گزارش اکونومیست از تشدید کارشکنی‌های آمریکا در پسابرجام

اکونومیست می‌نویسد: ایران، وعده‌گاه بزرگ تجارت است و ایران، فرصتی است که در هر نسل فقط یک بار اتفاق می‌افتد. ظرف چند دهه اخیر تاریخ جهان؛ ایران، بزرگ‌ترین بازار جدید تازه وارد به اقتصاد جهان است. بلافاصله بعد از لغو تحریم‌های ایران، سیلی از سرمایه‌گذاران خارجی به سمت تهران هجوم بردند. ماه گذشته «متئو رنتزی» نخست‌وزیر ایتالیا وارد ایران شد. او آخرین حلقه از زنجیره‌ طولانی تجار و بازرگانانی بود که به امید ورود به یک عصر طلایی مناسبات صنعتی میان دو کشور وارد ایران شد.

این نشریه می‌افزاید: با وجود این اشتیاق، آمریکا همچنان مانع از دسترسی شرکت‌های دارای تعامل با ایران به سیستم چرخه دلار است.این ممنوعیت مانند شبحی بر سر بانکهای خارجی سنگینی می‌کند. بانکها از ترس مجازات شدن بدست آمریکا از کار کردن با ایران طفره می‌روند.

این نشریه اقتصادی خاطرنشان کرد: از سال 2009 «اداره کنترل دارایی‌های خارجی» وزارت خزانه‌داری آمریکا تمام شرکتها و اشخاصی را که با ایران معامله کرده بودند مجموعا 14 میلیارد دلار جریمه کرد.

اگر بانکی در کار نباشد تمام قراردادهای بزرگ هم نهایی نخواهد شد.

یک تاجر گندم که در دوران تحریمها با توزیع‌کنندگان گندم در آمریکا کار می‌کرد با تمسخر درباره وضعیت موجود می‌گوید: «ای‌کاش تحریمها هنوز هم سرجایش مانده بود. حداقل بانکها در آن موقع می‌دانستند چه کار باید بکنند و چه کار نباید بکنند. اما امروز این حقوقدانان هستند که تصمیم می‌گیرند نه تجار. با این شرایط؛ امیدی به بهبود اوضاع نیست.»

اکونومیست می‌افزاید: برای رفع مشکل، آژانس‌های تامین اعتبار صادرات در اروپا؛ وارد عمل شده و اعتبارهایی را به ایران اختصاص داده‌اند. تعداد معدودی از بانک‌های اروپایی مانند KBC‌ بلژیک و DZ Bank آلمان عقد قرارداد با ایران را شروع کرده‌اند. لابد پیشقدم شدن این بانکها برای کار کردن با ایران به این دلیل بوده است که آنها در آمریکا حضور ندارند. اما اینها هم حق تجارت کردن با دلار را ندارند مگر آنکه این دلارها به گفته آمریکایی‌ها در خارج از خاک آمریکا موجود باشد.

اکونومیست می‌نویسد: در تهران سرمایه‌داران و تجار و مسئولان کشور می‌گویند که ریشه مانع‌تراشی‌ها از خارج از کشور است. آیت‌الله «علی خامنه‌ای» رهبر عالی ایران می‌گوید که آمریکا فقط «روی کاغذ» تحریمها را برداشته است.

مدیرعامل «ایرباس» ماه گذشته به تهران سفر کرد اما قرارداد فروش این هواپیماها به ایران هنوز نهایی نشده است. قرار بود در ماه جاری میلادی یک مجمع تجاری بین‌المللی برگزار شود که لغو شد.

وزارت نفت ایران هم قول داده بود مجمع مشابهی را در لندن تشکیل دهد که تاکنون پنج بار برگزاری آن را لغو کرده است.

«علیرضا صادقیان» صاحب یک شرکت تجارت الکترونیک در ایران به نام «نت برگ» هم در گلایه از وضعیت موجود می‌گوید: «یک سرور آمریکایی امسال تمام وب‌سایت‌های خود را بدون اعلام قبلی بست. آنها در دوران تحریمها چنین کاری انجام نمی‌دادند.»

به دنبال لغو تحریمها، دولت آمریکا کار صدور ویزا برای اروپایی‌هایی که قصد سفر به ایران را دارند، هم با مشکلاتی مواجه کرده است.

یک مشاور حقوقی در لندن که مشاوره به شرکتهایی که قصد کار کردن با ایران را دارند، ارائه می‌دهد در این زمینه توضیح می‌دهد که همه تجاری که به ایران سفر می‌کنند نباید از ابزار و لوازم ارتباطات الکترونیک نظیر آی‌پد، مایکروسافت و پاور‌پوینت و امثالهم استفاده کنند.

مشکلات به همین جا ختم نمی‌شود.

ایران شادمان است، حال که اجازه فروش نفت را دارد می‌تواند تمام درآمد آن را صرف امور زیربنایی کشور کند.

اما به رغم افزایش تولید؛ درآمد ایران از محل فروش نفت کاهش خواهد یافت.

در سال 2010 درآمد حاصل از فروش نفت ایران 125 میلیارد دلار بود و امسال با توجه به قیمت پایین نفت این درآمد به 25 میلیارد دلار رسید.