(روزنامه مردم سالاري – 1396/05/09 – شماره 4376 – صفحه 7)
** جعفرزاده: از شما انتظار ميرود که بی طرف باشید و سؤال جانبدارانه نپرسید. من تکرار میکنم فراکسیون حزب نیست و مقایسه آن با کشوری که دارای حزب است و افراد بر اساس سازوکار حزبی به مجلس راه پیدا میکنند متفاوت است. عملکرد نامناسب دو فراکسیون باعث شد تعدادی از نمایندگان ازاینرویکردها فاصله بگیرند؛ من خودم با لیست امید به مجلس آمدم؛ ولی من چیزی را امضا نکردم! مضاف برآنکه معتقدم لیست امید تا دم در مجلس بود نه داخل آن. لذا انتظار ميرفت دوستانی که داخل مجلس آمدند فقط در فکر کسب کرسی ریاست نباشند.
از قبل انتخابات هیچ گزینه ای اصلحتر از آقای لاریجانی برای کرسی ریاست نداشتیم اما دیدیم اصرار فراکسیون امید برای احراز کرسی ریاست است. فراکسیون مستقلین از زمره فراکسیونهایی است که 117 نفر فرم ثبت ناميدارد و از منظمترین فراکسیونهایی هستیم که به صورت مرتب هفتهای یک جلسه را با چندین وزیر داریم.
من این نکته را هم بگویم که به فراکسیون امید نرفتم اما قاطبه اعضای این فراکسیون از دوستانم هستند. ما کارکردمان بر اساس مسائل اجتماعی است و به ندرت در جلسات فراکسیون مستقلین، مسائل سیاسی مطرح میشود. دلیل جذابیت این فراکسیون برای نمایندگان این است که عزم جدی برای حل مشکلات مردم دارد و در این راستا کمیتههای متعدد دارد. در انتخابات دور قبل، 215 نفر از نمایندگان امضا جمع کردند برای ریاست جمهوری قالیباف، اما آیا ایشان رئیسجمهور شد؟!! مردم تابع فراکسیونهای داخل مجلس نیستند. اینکه تاکید میکنم فراکسیونها کارکرد داخلی دارد از این حیث است.
عملکرد فراکسیون مستقلین بسیار شفاف است. جلسات مشخص با عضو گیری روشن دارد. البته صادقانه اعلام میکنم ما دراجلاسیه اول اشتباه کردیم و نباید بخشی از فراکسیونهای دیگر را حمایت میکردیم. همین جا قول ميدهیم دیگر این اشتباه را تکرار نکنیم و در اجلاسیه دوم مستقل عمل میکنیم و خودمان لیست مستقل ميدهیم.
* بگو مگوهایی میان فراکسیونها مطرح میشود. دلیل این بگو مگوها چیست؟
** میرزایی: شاید هنر مطبوعات این است که مواجهههای داخل مجلس را برجسته کنند اما من نظرم این است که وجود اختلاف نظر طبیعی است. البته این را بگویم که فارغ از بحث ریاست مجلس، ما اشتراکات زیادی با فراکسیون مستقلین داریم.
** جعفرزاده: این را تائید میکنم.
** میرزایی: رقابت اصلی ما در مجلس با فراکسیون ولایی است که این روزها انشقاق پیدا کرده است و از این به بعد شرایط رقابت با کميتغییرات شفافتر میشود.
آقای لاهوتی زمانی صریح اعلام کرد «ما دیدیم در مجلس افراط و تفریط وجود دارد و ما به همین دلیل آمدیم فراکسیون اعتدالیها را شکل دادیم». در مجلس دهم، حتی در میان اصولگرایان تعداد تندروها بسیار کم است. بنابراین فضای حاکم بر مجلس یک فضای معتدلی است که امکان کار و همکاری در آن وجود دارد. در چنین شرایطی به نظر میرسد مبنای تشکیل فراکسیون مستقلین به اختلافنظرها در مورد کرسی ریاست مجلس برمیگردد نه بحث افراط و تفریط؛ برخی هم که به این فراکسیون رو آوردند به این دلیل بود که احساس میکردند اگر عضو فراکسیون امید باشند، ممکن است شورای نگهبان برای دور بعد آنها را تائید نکند و از سوی دیگر اگر به سمت فراکسیون ولایی حرکت میکردند، پایگاه اجتماعی خود را از دست میدادند. به همین منظور به فراکسیون مستقلین رو آوردند.
