چه کسانی از یورش به «برجام» سود می‌برند؟

(روزنامه جمهوري اسلامي ـ 1394/07/01 ـ شماره 10413 ـ صفحه 10)

این روزها برجام به هدفی برای تهاجم مخالفان تبدیل شده است؛ مخالفانی که با تیغ آخته بی‌انصافی و با انگیزه‌های فردی و گروهی بر این دستاورد ملی تاخته‌اند تا اعتماد و امید مردم را قربانی، شریان پویایی نظام را قطع و مسیر حرکت رو به جلوی کشور را مسدود سازند.

به گزارش ایرنا دستیابی به توافق بر سر برنامه جامع اقدام مشترک (برجام) بازتاب‌های چشمگیری در عرصه ملی و جهانی داشته و ضمن تحول در سیما و منزلت منطقه‌ای و بین‌المللی جمهوری اسلامی ایران، امید و دلگرمی فراوانی را نسبت به آینده میان مردم کشور ایجاد کرده است. این در حالی است که این دستاوردِ بزرگِ ملی افزون بر مخالفان خارجی عده‌ای را در داخل کشور برانگیخته تا با مخالف خوانی‌ها و نقدهای غیرمنصفانه و بر پایه اهداف شخصی و گروهی، برجام، دیپلمات‌های مذاکره‌کننده در زمینه توافق هسته‌ای و حامیان این توافق را هدف هجوم‌هایی پیاپی قرار دهند.

این روزها مساله بررسی برجام و برخی اختلاف نظرهای فنی و کارشناسی موجب شده شماری افراد یا گروه‌ها از این موقعیت سوءاستفاده کنند و برجام را دستاویزی برای بهره برداری‌های سیاسی و جناحی خود قرار دهند و این در حالی است که حقوق هسته‌ای و توافق به دست آمده، مساله‌ای ملی و فراجناحی است و نباید از دیدگاه فردی و گروهی به آن نگریست. همچنین، ترویج برداشت‌های نادرست و ناشی از قلب واقعیت‌های برجام و تاختن دور از انصاف بر آن، جامعه را به سمت دودستگی می‌برد حال آنکه رهبری بارها بر پرهیز از طرح شعارهای سیاسی و جناحی در مسایل ملی و فروپاشی انسجام جامعه تاکید کرده است.

با توجه به اهمیت برجام به عنوان دستاوردی ملی و حساسیت‌هایی که این روزها پیرامون آن دیده می‌شود، بیان چند نکته بایسته به نظر می‌آید:

1- دستیابی به توافق هسته‌ای و برداشتن تحریم‌ها از مهم‌ترین وعده‌های «حسن روحانی» در انتخابات سال 1392 بود. از آنجا که این شعار دغدغه دوازده ساله ملت ایران به شمار می‌رفت با استقبال عمومی و رای حداکثری مردم روبرو شد. پیگیری برنامه‌ها و حقوق هسته‌ای با هدف رسیدن به توافق برد- برد، سیاستی بود که از آغاز به کار دولت یازدهم در مرداد 1392 به صورت پیوسته و با تلاش‌های بی‌وقفه گروه دیپلماسی هسته‌ای کشور پایه‌ریزی شد تا اینکه در بیست و سوم تیرماه امسال با دستیابی به برجام به نتیجه رسید.

از آنجا که پرونده هسته‌ای ایران دارای ابعاد مهم امنیتی است، شورای عالی امنیت ملی زیر نظر رهبر انقلاب، مرجع تصمیم‌گیری در مورد برجام تعیین شده است؛ شورایی که در راستای تامین منافع حیاتی کشور حرکت می‌کند نه دیدگاه‌ها و منافع فرد یا گروهی خاص. این شورا دارای ترکیبی چند وجهی است که تصمیم‌گیری‌ها در آن با نظر همه اعضا و نه فقط رئیس جمهوری و اعضای دولت صورت می‌گیرد و هم راستا با اهداف ملی و مورد تایید رهبری است. از این رو برجام را که به عنوان مساله‌ای ملی و امنیتی در حیطه تصمیم گیری شورای عالی امنیت ملی قرار گرفته نمی‌توان بر اساس سلیقه‌های سیاسی ارزیابی و در مورد آن حکم صادر کرد.

2-طی 12 سال پرونده هسته‌ای یکی از پیچیده‌ترین مسایل کشور به شمار می‌رفت و تحریم‌های مرتبط با آن بیشتر زوایای زندگی مردم را زیر تاثیر خود قرار داده بود. از این رو دستیابی به توافق و رفع تحریم‌ها نه تنها دغدغه نظام و دولتمردان که مهم‌ترین نگرانی مردم و خواسته‌ای ملی بود. در این 12 سال تنگناها و فشارهای ناشی از تحریم‌ها و از آن مهمتر برخی بی‌تدبیری‌های مسوولان پرونده هسته‌ای موجب شد مردم در انتخابات خردادماه 2 سال پیش نامزدی را با وعده برونرفت از این وضعیت برگزینند. همچنان که گفته شد مهم‌ترین شعار و وعده روحانی منطبق با دغدغه و خواست اصلی مردم یعنی تعیین تکلیف پرونده هسته‌ای ضمن حفظ حقوق ملی، مورد وثوق ملت قرار گرفت. از این رو اکنون که برجام به عنوان نماد تحقق خواستِ ملی به دست آمده است باید به عنوان دستاوردی ملی آن را پاس داشت.

