لس‌آنجلس تایمز در ۲۸ مهر سال ۸۸، از رایزنی یک مقام آمریکایی به نام جان هانا با سران اپوزیسیون و نمایندگان رهبران جنبش سبز خبر می‌دهد.
«هانا» به این روزنامه می‌گوید: «مطمئناً پیامی که من از گردهمایی اخیر فعالان اپوزیسیون ایران- که در میان آنها بعضی شخصیت‌های نزدیک به رهبری جنبش سبز حضور داشتند- شنیدم، این بود که تحریم باید اعمال شود و این تحریم باید هرچه شدیدتر باشد؛ تحریم ضعیف و یا تدریجی، فقط به رژیم این امکان را می‌دهد که با وضعیت جدید خودش را تطبیق دهد. آنها گفتند برای اینکه تحریم مؤثر باشد، باید به صورت شوک وارد شود که #فلج کند و نه به صورت واکسن...»
9ماه پس از این تبادل «گرا»ی اطلاعاتی، یعنی در تاریخ ۲۰ خرداد ۱۳۸۹ (۹ ژوئن ۲۰۱۰) قطعنامه تحریمی ۱۹۲۹ به بهانه برنامه هسته‌ای- و در واقع برای حمایت از فتنه سبز - صادر شد. خرداد یک سال بعد، هیلاری کلینتون وزیر خارجه حامی فتنه سبز، رسماً از «تحریم‌های فلج‌کننده» رونمایی کرد و به فاصله ۶ ماه، ایجاد شوک مصنوعی و تورم انتظاری در بازار سکه و ارز، توسط اخلالگران سیاسی رسانه‌ای و تروریست‌های اقتصادی آغاز شد تا به یکی از دو کار آشوب سیاسی- اقتصادی یا تغییر مسیر انتخابات مجلس نهم (اسفند ۱۳۹۰) بیاید؛... و این ماجرا تا انتخابات ریاست‌جمهوری ۹۲ و پس از آن- تا به امروز که بازار ارز و طلا، ادامه پیدا کرده است
