برگزاری هر دو سال یک بار انتخابات به طور متوسط در کشورمان، نظام جمهوری اسلامی ایران را با یک تمایز ملموس در صدر فهرست کشورهای پر انتخابات در منطقه غرب آسیا ـ که برگزاری انتخابات آزاد برای شهروندان دیگر کشورهای آن چیزی شبیه رویاست ـ قرار داده است و پر بیراه نیست اگر بگوییم نظام جمهوری اسلامی ایران در رجوع به آرای عمومی در جهان نیز کمنظیر است[...]
یادداشت: برگزاری
هر دو سال یک بار انتخابات به طور متوسط در کشورمان، نظام جمهوری اسلامی
ایران را با یک تمایز ملموس در صدر فهرست کشورهای پر انتخابات در منطقه غرب
آسیا ـ که برگزاری انتخابات آزاد برای شهروندان دیگر کشورهای آن چیزی شبیه
رویاست ـ قرار داده است و پر بیراه نیست اگر بگوییم نظام جمهوری اسلامی
ایران در رجوع به آرای عمومی در جهان نیز کمنظیر است. این تمایز حفظ کیفیت
و واقعیت مراجعه به آرای مردمی در کنار تلاش برای کمیت حضور مردم و مشارکت
حداکثری و همگانی در انتخابات است.
جمهوری اسلامی به دلیل اینکه حضور
مردم در انتخابات را تعیینکننده واقعی نتیجه انتخابات میداند، به برگزاری
انتخابات در سطوح مختلف تعیین مدیریت شهری تا رئیس قوه مجریه به طور
مستقیم و نفر اول کشور با یک واسطه و زمینهسازی برای نقشآفرینی و سهیم
شدن مردم در قدرت اصرار میکند و معتقد است باید به تغییر و تحولی که مردم
در این بستر رقم میزنند، احترام گذاشت و همان را خیر و مصلحت کشور دانست.
این موضوع با تقاضای مردم برای تغییر وضع موجود پیوند وثیقی دارد.
امروز
از مسئولان تا مردم، از جریانهای سیاسی چپ تا راست، اصولگرا و اصلاحطلب
تا کسانی که به اعتلای ملی و پیشرفت کشور و تضمین انقلاب میاندیشند، همگان
در این موضوع که وضعیت باید تغییر کند، اشتراک نظر دارند؛ اما «نه به وضع
موجود»، ۵۰ درصد کار است و نیمه دیگر آن وجود دیدگاه و راهبردی است که
میتواند برای برونرفت کشور از مشکلات و رسیدن از وضع موجود به وضعیت
مطلوب پاسخ معتبر بدهد.
نگاه و رویکرد انقلابی آزمون خودش را در
عرصههایی مانند امنیت، دفاع و سیاست نشان داده و میتواند به مشکلات مردم
در حوزههای اقتصاد و معیشت نیز پاسخ معتبر بدهد. ضمن اینکه آیا عقلانی است
به راهبردها و سیاستهایی که یک دوره متولی اداره امور اجرایی کشور بوده و
میراثی جز بیکاری، تورم، گرانی، فساد و رانت نداشته، دوباره اعتماد کرد؟
آنچه از رهنمودهای اخیر رهبر حکیم انقلاب اسلامی بر میآید، این است که کسی
رئیسجمهور شود و دولتی روی کار بیاید که از یک سو برای حل مشکلات مردم
کمر همت بسته باشد و از سوی دیگر در برابر زیادهخواهیهای دشمنان ایستادگی
و مقاومت کند.