برجام به عنوان مساله‌ای فراجناحی باید حلقه پیوند، همبستگی و هم آوایی جناح‌ها، احزاب و جریان‌های سیاسی در راستای تامین منافع ملی باشد نه موجب گسست و شکاف سیاسی و دستاویزی برای بهره‌برداری مغرضان داخلی و بیگانگان. متاسفانه برخی افراد و جریان‌های سیاسی بر خلاف این باور، برجام را وسیله خودمداری‌های فردی و بهره برداری‌های جناحی قرار داده و برخوردهای به دور از انصاف و انتقادهای مغرضانه را در پیش گرفته‌اند که این امر تهدیدی در همبستگی به ویژه در پیوند با منافع ملی به شمار می‌آید.

3- برجام حاصل توافقِ نمایندگان نظام جمهوری اسلامی با کشورهای گروه 1+5 است و نه نظر شخصی مذاکره کنندگان، رئیس جمهوری یا جریان سیاسی خاص. از این منظر، برجام فرصتی ملی است که به واسطه تلاش‌های مثال زدنی نمایندگان نظام و ملت، با رعایت خطوط قرمز تعیین شده و با هدایت رهبری به دست آمده است و نمی‌توان بایسته‌ها، پیامدها و ظرفیت‌های آن را در فرایند حرکت رو به جلو در مسیر چشم اندازهای کلان کشور نادیده گرفت.

توافق هسته‌ای خواست عمومی جامعه ایران است اما افراد و جریان‌هایی که آبِ گل آلودِ سال‌های تحریم وسیله انباشت ثروت و درآمدهای ناسالم برای آنان شده بود با ایجاد این انگاره که توافق هسته‌ای خطوط قرمز را نادیده گرفته یا توافقی معلق است در سیاست برد- برد نظام با جهان شبهه و تردیدهایی را وارد می‌کنند تا موجب دلسردی مردم شوند و مسیر بازگشت به منوال پیشین را به هر قیمت بازگشایند.

قرار دادن برجام در جایگاه اتهام پدیدآوری تهدیدهای امنیتی و راه نفوذ دشمنان به کشور یکی از نمودهای یورش غیرمنصفانه به توافق هسته‌ای و این در حالی است که بسیاری از مخالفان حتی به طور کامل متن برنامه جامع اقدام مشترک را نخوانده‌اند. مخالفان برجام در حالی نمایندگان دیپلماسی جمهوری اسلامی را متهم به دادن امتیاز به بیگانگان می‌کنند که مبنای دیپلماسی چانه زنی و داد و ستد امتیاز است و بی‌توجهی به همین اصل باعث شد نزدیک یک دهه پرونده هسته‌ای در وضعیتی شبیه به بن بست قرار گیرد.

در شرایطی که مخالفان، برجام را سندی بر چشم پوشی از ده‌ها خط قرمز و حقوق مسلم ملی می‌شمرند، برجام خود سند تحقق مهمترین حقوق هسته‌ای یعنی غنی سازی و نیز حفظ فناوری‌ها و تاسیسات فعالیت‌های صلح آمیز هسته‌ای کشور است. افزون بر آن، به دنبال توافق بر سر برجام، پرونده هسته‌ای در شورای امنیت از وضعیت تهدیدی جهانی و بهانه‌ای برای بحرانی غیرضروری خارج شد. با این حال، برخی جریان‌ها و جناح‌های سیاسی فقط نیمه خالی لیوان را می‌بینند و این امری نادرست است.

4- نگاه‌ها و برخوردهای جناحی با برجام به هر صورتی که باشد تهدیدی برای همبستگی و امنیت ملی و موجب دلسردی عمومی در جامعه است. پس از انتخابات ریاست جمهوری 2 سال پیش، جامعه ایران با توجه به جراحت‌هایی که پس از رخدادهای سال 1388 برداشته بود، جانی تازه گرفت و اعتماد عمومی مردم به دولت و مجموعه نظام تقویت شد. در برابر، برخی افراد و جریان‌های ناکام در کسب اعتماد و توجه مردم امروز می‌خواهند در مقابل خواست آنان بایستند و با سلاح تردید و شبهه در برجام با رویکردی انتقام جویانه از رقیبان سیاسی و حتی مردم به منافع خود دست یازند.

فرجام سخن اینکه برجام، مساله‌ای ملی، فراجناحی و دستاوردی متعلق به نظام جمهوری اسلامی ایران و شهروندان آن است و از این رو هر گونه انتقاد غیرمنصفانه و مخالف خوانی جهت‌دار در این زمینه غیرقابل پذیرش و سزاوار ملامت و نکوهش است.

http://jomhourieslami.net/paper/?newsid=63052

ش.د9402900