اتفاقی که هفته گذشته در نشست اصلاحطلبان
ورامین در تالار بختیاری شهر قرچک رخ داد را میتوان نقطه شروع اتفاقات
انتخاباتی قلمداد کرد که از این پس احتمال دارد در این گونه نشستها برای
جریانهای سیاسی بهوجود بیاید. اگر از این ماجرا بگذریم که چرا با وجود
اماکن، سالنها، مساجد و حسینیهها، نشست اصلاحطلبان در تالار پذیرایی و
چلوکبابی برگزار شده، چون تشکیل جلسه با تشریفات قانونی بوده و
برگزارکنندگان آن مجوز لازم را هم گرفته بودند، ضروری بود که مراقبت و
محافظت لازم را نیز در دستور کار داشته باشند تا دچار حواشی نشود.
بهرهبرداری سیاسی از فضای انتخابات یکی از شگردهایهای اصلاحطلبان در چند
انتخابات گذشته بوده است و احتمالاً در این دوره هم با شیوههای جدید و
بدیعی در دستور کار قرار گرفته یا خواهد گرفت و در برخی موارد احتمال
مدیریت این کار از سوی خود برگزارکنندگان هم وجود دارد؛ چراکه مظلومنمایی
در آستانه هر انتخاباتی از شگردهای وابستگان به این جریان بوده که به زعم
آنها میتواند از یک سو مقبولیت سیاسی نامزدهای این جریان را افزایش دهد و
از سوی دیگر با اقبال مردمی بیشتری مواجه شوند. تجربه نشان داده است برخی
طیفهای اجتماعی در ایران گرایش شدیدی به کسی خواهند داشت که احساس کنند
مظلوم واقع شده است. نمونههای متعددی از این دست کارها را در گذشته
داشتهایم که با اعزام یک سخنران مسئلهدار به فلان استان یا شهرستان فضای
جلسه را به بهانههای مختلف متشنج میکردند و در فردای حادثه، تیتر اول
روزنامههایشان قرار میگرفت و با این روش نزد افکار عمومی مظلومنمایی
میکردند.
اما نکته حائز اهمیت در این قضایا این است که نیروهای ارزشی با دوراندیشی
در رفتارهایشان باید بهگونهای عمل کنند که به دست جریانهای سیاسی که هر
لحظه به دنبال سوژهای برای بزرگنمایی هستند، بهانه ندهند. عدم
دوراندیشی، آیندهنگری و اشتباه محاسباتی در اینگونه موارد سبب خواهد شد
همچون گذشته تخریب و تضعیف بازوهای توانمند نظام در دستور کار قرار گیرد و
احتمال افزایش حملات به نهادهایی مانند سپاه، بسیج، شورای نگهبان، صداوسیما
و قوه قضائیه در نزدیکی انتخابات صورت عینی به خود بگیرد. همانطور که
گفته شد، این جریان همواره تلاش کرده با بدبین کردن مردم نسبت به رأس و
بدنه نظام اسلامی در قالب «مشروعیتزدایی از شورای نگهبان»، «تخریب سپاه و
بسیج»، «حمله به صداوسیما» و «هجمه به عملکرد قوه قضائیه» را به بهانههای
مختلف عملیاتی کند.
فرض دیگر در این باره این است که اصلاحطلبان برای بازگشت خود به قدرت با
موانعی روبهرو هستند که یکی از آنها چسبندگی به فتنه است. در این ماجرا هم
تجمع اعتراضی صورت گرفته از سوی مردم و خانوادههای شهدا ارتباطی با
سخنرانی آقای موسوی لاری نداشته، بلکه مردم نسبت به حضور برخی از فتنهگران
در آن نشست اعتراض داشتند. با این حال جریان منتسب به فتنه ۸۸ همه اهتمام
خود را مصروف بهرهگیری از شرایط فعلی برای بازگشت خود به قدرت ارزیابی
میکنند؛ مسیری که الزاماً از کرسیهای مجلس و انتخابات پیشرو میگذرد.
علی قاسمی