آنچه در این بخش از بیانات معظمله بر آن تأکید شده است، عبارت است
از اینکه، آمریکا برای نفوذ در کشور انگیزه دارد و برای عملیاتی
کردن این نفوذ نیز از امکانات لازم برخوردار است. از اینرو،
مذاکره با این کشور ممنوع است. در واقع، تلاش آمریکا برای نفوذ در
کشور را باید در ادامه پروژه جنگ نرم آمریکا علیه نظام جمهوری
اسلامی ایران دانست. به بیان دیگر، اگرچه در دورههای قبل دشمن
تلاش میکرد تا در بستر رابطهای خصمانه این نقشه خود را پیاده کند،
اما اکنون با تغییر روش و تاکتیک و نه تغییر راهبرد و همچنین با
تلاش برای جذب و هضم کشورمان، آن هم در بستر مذاکره و توافق، میکوشد
تا این نقشه خود را عملیاتی کند. از اینرو، دشمن همان دشمن است؛
با همان اهداف و نقشههای قبلی و در اینجا صرفاً تغییر روش داده
است؛ نکتهای که اوباما، رئیسجمهور و جان کری، وزیر خارجه آمریکا
بارها بر آن تأکید داشتهاند. مضافاً خروجیهای اتاق فکر و مطبوعات
آمریکایی حتی به صراحت اعلام کردهاند، حوزه نفوذ آنها کجاست. برای
نمونه، نشریه والاستریتژورنال در فرایند نفوذ، دو راهکار را برای
تغییر نظام درنظر گرفته است؛ یکی مبارزه با حجاب و دیگری ترویج
مسائلی، مانند حضور زنان در ورزشگاهها. آنها همچنین حمایت علنی از
روحانیون یا آیتاللههایی را که خواستار جدایی دین از سیاست هستند،
در دستور کار قرار دادهاند. نکته مهم در اینباره آن است که به
میزانی که ارتباط و رابطه ما با این دشمن افزایش یابد، میزان
اثرپذیری ما از آن افزایش مییابد و بهعبارتی، طرف مقابل زمینههای
مناسب بیشتری برای پیادهسازی نقشههای خصمانه خود بهدست میآورد.
بنابراین، مذاکره با چنین طرفی نهتنها عاقلانه نبوده و منفعتی بر
آن مترتب نیست، بلکه میتواند حامل ضررها و خسارتهایی نیز باشد.
مسئله مهمی که باید در هرگونه ارتباط، ولو صرفاً عادی، به آن توجه
کرد.
این تغییر روش دشمن، یادآور عبارت مشهور سعدیشیرازی است که میگوید:
«دشمن چو از هر حیلتی فرو ماند، سلسله دوستی بجنباند و آنگاه
کارها کند که دشمن نتواند.» معنای این عبارت این است که چون آمریکا
با دشمنی، تهدید، فشار و تحریم نتوانسته است به اهداف خود در قبال
جمهوری اسلامی ایران، که به ترتیب اهمیت عبارتند از: براندازی،
تغییر رفتار و محدودسازی(جلوگیری از پیشرفت ایران)، جامه عمل
بپوشاند، از درِ دوستی وارد شده و اینبار آن اهداف را در بستر
توافق و تلاش برای مذاکره و عادیسازی رابطه خود با جمهوری اسلامی
ایران پیگیری میکند. در این زمینه، آمریکا همچنان سعی میکند با
شیوههای قلدرمآبانه اینگونه وانمود کند که ایران بیش از آمریکا
به مذاکره نیاز دارد؛ همچنین پیادهنظام آن در داخل کشور، با تلاش
برای بزک کردن چهره کریه آمریکا و تصویرسازی مطلوب از آن سعی میکند
به عادیسازی روابط با آمریکا در اذهان مردم کشورمان دامن بزند.
نکته پایانی اینکه، تا زمانی که دشمن تغییر ماهیت نداده و همچنان
بر اهداف خصمانه خود در قبال نظام اسلامی اصرار میورزد، هرگونه
مذاکره و نرمشی در قبال آن به هیچوجه تناسبی با آرمانهای انقلاب
اسلامی ندارد. نکته مهمی که مقام معظم رهبری در هنگام طرح مفهوم
نرمش قهرمانانه نیز بر آن تأکید کردند.