صفحه نخست >>  عمومی >> آخرین اخبار
تاریخ انتشار : ۲۷ آبان ۱۳۹۳ - ۰۸:۰۶  ، 
کد خبر : ۲۷۰۷۹۹

تیغ دولبه سفر مقامات امریکایی به عراق/حسن احمدی

سفر مقامات آمریکایی به عراق، از جمله سفر دو روز قبل ژنرال دمپسی، از یک سو به دنبال مصادره دستاورهای ارتش و نیروهای مردمی عراق در مقابله با تروریست هاست و از سوی دیگر اوضاع را برای حضور نظامی دوباره در عراق بررسی می کند

پایگاه بصیرت؛ گروه بین الملل: دو روز قبل، "مارتین دمپسی"رئیس ستاد مشترک ارتش آمریکا به دنبال سفر غیر منتظره خود به عراق، پس از دیدار با "حیدر العبادی" نخست وزیر عراق، استوارت جونز سفیر آمریکا در عراق و نظامیان آمریکایی و فرماندهان نظامی عراقی به اربیل رفت و با برخی از مقامات اقلیم کردستان از جمله "مسعود بارزانی" رئیس منطقه کردستان عراق  دیدار و گفتگو کرد. پنتاگون هدف از این دیدار را آگاهی از وضع کنونی عراق و دست یابی به اطلاعات درباره آنچه میزان پیشروی نظامی در مقابله با داعش خوانده شده، اعلام نمود. سوال اصلی این است که علت انتخاب چنین زمانی برای سفر این مقام آمریکایی به عراق چه بوده است؟

ایالات متحده آمریکا که پس از خروج از عراق در دسامبر ۲۰۱۱ همچنان سودای حضور نظامی در این کشور اسلامی مهم را در سر می پروراند، پس از حوادث عراق و حمله گروه تروریستی داعش به شهرهای شمالی عراق، ائتلاف نماشی و شکننده ای را در سطح بین الملل برای حمله به این تروریست های دست پروده خود تدارک دید، اما پس از گذشت مدت کوتاهی از حملات صرفا هوایی به برخی مواضع داعش، عملا هیچ دستاورد قابل توجهی ائتلاف آمریکایی بدست نیاورد با این حال کاخ سفید تلاش می کند با اقدامات دیپلماتیک، خود را رهبر مبارزه با  تروریست در دنیا قلمداد کند و سفر چند روز قبل دمپسی به عراق از این بابت است. در عین حال نیم نگاه آمریکا برای حضور مجدد در عراق نیز به قوت خود باقی است.

این موضوع زمانی قوت می گیرد که وزیر دفاع آمریکا یک روز پس از سفر دمپسی، از احتمال بررسی طرح اعزام نیروی زمینی این کشور به عراق خبر داد. "چاک هگل" گفت : درخواست اعزام نیروی زمینی به عراق برای کمک به تعیین اهدافی که جنگنده های ائتلاف بمباران خواهند کرد، بررسی خواهد شد.

وی مدعی شد، اگر ژنرال مارتین دمپسی (رئیس ستاد مشترک ارتش آمریکا) خواستار اعزام نیروی زمینی به عراق شود، ما شاید این درخواست را بررسی کنیم و این دقیقا همان هدف قدیمی آمریکا برای ماندن در عراق برای پیگیری سایر اهدافش در خاورمیانه است.

بدون تردید آمریکا که از دستاوردهای چشم گیر ارتش عراق با کمک نیروهای مردمی و حمایت مرجعیت عراق، متحیر شده، اکنون درصدد مصادره این دستاوردها است. برکسی پوشیده نیست که آمریکا و غرب علاوه بر اینکه خود از ایجادکنندگ��ن داعش و سایر گروههای تروریستی در سوریه بودند، حال که از اهداف خود در سوریه ناکام مانده اند، درصددند با درگیر شدن با این گروههای تروریستی خود را ناجی تحولات خشونت بار خاورمیانه نشان دهند و نقش خود را در ترویج تروریسم در منطقه از اذهان عمومی پاک کنند.

ارتش عراق به همراه نیرهای مردمی و مستشاران ایرانی و مرجعیت عراق، طی چند ماه گذشته توانستند اقدامات و دستاوردهای مهمی از جمله آزادسازی شهر مهم  آمرلی، بیجی و پالایشگاههای مهم آن، منطقه استراتژیک «جرف الصخر» و اخیرا سد «العظیم» در «دیالی»  را به نام خود ثبت کنند و اکنون ارتش امریکا درصدد است با اعزام نیروی زمینی و انجام یک سری اقدامات ایذایی خود را فاتح و پیروز جنگ با تروریسم بنامد، غافل از آنکه حافظه تاریخی افکار عمومی جهان، اقدامات غرب و آمریکا در حمایت از همین گروههای تروریتسی در سوریه را هرگز فراموش نخواهد کرد.

