تاریخ انتشار : ۲۸ ارديبهشت ۱۳۹۵ - ۱۰:۴۳  ، 
کد خبر : ۲۹۰۹۹۰

آيت‌‌الله موسوي بجنوردي: اگر یک نفر دو بار امام را دیده امام‌شناس نمی‌شود

مقدمه: گروه سیاسی - استناد کردن به نقل ها و بیانات امام خمینی(س) درمیان همه مردم به ویژه مسئولان کشور، امری رایج است، چرا که حضرت امام علاوه بر جایگاه رفیعی که در منظر عموم دارند، در زمینه های مختلف هم از نظرات شیوا و کاربردی برخوردارند. اما استفاده از بیانات و نقل های امام خمینی(ره) به معنای این نیست که افراد داعیه امام شناسی داشته باشند. استناد کردن به جملات، خاطرات و بیانات امام خمینی امری بسیار فراتر و پیچیده تر از این است که با استناد به برخی از بیانات امام بتوان فردی را امام شناس دانست. علاوه بر این، برای استفاده از سخنان و نظرات امام در زمینه های مختلف باید امام شناس بود، با نظرات ایشان در زمینه های مختلف آشنا بود، تا بتوان به درستی به سخنان ایشان استناد کرد. به همین دلیل است که حجت الاسلام والمسلمین سید حسن خمینی می‌گوید: شناخت امام خمینی(س) تنها به سخنرانی‌های فارسی ایشان محدود نمی‌شود که احیانا اگرکسی آنها را خوانده باشد، مدعی شناخت امام باشد. امام را اگر می‌خواهند بشناسند باید امام جامع را بشناسند. کسی که بگوید می‌خواهم امام را تحلیل کنم ولی نداند در اصول، در فقه، در عرفان، در فلسفه، مبانی امام راحل چیست، نمی‌تواند به نتیجه مثبتی برسد. تنها مطالعه زندگینامه سیاسی امام برای شناخت امام کافی نیست ودر این صورت است که معرفی ابعاد اندیشه امام در بالا بردن دانش عمومی جامعه کمک می‌کند. یادگار امام برای کسانی که دغدغه دفاع از امام را دارند، گفت: این کار مبارکی است. اگر هزاران نفر در جامعه همه از امام دفاع کنند، خوب است، اما چه بهتر که اول امام را بشناسند بعد دفاع کنند. اگر از امام و مبانی فکری امام دفاع می‌کنند، حداقل یک دوره کتاب‌های امام را ورق زده باشند بعد دفاع کنند. با توجه به این مسئله جماران با یکی از نزدیکان و همراهان امام، آیت الله سید محمد موسوی بجنوردی به گفتگو نشست. وی در این گفتگو ضمن تاکید به نیاز امام شناسی در جامعه، گفت: صرف اینکه فردی این ادعا را داشته باشد که من امام را دیدم و دومرتبه خدمت ایشان رفتم نمی توان گفت که آن فرد امام شناس است. اگر کسی پای صحبت ایشان نشسته، کلاس درسش را رفته، مدتی با امام زندگی کرده باشد از افعال و افکار ایشان در زمینه های مختلف یا در یک زمینه آن هم عمیق خبر داشته باشد، می تواند بگوید من در فلان زمینه امام را شناختم ولی صرف اینکه فردی یک مرتبه به خدمت امام رسیده باشد و نظرشان را راجع به یک مسئله پرسیده باشد، نمی تواند ادعا کند که در آن زمینه امام شناس است. بخشی از این گفتگو بدین شرح است:
(روزنامه آفتاب يزد - 1394/09/15 - شماره 4493 - صفحه 3)

* برای شروع بفرمایید، چه کسانی این صلاحیت را دارند که در جامعه راجع به امام خمینی (س) صحبت کنند؟

** امام شناسی به این است که انسان اندیشه فقهی و اجتماعی، انقلابی، دینی، فلسفی وعرفانی امام را درابعاد مختلف کاملا بداند تا بتواند امام را معرفی کند. آن هم به این دلیل که امام یک انسان عادی نبود. بنابراین وقتی که از امام شناسی حرف می زنیم باید قبل از هر چیز اول بفهمیم امام که بودند، در هر زمینه ای چه نظری داشتند و نظرات ایشان در چه زمینه ای برجسته بود؟ و بعد از آن است که می توانیم ادعا کنیم که امام شناس هستیم و می توانیم راجع به ایشان حرف بزنیم.

* کسانی که در ایام حیات امام با ایشان مراوده و دیدار داشتند، می توانند امام شناس باشند؟

** صرف اینکه فردی این ادعا را داشته باشد که من امام را دیدم و دومرتبه خدمت ایشان رفتم، نمی توان گفت که آن فرد امام شناس است. اگر کسی پای صحبت ایشان نشسته باشد، کلاس درسش را رفته باشد، مدتی با امام زندگی کرده باشد از افعال و افکار ایشان در زمینه های مختلف یا در یک زمینه آن هم عمیق خبر داشته باشد می تواند بگوید من در فلان زمینه امام را شناختم؛ ولی صرف اینکه یک نفر مرتبه ای به خدمت امام رسیده باشد و نظرشان را راجع به یک مسئله بپرسد نمی تواند الان ادعا کند که در آن زمینه امام شناس است.