** جعفرزاده: متاسفم از اینکه این حرفها را میشنوم، چراکه بیشترین هزینهها را ما پرداخت کردیم! اغلب دوستان فراکسیون امید بار اولی است که در مجلس حضور پیدا میکنند. ضمن احترام به جایگاه شورای نگهبان تاکید میکنم اصلا این حرفها نیست. این آقایان در تخیلات خود این صحبتها را درست میکنند و قطعا در اجلاسیه دوم پاسخ ما را خواهند گرفت. اراده محکم ما بر این است که در اجلاسیه دوم رویکرد دیگری در پیش بگیریم. حالا که این افراد پاسخ خوبیهای ما را اینگونه میدهند ما ضمن ابراز تاسف رویه دیگری را در پیش میگیریم.
ما جلسهای را با فراکسیون ولایی نداشتیم مگر زمانی که ریاست آن را آقای لاریجانی به عهده داشت. در مورد ریاست مجلس نیز در جلسهای به آقای لاریجانی گفتم ما دنیایمان را به آخرتمان نمیفروشیم و هرچند امروز کسی را اصلحتر از شما برای کرسی ریاست نمیشناسیم اما همینکه فرد دیگری را بهتر از شما ببینیم او را انتخاب میکنیم. هنوز هم به این موضوع اعتقاددارم. بهتر است از فضای تهمت و افترا خارج شویم. شاید شما اولین بار است که به مجلس میآیید، اما من سابقه دو دوره عبور از شورای نگهبان رادارم. مشی فراکسیون مستقلین، مشی اعتدالی است و معتقدم شکل تندروی عوضشده است. گاهی از اینطرف بوم و گاهی از آنطرف بوم!
من نمیخواهم به این مسائل ورود کنم، چون آن را سخیف میدانم. بههرحال وجود اختلافنظرها موجب شده است تا سه فراکسیون در مجلس دهم شکل بگیرد. اگر بخواهیم کارشناسیتر برخورد کنیم، باید به این بپردازیم که چگونه میتوان کاری کرد که عملکرد این فراکسیونها منتج به نتیجه بشود و برای مردم خروجی داشته باشد. در این راستا ما پیشنهادی با عنوان شورای عالی فراکسیونها ارائه کردیم که هر فراکسیون متناسب با وزن خودش یک بخشی را در شورای عالی تشکیل دهد. اما به هر دلیلی این پیشنهاد موردقبول فراکسیون امید قرار نگرفت اما در مقابل فراکسیون ولایی این موضوع را پذیرفت.
میخواهیم سایتی طراحی کنیم که در آن اسم اعضا با عکس آنها منتشر شود. به این ترتیبو نسبت سهم ما از مجلس مشخص میشود. این کار برای شفاف شدن فضای میان فراکسیونهاست.
* در انتخابات هیات رئیسه مجلس یک توافقی انجام شده بود که غیر از رئیس و نواب رئیس تعداد کرسیهای مساوی به هر سه فراکسیون داده شود. اما این اتفاق رخ نداد چه عاملی موجب شد این اتفاق رخ دهد؟
** میرزایی: حدود 4 الی 5 ماه پیش از انتخابات هیات رئیسه قرار شد فراکسیونها به یک توافق برسند. فراکسیون امید خیلی منتظر بود به یک جمعبندی برسیم و بر اساس آن تصمیمگیری کند. تا لحظه آخر طرف مقابل دائما میگفت صبر کنید. برای همین فراکسیون امید اساميلیست خود را منتشر نکرد. درنهایت گفتند توافق نشد!
