به جنگ‌طلبان صهیونیست به مطالبات معترضان کنونی افزوده شده است تا امکان هرگونه کمک به اسرائیل غاصب را مانند گذشته با دشواری مواجه کند برای اثبات ادعای سطور فوق می‌توان به اظهارات وزیر دفاع آمریکا «پانه‌تا» استناد کرد که خطاب به مقامات رژیم صهیونیستی در زمینه کمک‌های آمریکا اذعان کرد: «شما دیگر در جنگ نیستید. ما نمی‌توانیم تا ابد هزینه‌های شما را بپردازیم. شما دیگر مشکلی ندارید. باید مثل بقیه روی پای خود بایستید ما در هر تهدیدی از شما دفاع می‌کنیم. مثل همه هم‌پیمانان دیگرمان ولی مخارج شما را نمی‌توانیم بپردازیم. دنبال صلح باشید و‌گرنه، طبق نظر کار‌شناسان تا بیست سال آینده بدون هیچ جنگی نابود می‌شوید.» وخامت اوضاع اقتصادی اروپا سبب گردید که رژیم صهیونیستی نتواند 35 درصد صادراتش به اروپا را انجام دهد و 25 درصد صادرات به آمریکا نیز به دلیل رکود اقتصادی این کشور به سرنوشت مشابه اروپا مبتلا گردید.
3- بی‌عدالتی اجتماعی
تبعیض در جامعه صهیونیستی موج می‌زند و این رژیم نه تنها نسبت به اعراب ساکن مناطق اشغالی 1948 بی‌اعتناست بلکه نسبت به مهاجران نیز این تبعیض به چشم می‌خورد. یهودیان که از اروپای غربی به فلسطین اشغالی مهاجرت کردند، در خانه‌هایی که از اعراب به غصب گرفته شده بود و یا در خانه‌های مجهزی که برای آنان ساخته می‌شد اسکان می‌یافتند در حالی که یهودیان شرقی مدت‌ها می‌بایست در اردوگاه‌ها به سر برند تا مکانی مناسب برای آن‌ها فراهم شود و یک‌بار که این یهودیان به اعتراض برخاستند، «بن گوریون» نخست‌وزیر وقت به آن‌ها گفت : «موسی پیامبر شما را چهل سال در صحرای سینا نگاه داشت اما من تنها چند سال شما را در این وضع باقی خواهم گذاشت. دعوای اشکنازی‌ها – یهودیان غربی‌تبار- و سفاردی‌ها – یهودیان شرقی‌تبار- بر سر کسب قدرت و رفع تبعیض همچنان در لایه‌های زیرین جامعه صهیونیستی ادامه دارد و به بهانه وضعیت بد اقتصادی این روزها به سطح کشیده شده است پست‌های نخست‌وزیری، وزارت، نمایندگی پارلمان در انحصار یهودیان اروپایی بود و یهودیان آسیایی و آفریقایی به حکم نژادپرستی این رژیم از تحقیر زیادی برخوردار هستند.
سطح درآمد میان بالا‌ترین قشر صهیونیست‌‌ها 14 برابر ضعیف‌ترین قشر است و درآمدهای بالا‌ترین اقشار نیز سریعاً رو به رشد است، در حالی که فقرا در سرزمین‌های اشغالی ندار‌تر شده‌اند. در یک سال اخیر شمار میلیاردرهای صهیونیست از یکصد نفر فرا‌تر رفته است، در حالی که اقشار ضعیف جامعه صهیونیستی با درآمدهای کمتر از 1000 دلاری زندگی می‌کنند. نیم میلیون یهودی آفریقایی در سال‌های آتی به‌دلیل وضعیت نابسامان معیشتی به کشورهای خودشان باز خواهند گشت. رژیم صهیونیستی کشور یهودیان نیست، بلکه سرزمینی در اختیار 19 خانواده صهیونیست است که 70 میلیارد دلار معادل 88 درصد از بودجه ملی رژیم صهیونیستی را در اختیار دارند.
4- آسیب دیدن اقتصاد توریسم
رژیم صهیونیستی در کنار دیگر منابع درآمدی یکی از راه‌های کسب درآمد را بر پایه اقتصاد توریسم بنا کرده است و به همین منظور تلاش می‌کنند رقم قابل توجهی از درآمد موجود توریستی جهان را به خودشان اختصاص دهند. در سال 2000 شمار جهانگردانی که به سرزمین‌های اشغالی آمدند از 4/2 میلیون نفر فراتر رفت- ولی با آغاز انتفاضه فلسطینی و ناآرامی‌های ناشی از آن، شمار جهانگردان رو به کاهش رفت و حتی به زیر یک میلیون نفر سقوط کرد. شهر بندری ایلات یکی از مناطق توریستی در سرزمین‌های اشغالی است و تأثیر شلیک موشک و انفجارات در این منطقه توریستی بر کاهش گردشگران انکارناپذیر است. افزون بر آن، اصابت موشک‌های حماس به شهرهای بئرسبع، اشدود، اشکلون و سدورت در زمان جنگ 22 روزه سبب مختل شدن صنعت توریسم و افزایش خطر سرمایه‌گذاری در این مناطق گردید.
5- ماجراجویی و تحمیل هزینه‌بر اقتصاد
حمله به نوار غزه برای دولتمردان این رژیم افزون بر تبعات سیاسی و امنیتی، مشکلات اقتصادی را نیز رقم زد به گونه‌ای که ارتش صهیونیست تنها در هفته نخست تجاوز و کشتار فلسطینیان در غزه، هزینه‌ای بیش از 700 میلیون شیکل (152 میلیون دلار) را به اقتصاد در حال رکود این رژیم تحمیل کرده است. این در حالی است که بودجه در نظر گرفته شده برای چنین اموری در این رژیم 800 میلیون شیکل بوده است. بدین ترتیب ارتش رژیم صهیونیستی 5/2 میلیارد شیکل (حدود 750 میلیون دلار) بیشتر از بودجه پیش‌بینی شده را صرف کشتار مردم غزه کرده است که این موضوع در کنار خساراتی است که نیروهای مقاومت از طریق شلیک موشک‌های خود به مناطق «اشدود» و «بئرالسبع» وارد کرده‌اند.
بنابراین، این مشکلات در شرایط کنونی اقتصاد این رژیم را تهدید می‌کند و سبب خودکشی و خودسوزی‌های سریالی در اسرائیل غاصب گردیده است و زمانی برای پایان آن متصور نیست بلکه هر روز بر ابعاد ان افزوده خواهد شد. سالانه بیش از 400 نفر در سرزمین‌های اشغالی خودکشی می‌کنند؛ جرقه اعتراضی که از تونس شروع شد، اکنون شعله‌ای گردیده تا دامن مقامات صهیونیست را