ناپسندتر از فساد!

پایگاه بصیرت / فتح‌الله پریشان

یادداشت: اعلام حکم اعدام بابک زنجانی، مفسد نفتی و اقتصادی از سوی دادگاه بدوی با واکنش‌ها و بازتاب‌های مختلفی در بین جریانات سیاسی و رسانه‌ها، اعم از واقعی و مجازی روبه‌رو شده است. به ویژه این موضوع همچنان جزء سوژه‌های هیجانی افراد، گروه‌ها و رسانه‌هایی است که با نگاه سیاسی و با هدف استفاده جناحی ابزاری از آن درصدد کوبیدن رقیب سیاسی خود هستند.
این امر بدیهی است که فساد از هر نوع آن و از سوی هر فرد و گروهی که سر بزند، ناپسند و محکوم است. راهبرد نظام اسلامی هم همواره این بوده که بدون توجه به اینکه فسادکننده کیست و به چه جریانی تعلق دارد، باید با سرانگشت آهنین قانون گوش متخلفان را پیچاند. حال اگر این فساد در امور مردمی و بیت‌المال باشد، وضعیت حساس‌تر بوده و باید تنبیهات سخت‌تر هم اعمال شود.
اما آنچه غیراخلاقی و غیرشرعی به نظر می‌رسد و از اصل فساد مشمئزکننده و ناپسندتر است، نگاه فرصت‌طلبانه از ورای آن برای تسویه‌حساب‌های سیاسی و جناحی است و فراتر از آن، مبتنی بر تحلیلی فرافکنانه و گمانه‌ای اثبات نشده، انتساب فسادکننده به نیروهای ارزشی و نظام است. در حالی که خاستگاه و پر و بال گرفتنش کاملاً مشخص است که در چه زمانی بوده، از سوی چه کسانی و در چه دولت‌هایی تشویق شده است.
نکته مهم‌تر اینکه فرد مزبور با مساعی نیروهای ارزشی و درخواست جدی نظام برای مبارزه با مصادیق فساد از هر گروه و جناحی که باشد و به هر شخصیت و سازمانی که منسوب باشد، دستگیر و به صورت علنی محاکمه شد تا ملت بدانند نظام اسلامی در امانت‌داری از بیت‌المال و منافع مردم با هیچ کسی عقد اخوت نبسته است.
این در حالی است که در دولت‌های منسوب به رسانه‌ها و جریان‌ها و کسانی که بر سر این موضوع امروز هوچی‌گرانه حیثیت نظام را سر دست گرفته‌اند، مفسدانی بودند که با نگاه سیاسی و با حمایت دولت وقت، نه‌تنها با رسیدگی به جرم‌شان مخالفت می‌شد، بلکه زمانی هم که با اقدام قاطع نظام برای برخورد مواجه شدند، تلاش کردند بر سر محاکمه مفسدان بیت‌المال مانع‌سازی و حتی بحران‌سازی کنند.