کسی می تواند بگوید که من امام را در ابعاد مختلف می شناسم که در زمانی که امام در قید حیات بودند پای کلاس درسشان رفته باشد، از مکتب امام درس گرفته، یا اینکه درخدمتشان زیاد رفته باشند و با ایشان در امورات زندگی و کاری همراهی کرده و محشور بوده باشد. کسی که جنبه های اخلاقی، عرفانی، فلسفی امام و ابعاد فقهی، اصولی و مسائل اجتماعی را آموخته باشد و ابعاد عبادی او را بداند که چقدر این موجود در برابر خدا کرنش می کرد، می تواند این ادعا را کند که من امام شناسم. هر چند امام و عظمت رفتاری ایشان را در همان نگاه اول و با یک جلسه دیدارشان می شد درک کرد، اما نمی توان نسبت امام شناس به چنین فردی داد.

* بهترین راهکار برای ممانعت از اینکه هر کسی با داعیه امام شناسی جلو بیاید، چیست؟

** بهترین راهکار این است که با افرادی که درحضور امام بودند چه در تمام مدتی که در نجف و پاریس بودند یا بعد از انقلاب در ایران یا قبل از سال 42 که انقلاب را در قم شروع کنند ، با این افراد صحبت کنند و آنها خصوصیات زندگانی امام را در ابعاد مختلف بیان کنند و آنها را ثبت و ضبط کنیم. این کار راحتی نیست و خیلی کار می خواهد چرا که امام دارای شخصیت ویژه ای بود با ابعاد مختلف.

برای انجام این کار باید تمام جزئیات و ابعاد بینش سیاسی، اجتماعی، دینی، علمی و اخلاقی را بیان کنند تا نسل های آینده که امام را درک نکرده اند، امام را بشناسند. همین کاری که برای ذات مقدس پیغمبر اکرم (ص) می توانیم انجام دهیم یا ائمه اطهار(ع). چون ما درک حضور این بزرگان را نداشته ایم پس باید سیره ها و روایات را بخوانیم تا بتوانیم شمه ای از شخصیت این بزرگواران را بیان کنیم. الآن معرفی امام آسان تر است چون کسانی هستند که این مراحل را درک کرده اند، مثلا کسانی هستند که در قم قبل از قیام نهضت در خدمت ایشان بودند و همینطور در تمام دوره های زندگی شان افرادی هنوز در قید حیات هستند که منش امام را دیده اند و با ایشان زندگی کرده اند و اینگونه می توان تا حدود زیادی امام را به جامعه معرفی کنند تا مردم واقعا امام را یشناسند.

* وعاظ و خطبا و یکسری افرادی هستند که تریبونی در اختیار دارند و از پشت تریبون از امام نقل هایی می کنند یا جمله هایی می گویند که صحت ندارد و با منفعتی حرف‌هایی را می زنند وشناخت کاملی از امام ندارند، بهترین راه مقابله با این افراد چیست؟

** وقتی که سیره امام تدوین شود یا اینچنین مصاحبه هایی بیان شود، دیگر این افراد بی اطلاع از سیره امام نمی توانند دروغ بگویند چون مردم آگاهی پیدا می کنند اما اگر ما سیره امام را بیان و مکتوب نکنیم و مصاحبه نکنیم طبیعتا یک عده فرصت طلب حرف هایی می زنند و مردمی هم که حضورش را درک نکرده اند تا حدودی باور می کنند. امام شناسان و کسانی که امام را در ابعاد مختلف درک کرده اند و آگاهی کامل از ابعاد امام دارند وظیفه دارند که امام را در جامعه معرفی کنند تا امام شناسی تا حدودی برای مردم مشخص شود. چون امام الگوی جامعه اسلامی است.

الگو باید مشخص شود که اخلاق و خصوصیاتش چه بوده و مبارزاتش با ظالم چطور بوده و شجاعت و عبادت و فانی بودن در برابر خدا و علمش چطور بوده است. در این صورت مردم آگاه می شوند و اگر فردی که آگاهی ندارد حرف های دروغی از امام بزند، مردم می فهمند که دروغ می گوید و این وقتی محقق می شود که آنها که آگاهی دارند بیان کنند نه اینکه ساکت بنشینند. پس واجب است که امروز سیره امام و اندیشه های امام برای مردم گفته شود و مردم امام شناس باشند تا افراد نااهل چیزهایی را به امام نبندند و افراد ساده هم اینها را قبول کنند.

http://aftabeyazd.ir/?newsid=20879

ش.د9404608

نظرات بینندگان
آخرین مطلب
پربیننده ترین
ارسال خبرنامه
برای عضویت در خبرنامه سایت ایمیل خود را وارد نمایید.
نشریات