روز گذشته موضوع عذرخواهی رئیس‌جمهور کره جنوبی خبر اول بسیاری از رسانه‌های گروهی و شبکه‌های اجتماعی بود؛ شاید بسیاری از مردم واقعاً ندانند در کره جنوبی چه گذشته است که رئیس‌جمهور آن مجبور به عذرخواهی شده است[...]
یادداشت: روز
گذشته موضوع عذرخواهی رئیس‌جمهور کره جنوبی خبر اول بسیاری از رسانه‌های
گروهی و شبکه‌های اجتماعی بود؛ شاید بسیاری از مردم واقعاً ندانند در کره
جنوبی چه گذشته است که رئیس‌جمهور آن مجبور به عذرخواهی شده است؛ اما آنها
می‌خواهند این پیام را بدهند که مسئولان باید هزینه اشتباهات و خطاهای خود
را حتی با یک عذرخواهی بپردازند. به راستی، اگر این فرهنگ در کشور ما هم
رشد کند، بخش زیادی از مسیر پیشرفت را با کمترین هزینه و زمان طی کرده‌ایم.
اما
متأسفانه در ایران نجومی‌بگیرها ذخایر نظام خوانده شدند و اختلاس معوقه
قلمداد شد. حتی برای اعمال نفوذ در انتصاب مدیری که حقوق ۲۳۴ میلیونی
می‌گرفت، عذرخواهی صورت نگرفت. برخلاف اینکه در فرهنگ ما عذرخواهی یک نوع
شکست تلقی می‌شود، در فرهنگ اسلامی توبه و عذرخواهی از درگاه الهی سبب نزول
رحمت الهی و رشد انسان می‌شود و برای همین وقتی به این دستور الهی در
کشورهای غیر اسلامی عمل می‌شود، سبب توسعه و پیشرفت آنها می‌شود.
در
همین روزها در نمونه دیگری شاهد آن بودیم که مدیریت سامسونگ پس از تولید
گوشی نوت ۷ هنگامی که با چند مورد انفجار باتری این گوشی روبه‌رو شد،
بلافاصله عذرخواهی کرد و پس از آنکه دستور جمع‌آوری محصولات را داد، خط
تولید را متوقف کرد. همین رفتار برای این شرکت سبب جذب مشتری می‌شود و نوعی
رپرتاژ آگهی است. این شرکت اگر رفتار اشتباه خود را ادامه می‌داد و روی
حرف خود پافشاری می‌کرد، قطعاً در آینده‌ای نزدیک ورشکست می‌شد. اکنون
فرهنگ پوزش در کشور ما به اندازه‌ای کمیاب شده که در شبکه‌های اجتماعی به
انتظار اجتماعی تبدیل شده است.
رفتار دولتی‌ها در حمایت از اختلاس‌گران،
فتنه‌گران، نجومی‌بگیرها و تمکین نکردن قانون نه تنها هزینه مملکت‌داری را
افزایش می‌دهد؛ بلکه سبب ناامیدی قشرهای مختلف جامعه می‌شود و موجب خواهد
شد اعتمادی که سرمایه هر کشور برای ایجاد انسجام در مسیر تحقق اهداف است؛
صدمه ببیند؛ اعتمادی که بازسازی آن مطمئناً به سادگی خدشه وارد کردن به آن
نخواهد بود.