وقتی آمدیم در صحن، فقط یک نفر از فراکسیون امید رأی آورد. یک بیاعتمادی وجود داشت و اختلافاتی هم در مورد آقای مطهری و آمدن آقای حاجی بابایی وجود داشت. زمزمه آن بود که قرار است آقای حاجی بابایی بیاید و مطهری از نایب رییسی مجلس حذف شود. البته بگویم موضع آقای جعفرزاده در این زمان بسیار شفاف بود اما جلساتی که برگزار شد و گزارشی که آقای مطهری داد یک مقدار اعضای فراکسیون امید را نسبت به موضوع حساس کرد. در این میان تحرکاتی هم از سوی فراکسیون ولایی صورت گرفت که دامنه این بیاعتمادیها را بیشتر کرد. برای مثال پیشنهاد کردند آقای عارف برای ریاست به میدان بیاید و اینیک بیاعتمادی سهجانبه را ایجاد کردند.
** جعفرزاده: عقل و منطق حکم میکند که بر اساس تصمیمات فراکسیونی اقدام شود. اما از آنجایی که برخی از دوستان ما اولین تجربه نمایندگی خود را پشت سر میگذارند و خیلی آشنا به مسائل مجلس نیستند طبیعتا دچار مشکلاتی میشوند. من این را تکذیب نمیکنم. من فکر میکنم تمرینی که در دو سه موضوع گذشته وجود داشت، تمرین خوبی بود. همه فراکسیونها میخواهند شفافتر عمل کنند. شک نکنید در انتخابات سه وزیر متاخر دولت یازدهم اگر کمک ما نبود قطعا آنها رأی نمیآوردند یا حداقل دو نفر از آنها رأی نمیآورد.
در مورد انتخابات هیات رئیسه همان اول اعلام کردیم که آقای مطهری خط قرمز ماست. قبل از آنکه دوستان با آقای مطهری حشرونشر داشته باشند ما در مجلس نهم همکاری خوبی با ایشان در قالب صدای ملت داشتیم و داریم و آقای مطهری را به دلیل مطالبه عمومياصرار داشتیم که در کرسی نائب رئیسی بماند. اما خود آقای مطهری در مشکلی که به وجود آمد نقش داشت. چراکه در جلسهای پیشنهاد اینکه هر فراکسیون دو کاندیدا برای نائب رئیسی داشته باشد را مطرح کرد که ایکاش این اتفاق نمیافتاد. بعد از آن دوستان فراکسیون امید اعلام کردند این نظر شخصی آقای مطهری بود.
فارغ از این بحث مایه تأسفی که در مورد شورای نگهبان مطرح شد، به عنوان فردی که چوب خورده این موضوع هستم، واقعا تشابهات ما با فراکسیون امید زیاد است و هیچ انشقاقی از دیگر فراکسیونها نداشتیم. همانطور که گفتم ما جلسات مشترک با فراکسیون ولایی را زمانی شرکت میکردیم که آقای لاریجانی ریاستش را به عهده داشت. من مجبورم بگویم جلسات اولیه را شرکت نمیکردم. آقای لاریجانی به من گفتند چرا جلسات را شرکت نمیکنید؟ من پاسخ دادم با افرادی که با شما مینشینند هیچ تشابه فکری ندارم! آقای لاریجانی گفت رئیس جلسات من هستم و از آن به بعد ما جلساتی را شرکت کردیم که آقای لاریجانی رئیس بود.
بههرحال اجلاسیه اول یا همان تشکیل کمیسیون اصل 44 یا کمیسیون ویژه، تمرین خوبی بود برای افرادی که برای اولین بار وارد مجلس شده بودند. به این معنا که دریافتند باید تابع تصمیمات فراکسیونی باشند. به نظرم اجلاسیه دوم ما قویتر و تشکیلاتیتر برگزار شود.
