در حاشیه جلسه هیئت دولت خبرنگار روزنامه قدس از قاضیزاده هاشمی درباره افتتاح بیمارستان امام رضا(ع) و حساب ملی سلامت سؤالی مطرح میکند که با واکنش عجیب وی مواجه میشود؛ وزیر بهداشت خطاب به این خبرنگار میگوید: «شما مگر مزدورید؟ هر چرتی را که به شما میدهند نباید بپرسید[...]
یادداشت: در
حاشیه جلسه هیئت دولت خبرنگار روزنامه قدس از قاضیزاده هاشمی درباره
افتتاح بیمارستان امام رضا(ع) و حساب ملی سلامت سؤالی مطرح میکند که با
واکنش عجیب وی مواجه میشود؛ وزیر بهداشت خطاب به این خبرنگار میگوید:
«شما مگر مزدورید؟ هر چرتی را که به شما میدهند نباید بپرسید، آدم از
گرسنگی بمیرد بهتر از این است که برای این روزنامه کار کند.» این اتفاق را
بگذارید کنار برخورد عباس آخوندی، وزیر راه و شهرسازی دولت یازدهم با
خبرنگار واحد مرکزی خبر یا بحث و جدل وی با یک شهروند معترض به گرانی
پارکینگهای فرودگاه تهران، بگذارید کنار عصبانیت همین وزیر بهداشت در
برخورد با یکی از فرمانداران دولت یازدهم، کنار توهین وزیر صنعت و معدن به
معترضان کیفیت خودروهای تولید داخل و مهمتر از همه بگذارید کنار الفاظ و
القاب زشتی که رئیس دولت یازدهم در طول چهار سال گذشته درباره منتقدان به
کار برده است، از بیشناسنامه و بیسواد تا حواله آنها به جهنم و ترسو
خواندنشان!
برخوردهایی که همچنان برای افکار عمومی این سؤال را به وجود
میآورد که چرا رئیس دولت یازدهم و مسئولان این دولت تا این حد عصبانی
هستند و با منتقدان و حتی سؤالکنندگان از آنها چنین برخوردهایی میکنند؛
موضوعی که برخلاف انتظار پس از انتخابات و انتخاب مجدد آقای روحانی نیز
همچنان شاهد آن هستیم و گویا قرار نیست تغییری در آن داده شود؛ با توجه به
اینکه در دوران کارزارهای انتخابات جناب روحانی بارها و بارها برای جلب رأی
و نظر مردم بر این موضوع تأکید کرد که باید صدای منتقدان را شنید، باید
دولت در برابر مردم و رسانهها پاسخگو باشد، باید همه اجازه نقد مسئولان و
دولت را داشته باشند و دولت من با روی باز از منتقدان استقبال میکند! آیا
آقای روحانی و مسئولان دولت یازدهم به همین زودی حرفهای زیبای دوران
انتخابات را فراموش کردند؟