مطهره شفیعی: میگویند نفر اصلی اسحاق جهانگیری، مصطفی پور محمدی و حجتالاسلام اشرفی اصفهانی نبوده است، اصلا چرا باید بعد از این همه مدت که از عمر دولت دهم گذشته است مردان آن دولت به فکر کسانی باشند که امروز بر کرسیهایشان تکیه زدهاند. آنها هم چند سال پیش روی صندلیهایی نشستند که پیش از آنها مردان دولت قبلتر بر آن نشسته بودند. شاید بگویند چون دولتمردان فعلی اکنون مواردی را درباره آنها مطرح کردهاند پس باید در این مقطع شکایت خود را تسلیم نهادهای ذیربط کنند. اما آیا باید این گفته وکیل احمدینژاد را مبنی بر اینکه «اسحاق جهانگیری در سالهای اخیر با هدف تخریب باورهای مردم و تشویش در اذهان عمومی، اقدام به طرح اتهامات بیاساس علیه دولت قبل کرده که در سطح وسیعی در رسانههای مکتوب و شبکههای مجازی و صوتی و تصویری منتشر شده است.» را در کنار ادامه اظهاراتش قرار داد که بر سکوت وحدتبخش تاکید کرده است؟! معاون اول دولت یازدهم بنا بر وظیفهای که بر عهده دارد با مردم از آنچه در گذشته رخ داد و آثاری که بر کشور داشت سخن میگوید و به نظر میرسد اگر دولتمردان قبل گلایهای داشتند میتوانستند با ارائه یک توضیح از عملکرد خود دفاع کنند و دیگر نیازی به شکایت نبود. یا درباره رئیس هیات بدوی رسیدگی به تخلفات اداری باز هم وکیل احمدینژاد به بقایی اشاره میکند و میگوید: «آقای اشرفی اصفهانی حتی یک دلیل کوچک هم برای اظهارات خود ندارد تا بتواند به سازمان بازرسی کل کشور یا هر مرجع دیگری ارائه کند؛ بنابراین علیه ایشان بهدلیل انتشار اکاذیب و افترا طرح شکایت میکنیم.»
آنچه اشرفی اصفهانی در مقام رئیس هیات بدوی رسیدگی به تخلفات نهاد ریاستجمهوری ذکر کرده بود درباره برخی عملکردهای حمید بقایی بود که به نظر میرسد با توجه به ماهیت مسئولیتی وی بیان مواردی که تخلف میداند نباید موجبات نارضایتی شود. درباره شکایت از فرد سوم دیگر خبری از وکیل احمدینژاد نیست و مرد پنهان دولت قبل اینبار موضوع شکایت را مطرح کرده؛ آن هم از حجتالاسلام پورمحمدی در قامت وزیر دادگستری دولت یازدهم. عبدالرضا داوری مشاور رسانهای احمدینژاد اینبار جای وکیل رئیسجمهور سابق را پر کرد و گفت که «وزیر دادگستری گفته است مشایی نقش قابل توجهی در فساد سه هزار میلیاردی داشته در حالی که این مطلب صحت نداشته و مصداق افترا و نشر اکاذیب است.» اگر به این سه تهدید به شکایت دقت شود به سادگی مشخص میشود که تخلفات اقتصادی موضوع مشترک شکایات است.