ما از قبل از انتخابات گفته بودیم آقای لاریجانی را بهعنوان رئیس مجلس قبول داریم. نمیشد ما در فراکسیون امید باشیم و بگوییم به آقای عارف رأی نمیدهیم. احساس ما این است که یک اشتباه تاریخی ایجاد شد و تعداد قابلتوجهی از نمایندگان لیست امید در فراکسیون مستقلین هستند. ازجمله من آقای جلالی و آقای نعمتی؛ حال فکر کنید اگر این جنگ زرگری ریاست مجلس برگزار نمیشد، دوستانی که تفکرات اصلاحطلبی، اعتدالگرایی و اصولگرایی اعتدالی دارند، میتوانستند زیر یک چتر جمع شوند. اما یک نظریه اختلافی، مانند ریاست مجلس به ضرس قاطع میگویم موجب شد تا بیش از 160 نفر نتوانند زیر یک چتر جمع شوند و عامل آن اصرار برخی از دوستان بود که امروز نیستند و من نمیتوانم اسمشان را بگویم. مضاف بر اینکه اظهار نظرها در فراکسیون امید و با شدت و حدت بیشتر در فراکسیون ولایی ما را مصممتر کرد تا شیوه خود را ادامه دهیم.
* آقای جعفرزاده میگوید قرار است اعضای فراکسیون مستقلین را با اسم و عکس در سایتی مشخص کنند. آقای میرزایی همواره این انتقاد وجود داشته که اساميو تعداد اعضای فراکسیون امید مشخص نیست. چقدر انتقادات آقای جعفرزاده به فراکسیون امید را میپذیرید؟
** میرزایی: ما هم دوست داشتیم که فراکسیونی با 160-170 نفر تشکیل شود. کار جمعی اقتضا میکرد اعضایی که در لیست امید بودند و خاستگاه اصلاحطلبی داشتند در اولین مجمع عموميفراکسیون شرکت میکردند و نظراتشان را میگفتند و تابع رأی اکثریت اعضا باشند. اگر 160 و 170 نفر با هم توافق نظر ندارند، آنها میتوانستند بیایند و صحبت کنیم که با چه شیوهای میتوانند به مردم و جریان اصلاحات کمک کنند. شاید دیگران هم همراهی میکردند. گلهمندی که فراکسیون امید از این دوستان دارد همین است. چیزی که جامعه هم انتظار داشت همین بود.
فراکسیون امید و مستقلین اشتراک نظر زیادی دارند و من هم تائید میکنم که در مورد رأی اعتماد به سه وزیر پیشنهادی متاخر دولت یازدهم، اگر همکاری و همراهی دو فراکسیون نبود، سه وزیر رأی نمیآوردند. این اشتراک نظر از قبل وجود داشت اما ما در مجلس با شرایطی مواجه هستیم که گاهی نمایندگان تحت تأثیر تعلقات منطقهای قرار میگیرند و بر آن اساس رأی میدهند.
در رابطه با شفافیت اعضای فراکسیون امید باید بگویم که در جلسات اولیه فراکسیون حدود 130 نفر شرکت میکردند که بعد از مدتی متوجه شدیم افرادی هستند که هم در جلسات فراکسیون ولایی (آن زمان فراکسیون مستقلین نبود) میروند و هم در فراکسیون امید هستند. این مسئله ما را سردرگم کرد. امروز اعضای فراکسیون امید بیش از 100 نفر یعنی حدود 105 تا 110 نفر هستند. البته برای منسجمتر شدن فراکسیون و پاسخ به افکار عموميیک فرم تعهد بین اعضا توزیع شد مبنی بر اینکه اعضای فراکسیون امید در هیچ فراکسیون دیگری عضو نشوند. دغدغه اصلی اصلاحطلبان این است که بتوانیم با تعامل با دولت مشکلات مردم را حل کنیم.
