انتخابات خرداد 92 بود که براي اولين بار دو انتخابات شوراي شهر و رياست جمهوري بطور همزمان برگزار ميشد. اين همزماني اين گمانهها را تقويت ميکرد که روند و نتيجه يکي بر ديگري نيز ميتواند اثرگذار باشد. در اين بين با توجه به اهميت انتخابات رياست جمهوري، طبيعي بود که کارشناسان، انتخابات شوراي شهر را تابعي از ديگري قلمداد ميکردند. با اعلام نتايج انتخابات اما مشخص شد که چنين نسبي بطور کامل رعايت نشده است و حداقل در شهر تهران ترکيب شوراي شهر به نفع اصولگرايان سنگيني ميکند.
نکته قابل ملاحظه آنکه شوراي شهر بيشترين اهميت سياسي خود را در شهرهاي بزرگ و بالاخص پايتخت جلوه ميداد، آنجا که مسئوليت انتخاب شهردار تهران که ميتوان اهميت آن را معادل چندين وزارتخانه دانست، برعهده شوراي شهر گذاشته شده است. اين مساله موجب شد تا اعيين هيئت رئيسه اين شورا به يکي از مسايل مهم دو جريان سياسي بدل گردد. در اين ميان اصلاح طلبان توانستند از فضاي ايجاد شده پس از انتخاب آقاي روحاني در رياست جمهوري استفاده کرده و در اولين دوره انتخابات هيئت رئيسه شوراي شهر در شهريور 1392، عليغم نتايج کسب شده کفه ترازو را به نفع خود سنگين کنند و در رقابتي نزديک احمد مسجد جامعي را با يک راي بيشتر نسبت به مهدي چمران، به عنوان رئيس چهارمين دوره شوراي اسلامي شهر تهران انتخاب نمايند. اما اين وضعيت همانطور که پيش بيني ميشد ثابت نماند و در سال بعد شورا ترکيب حقيقي خود را شناخت و اين بار مهدي چمران به عنوان رئيس شوراي شهر برگزيده شد و توانست در سال 1394 نيز براي دوم سال رياست خود بر شوراي شهر پايتخت را حفظ نمايد.
رقابت براي رياست شورا در سال پاياني (که قرار بود در شهريور 1395 برگزار گردد) اما از حساسيتهاي متفاوتي برخوردار بود. مهمترين اين شرايط قرار گرفتن در آستانه پنجمين دوره انتخابات شوراي شهر و دوازدهمين دوره انتخابات رياست جمهوري است که در ارديبهشت ماه 1396 برگزار خواهد شد. اين شرايط از اين جهت حائز اهميت است که:
1. طبيعي است در اختيار داشتن هيئت رئيسه ميتواند اعضاي آن را در جايگاه برتري قرار داده و با توجه به رسانهاي شدن و ...، براي موفقيت در انتخابات آتي شوراها از موقعيت بهتري برخوردار باشند.
2. کسب جايگاه اکثريت اصولگرايان در هيئت رئيسه شوراي شهر به معنا تداوم کار شهردار تهران نيز ميباشد و اين وضعيت ميتواند در فضاي انتخاباتي پيش رو مدديار اين جريان باشد. به احتمال قوي تغيير هيئت رئيسه و قرار گرفتن اصلاحطلبان در جايگاه اکثريت کار را بر شهردار تهران نيز دشوار ميکرد.
3. توجه به اين که شهردار تهران نيز خود ميتواند يکي از گزينههاي جدي براي حضور در رقابت انتخابات سال آينده باشد، نکته قابل توجهي است که بر حساسيت رقابت بين اصلاح طلبان و اصولگرايان شوراي شهر افزوده بود.
با توجه به موارد مذکور بود که رقابت اين دوره از انتخابات هيئت رئيسه تنگاتنگ دنبال شد و رقبا از همه توانشان براي موفقيت و پشت سر گذاشتن رقيب بهره جستند. در اين ميان اتفاقي نيز افتاد که بيارتباط با رقابت دو جريان سياسي براي در اختيار گرفتن هيئت رئيسه شورا نبود و آن رسانهاي شدن داستان "املاک نجومي" بود! اين ماجرا از آنجايي آغاز شد که يک چهره اصلاحطلب شوراي شهر، در سايت خود چند بند از يک گزارش مقدماتي را منتشر کرد و اسم آن را پروژه زمينهاي نجومي گذاشت و اسم افرادي را هم رديف کرد که از شهرداري زمينهايي به نصف قيمت و اقساط طولاني مدت گرفتهاند. اين خبر در هفتهاي منتشر شد که در روز سهشنبه آن انتخابات هيأت رئيسه شورا برگزار ميشد.
مرتضي طلايي نايب رئيس شوراي اسلامي شهر تهران در اين باره ميگويد: «در خصوص املاک نجومي که مطرح شد، سازمان بازرسي مدتها است در شهرداري و شورا مستقر شده است و وظيفه آن پيگيري گزارشات است که البته گزارشاتي نيز از شورا و شهرداري دريافت و جمعبندي کردهاند... در موضوع اخير نيز سازمان بازرسي سؤالاتي مطرح کرده که بايد به آن پاسخ داده ميشد ولي ناگهان ميبينيم گزارشي که در سازمان بازرسي در دست بررسي و اقدام بوده است تبديل به يک جريان خبري ميشود که به اعتقاد بنده قوه قضائيه بايد به اين موضوع ورود پيدا کند و تمام افرادي که اين گزارشات را خارج از مکانيزم قانوني منتشر کردهاند، به همان ميزان و قاطعيت برخورد کند»
اين مساله ميتوانست اوضاع را به نفع اصولگرايان بر هم زده و آنان را دچار اختلاف و تشتت نمايد، اما تدابير صورت گرفته به صورت ديگري رقم خورد. در اين جلسه که در روز سه شنبه نهم شهريور ماه برگزار شد، مهدي چمران با 16 راي بيشترين آرا را کسب کرد و دوباره بر صندلي رياست نشست و مسجد جامعي 14 رأي را از آن خود کرد و يک رأي سفيد هم اين انتخابات داشت. همچنين مرتضي طلايي با 17 رأي مجدداً نايب رئيس شوراي شهر تهران شد و حکيمي پور با 13 رأي و رحمت الله حافظي 1 راي در اين انتخابات کسب کردند. در جلسه علني شوراي شهر تهران، پيرهادي و قناعتي از سوي اصولگرايان و تندگويان و سرخو از سوي اصلاح طلبان براي کسب صندلي منشي اول و دوم هيأت رئيسه به رقابت پرداختند که پيرهادي با 17 راي، قناعتي با 17 راي، تندگويان 15 راي، سرخو هم 13 راي را در اين دوره از انتخابات کسب کردند. و سرآخر رضا تقي پور با 16راي براي دومين سال متوالي سخنگوي شوراي شهر تهران شد.
اين ترکيب در سال پاياني حفظ خواهد شد و هيئت رئيسه مذکور کار را به شورايي تحويل خواهد داد که اعضاي آن در ارديبهشت ماه 1396 با انتخاب مردم تهران مشخص خواهند شد، رقابتي سخت که از همينک همه جريانهاي سياسي با همه توان براي موفقيت در آن صف آرايي کردهاند.