یکی از ویژگی‌های دیپلماسی انقلابی صراحت در بیان مبانی و اصول خود است. در همین راستا، رهبر معظم انقلاب روز گذشته (در دیدار با قاریان قرآن) بر این موضع تأکید فرمودند[...]
یادداشت: یکی
از ویژگی‌های دیپلماسی انقلابی صراحت در بیان مبانی و اصول خود است. در
همین راستا، رهبر معظم انقلاب روز گذشته (در دیدار با قاریان قرآن) بر این
موضع تأکید فرمودند: «بعضی‌ها در فکر این هستند و دغدغه این را دارند که
خب یک حکومت و یک دولت باید ارتباطات جهانی داشته باشد؛ بنده هم کاملاً
معتقدم و تأیید می‌کنم این گرایش را؛ اما منافاتی ندارد؛ می‌توان با صراحت،
مبانی خود و اصول خود را گفت و پیش هم رفت، توفیق هم پیدا کرد در همه
مسائل گوناگون زندگی، از جمله ارتباطات بین‌المللی؛ می‌شود این کارها را
کرد. وارد بشوند، قدم در میدان بگذارند، به خدا توکل کنند، خواهند دید که
می‌شود.» مسلم است که در دیپلماسی و ارتباطات خارجی هر کشوری به دنبال
اهداف و منافع ملی خود است و جامعه جهانی که تحت تسلط و سیطره کشورها و
لابی‌های مستکبر قرار دارد، همواره سعی کرده است در ارتباطات خود با جمهوری
اسلامی به گونه‌ای رفتار کند که دیپلمات‌ها و سخنگویان کشورمان در خارج از
کشور احساس ضعف و حقارت کنند و پاسخ در شأن را به آنها ندهند. در سال‌های
اخیر، دیپلماسی ما به دلیل اعتقاد نداشتن به قدرت انقلاب اسلامی و برخی از
انفعالات با لغزش‌هایی روبه‌رو بوده که در ادامه به برخی از آنها اشاره
می‌کنیم: ۱ـ صراحت نداشتن در حمایت از نیروهای مقاومت؛ حزب‌الله لبنان،
انصار‌الله، مردم بحرین، سوریه و شیعیان نیجریه؛ ۲ـ حمایت نکردن از اصول
انقلاب اسلامی و عدم سلطه‌پذیری که همین موضوع سبب کاهش اعتبار گذرنامه
ایرانی شده است؛ ۳ـ عدم تبیین دقیق شعارهای انقلاب اسلامی در زمینه حقوق
بشر، آزادی بیان و حقوق زن؛ در این زمینه لازم است گفته شود که دولت به
عضویت کنوانسیون‌هایی درآمده است که سبب زیر سؤال رفتن مبانی اسلامی در
کشور اسلامی‌مان می‌شود؛ مانند پذیرش سند ۲۰۳۰ و همچنین امضای
تفاهم‌نامه‌های مربوط به زنان با کشورهایی که بیشترین فساد را در زمین
جنسیتی دارند و با بحران فروپاشی خانواده روبه‌رو هستند,۴ـ رودربایستی با
کشورهای قدرتمند؛ دولت‌های قدرتمند حقوق ملت ایران را به یغما می‌برند؛
مانند همین تحریم‌هایی که روز به روز بیشتر می‌شوند؛ اما دولت همچنان سکوت
کرده است.