تلاش آمریکا برای کمرنگ نمودن فتوحات ارتش مردمی عراق برای توجیه حضور نظامی گسترده‌تر در عراق، با هدف تلاش برای استقرار در عراق برای مدت طولانی است و مقامات آمریکا این روزها درصدد توجیه این اقدام می باشند، کما اینکه دمپسی، رئیس ستاد مشترک ارتش آمریکا، گفت: عراق به ۸۰ هزار نیروی ارتشی کارآمد نیاز دارد تا بتواند موصل را از دست داعش پس بگیرد!

مقامات آمریکایی باید به این سوال پاسخ دهند که چگونه این کشور می خواهد با گروههایی بجنگد که خود تامین کننده سلاح های مرگبار برای آنهاست و این اعزام نیرو در حالی است که یک منبع بلند پایه امنیتی عراقی افشا کرد که «گروهک تروریستی تکفیری داعش شماری از نیروهای ارتش عراق و داوطلب مردمی شرکت کننده در عملیات الانبار را با استفاده از سلاح‌هایی به قتل رساند که تنها در آمریکا ساخته می‌شود».

به گفته تحلیل گران، اعزام نیرو توسط آمریکا به عراق همان نتایجی را خواهد داشت که در 8 سال اشغال این کشور، طی سال های 2003 تا 2011 داشته است، یعنی قتل هزاران نفر غیرنظامی عراقی و بی خانمان شدن شمار زیادی از مردم این کشور. در کنار این، حضور دوباره آمریکا در عراق که در پشت اقدامات دیپلماتیک مقامات امریکایی به صورت یک برنامه با جدیت در حال بررسی است، می تواند به گسترش دوباره خشونت ها در عراق انجامیده و این کشور را از مسیر ثبات و صلحی که طی سال های قبل به همت مشارکت مردم، مرجعیت عراق و سیاستمداران متعهد به امنیت ملی عراق، همچون نوری مالکی، تا حدی به آن رسیده، خارج سازند و بار دیگر سایه نا امنی و خشونت را در این کشور بگسترانند.

در این زمینه خبر روزنامه فرامنطقه ای "الحیات" قابل توجه است. روزنامه فرامنطقه‌ای «الحیات» چاپ لندن، در گزارشی که به تشریح سفر «مارتین دمپسی» رئیس ستاد مشترک ارتش آمریکا پرداخت، و از آموزش عشایر استان «الانبار» به دست نظامیان آمریکایی و حضور نیروهای نظامی آمریکا در عراق به رغم مخالفت بغداد، خبر داد. الحیات نوشت: به رغم مخالفت رسمی عراق با حضور نیروهای زمینی آمریکا در این کشور، صدها سرباز آمریکایی در دو پایگاه نظامی «عین الاسد» در الانبار و «اسپایکر» در استان «صلاح‌الدین» مستقر شده‌اند که وظیفه آنها ساماندهی نیروهای عشایر برای تشکیل هنگ‌های نظامی متعدد برای مبارزه با داعش و دور کردن اجرای گزینه اعزام نیروهای مسلح شیعه به این استانها برای مبارزه با تروریسم است. قرار است نیروهای عشایر اساس نیروهای «گارد ملی» را که بغداد مسئول تشکیل آن شده، باشند.

برخی معتقدند حضور آمریکا در کشورهای خاورمیانه که خود از تأمین صلح و ثبات آنجا ناتوانند، مفید است و سبب امنیت می شود. این افراد چه شواهد تاریخی برای تأیید سخن خود دارند؟ آیا مرور سرگذشت عراق و افغانستان از زمان حضور نظامی آمریکا در این کشورها، این موضوع را قویا رد نمی کند؟

بنابراین سفر مقامات آمریکایی به عراق، تیغ دو لبه ای است: از یک سو به دنبال مصادره دستاورهای ارتش و نیروهای مردمی عراق در مقابله با تروریست هاست و از سوی دیگر اوضاع را برای حضور نظامی دوباره در عراق مورد بررسی قرار می دهد. این حضور نظامی الزاما همانند لشکر کشی آمریکا در سال 2003 به عراق نخواهد بود، بلکه می تواند به شکل استقرار دوباره نیرو در برخی پادگان های عراق باشد و در هر حال آمریکائی ها تلاش می کنند به نوعی خود را در سیستم امنیتی عراق و روندهای امنیتی این کشور دخیل کنند. این دخالت، در ظاهر تداعی کننده همکاری، اما در اساس تیغی بر گلوی ثبات و صلح پایدار در عراق است./ 

نظرات بینندگان
آخرین مطلب
پربیننده ترین
ارسال خبرنامه
برای عضویت در خبرنامه سایت ایمیل خود را وارد نمایید.
نشریات