چنين آورده اند كه روزى در مجلسى صحبت حلوا شد. رندي گفت: مدتى است فكر حلوا،
به خصوص لوزينه، مرا سخت مشغول كرده است، و موفق به بدست آوردن و خوردنش نمى شوم.
گفتند: چيز مشكلى نيست، چرا موفق نمى شوى؟ گفت: اگر
آرد به دست آورم، روغن نيست، و هر وقت روغن پيدا مى كنم، آرد نيست.
گفتند: جمع اين دو مشكل نيست. گفت: و اگر هم بخت يار شود و روزى اين دو را به
دست آورم، من در آن وقت نيستم.
حكمت شريف الطّرابلسى، نوادر جحا الكبرى، ص 142