تاسی از رئیسجمهور
اما آیا آنچه این سه عضو دولت بیان کردند موضوع غیرمترقبه و پنهانی بوده است. اثبات در خفا نبودن این موضوع را به راحتی میتوان در سخنرانیهای دکتر حسن روحانی یافت چنانکه او پیش از جهانگیری، پورمحمدی و اشرفی اصفهانی درباره آنچه در 8 سال دولتهای قبل رخ داد به ارائه آمار و گزارش پرداخته بود. مثلا سخنرانی رئیسجمهور در تیرماه را باید بازخوانی کرد که بارها از وضعیت دولت قبل سخن گفت. او گفته بود: «شرایطی که ما وارد شدیم تورم بالای ۴۰درصد بود. آن هم در شرایطی که اقتصاد ما یک اقتصاد سالم نبود، بلکه اقتصاد ما روی تخت بیمارستان بود و این تب بالا رفته بود» یا در بخش دیگری اظهار داشته: «امروز آمار به ما میگوید که دارای رشد ۳درصدی هستیم و این برای دولتی که در آغاز کار یعنی در پایان سال۹۱ رشد منفی 8/6را داشته حرکت بزرگی است.» یا به نوشته آریا، رئیسجمهور در 24خرداد92 گفته است: «شما میدانید روزی که این دولت کار خود را آغاز کرد از رشد و رونق اقتصادی خبری نبود و آمار اقتصادی ما نیز نشان میدهد که در سال91 رشد اقتصادی کشور نزدیک به منفی 7درصد بود و این یعنی رکود عمیق که این وضعیت و رشد منفی اقتصاد حتی در سال92 هم ادامه داشت.» مهر در 24آذر93 به نقل از رئیسجمهور نوشت: «مسکن مهر موجب تورم 40درصدی شد، برای مسکن مهر، بانک مرکزی 45هزار میلیارد پول چاپ کرد و در اختیار بانک مسکن قرار داد.»
در 16آذر92 هم رئیسجمهور با بیان اینکه «من گفتم این دولت بدهیهای بزرگی را جا گذاشته و فقط سه رقم را گفتم و بقیه را نگفتم، گفت: اعلام کردم 74هزار میلیارد تومان بدهی دولت به سیستم بانکی است، 55هزار میلیارد تومان بدهی به پیمانکاران است و همچنین یک رقم 60هزار میلیارد تومان از دیگر بدهیها گفتم و بقیه را هنوز نگفتم.»
شکایت از روحانی؟!
سه عضو دولت یازدهم که گفته شد از آنها شکایت میشود از این شکایات استقبال و بر صحت اظهارات خود تاکید کردند چرا که رئیسجمهور پیش از آنها به بیان این موضوعات پرداخته بود. اما چرا اگر دولتیهای قبلی این موارد را خلاف واقع و سیاهنمایی میدانند از رئیسجمهور یازدهم شکایت نکردند؟ صدا در این راستا نوشته است: «احمدینژاد درصدد بود از حسن روحانی شکایت کند اما شکایت از رئیسجمهور به سادگی به نتیجه نمیرسد.» پس میتوان نتیجه گرفت احمدینژادیها درصدد بودند گام اول را بسیار سنگین بردارند اما کمی که به این موضوع فکر کردند و گذشته را به یاد آوردند که چه کسانی قصد شکایت از احمدینژاد را داشتند و به دلیل روال آن منصرف شدند، اینبار مسیر دیگری را انتخاب کرده و برای نشان دادن نارضایتی خود از افشاگریهای دولت یازدهم سخن از شکایت از معاون اول این دولت زدند.
تسنیم هم پس از انتشار خبر شکایت از اشرفی اصفهانی به نقل از وکیل احمدینژاد نوشت: «همانطور که پیشتر نیز اعلام کرده بودیم شکایت از افترازنندگان و منتشرکنندگان اکاذیب ادامه خواهد داشت.» این اظهارات نشان میدهد تصمیم احمدینژادیها برای شکایت از مردان یازدهم شتابزده بوده و از ابتدا بنایی برای این امر نداشتند اما پس از مشخصتر شدن اقدامات دولت قبل و بازداشت بقایی زنگ خطر به صدا درآمد و شکایت از یاران روحانی میتوانست از دو ناحیه برای آنها سودمند باشد. یکی اینکه شاید این تصور را داشتند با شکایت از معاون اول رئیسجمهور این پیام را به سایر دولتمردان کنونی میدهند که در اظهاراتشان نسبت به عملکرد دولت قبل جانب احتیاط را رعایت کنند و دیگر اینکه اذهان برای مدتی درگیر شکایت از دولتیها خواهد شد و بررسی پرونده برخی دولتمردان قبلی و نزدیکان آنها به صورت موقت از مرکز توجه افکار عمومی دور خواهد شد. به هر حال به نظر میرسد تیر شکایت از رئیسجمهور به سنگ خورده و حالا نوبت دولتمردان دیگر است.