تفکر انقلابی معتقد است به:
-راه اندازی نهضت خدمت رسانی مردمی
-تقویت گفتمان گروههایی جهادی
-کاهش یارانه ثروتمندان و افزایش سهم فقرا
-توسعه عدالت محور و ملاحظات محرومیت زدایی در توسعه
-کاهش فاصله طبقاتی امکان پذیر و شدنی است
-دادن منابع به فقرا هدر دادن آن نیست
اما دیدگاه غیر انقلابی معتقد است به :
-ابتدا توسعه سپس عدالت
-تقویت ثروتمندان بزرگ به حدی که در بلند مدت فقر را از بین ببرند
-بدون توسعه حرف از عدالت توزیع فقر است
-در طول فرایند توسعه بخشی از فقرا به طور طبیعی از بین خواهند رفت
-دادن یارانه نوعی گدا پروری است
-دادن یارانه منجر به تنبلی جامعه و نیروی کار می شود