سؤال‌های بی‌جواب

پایگاه بصیرت / سیدفخرالدین موسوی

یادداشت: حتماً شما نیز همچون نگارنده اصلاً تعجب نخواهید کرد وقتی ابتدای روز با این خبر روبه‌رو شوید که «صبح امروز مردم کابل با صدای مهیب یک انفجار از خواب بیدار شدند، کاربران افغانستانی در شبکه اجتماعی از اضطراب و وحشت در میان مردم این شهر نوشتند و شبکه‌های محلی تصاویری از یک انفجار بزرگ مخابره کردند. منابع امنیتی کابل نیز اعلام کرده‌اند این انفجار در شرق فرودگاه بین‌الملل به وقوع پیوسته است، البته منابع رسمی هنوز جزئیات بیشتری از این انفجار جز آنکه در نزدیکی «هتل نورثگیت»، محل اسکان پیمانکاران خارجی رخ داده است، منتشر نکرده‌اند؛ اما دقایقی پس از این انفجار بود، طالبان مسئولیت این حمله تروریستی را پذیرفت.»
به‌راستی، چرا دیگر خبر انفجار و حملات تروریستی در جهان، به ویژه در منطقه ما به یک خبر پرتکرار و عادی تبدیل شده است؟ بی‌شک شما هم از خود پرسیده‌اید که پس آن لشکرکشی‌های پرسروصدای ایالات متحده در دوران بوش پسر برای مقابله با تروریسم در عراق و افغانستان که هزاران قربانی از مردم این کشورها گرفت و ویرانی و عقب‌ماندگی بر جای گذاشت، برای چه بود؟ پس آن نمایش مضحک کشتن بن‌لادن و ادعای نابودی طالبان تأثیرش کی و کجا قرار است مشخص شود؟ اصلاً چه زمانی بیگانگان از این منطقه و حمایت از تروریست‌ها دست برمی‌دارند و تا کی برخی از سران و سیاسیون منطقه به دولت‌های غربی و آمریکا نگاه از پایین به بالا خواهند داشت و باور خواهند کرد که می‌توان با اتکا به قدرت درونی ملت‌ها و منابع ملی خود بر تمام مشکلات فائق آمد و امنیت و پیشرفت را به دست آورد؟