** جعفرزاده: حرفهای آقای میرزایی روی کاغذ قشنگ است اما سوابق خلاف آنچه گفتید موجود است؛ هنوز مجلس تشکیل نشده بود گفتند رئیس مجلس باید آقای عارف باشد ولاغیر و کسی حق ندارد برخلاف آن حرفی بزند! مضاف بر آنکه خود آقای لاریجانی لیست امیدی است و با ریاست او امید چیزی را از دست نداد.
(جعفرزاده با خنده به میرزایی گفت چیزهایی را که میخواهم بگویم را نروید کپی بزنید و اجرا کنید)!
ما علاوه بر اینکه در اساسنامه دقیقا آن را قید کردیم، اظهارنامهای را به اعضا دادهایم و در آن تاکید کردیم که اعضا در زمان رأیگیری در یک فراکسیون باید حضورداشته باشد. آنهم منظور فراکسیونهای سیاسی است نه هر فراکسیونی؛ ضمن احترام به نظر آقای میرزایی ما نمیتوانیم به نمایندگان بگوییم هیچ جایی حق نداری بروی. برای مثال ما با وزیر جهاد کشاورزی جلسهای گذاشتیم. نمیتوانیم درها را ببندیم بگوییم آقای میرزایی شما حق نداری در این جلسه شرکت کنی. بنابراین ما در مورد شرکت اعضا در جلسات فراکسیونهای دیگر هیچ مشکلی نداریم. اعضای فراکسیون مستقلین میتوانند در آنواحد عضو فراکسیونهای غیرسیاسی هم باشند مانند فراکسیون محیطزیست و ...اما عضویت در فراکسیون سیاسی دیگر ممنوع است. بر این اساس و بهمنظور شفافتر شدن ما کارت عضویت فراکسیون هم صادر میکنیم و بعد خواهید دید که حرف بیشتر است یا کار عملی.
* چه ضمانت اجرایی وجود دارد که اعضا تابع تصمیمات فراکسیونی باشند؟
** جعفرزاده: از آنجایی که دو سوم نمایندگان، نمایندگان جدید هستند، با ادبیات سیاسی مجلس اشنایی ندارند. همینکه گفته میشود «نمایندگان تابع مسائل منطقهای هستند» از این منظر است. با دو اتفاقی که افتاد، نمایندگان با برنامهتر و منسجمتر شدند. این موضوع هم طبیعی است؛ چراکه ما حزب نداریم و آموزش رفتار تشکیلاتی وجود ندارد؛ لذا معمولاً در سال اول با چنین مشکلاتی روبهرو هستیم.
* هرچند نماینده فراکسیون اصولگرایان حضور ندارد اما نمیتوان از این فراکسیون عبور کرد. شما بهعنوان فراکسیون مستقلین ولایی، چه انتقاداتی نسبت به این فراکسیون وارد میدانید؟
** جعفرزاده: گلایهای که نسبت به هر دو فراکسیون وجود دارد، نگاه بالا به پایین و دیکته کردن نظرات است. درحالیکه همه نمایندگان باهم برابر هستند. من به یاد ندارم تصمیميبدون رأیگیری در فراکسیون مستقلین گرفته شده باشد. اما در دوفراکسیون دیگر دوستان میگویند یا تصمیم دیکته میشد یا اگر رایی خلاف تصمیم بدهیم، انواع برچسبها به ما زده میشود. اینکه آقای میرزایی میگوید فراکسیون ولایی چون حاجی بابایی در انتخابات هیات رئیسه رأی نیاورد اعلام استقلال کردند، من نه میتوانم تائید کنم و نه تکذیب! اما معتقدم ناراحتیهای دیگری وجود داشت. البته من از این اتفاق یعنی جدایی دو فراکسیون خوشحالم چراکه هرچه مرزبندیها روشن شود بهتر است.
در مورد رأی به وزرای پیشنهادی دولت دوازدهم قضیه فرق میکند و معمولاً یک اجماعی وجود دارد. با توجه به کابینهای که دولت باید معرفی کند و با توجه به اشتراکات میان دو فراکسیون مستقلین و امید و اتفاق نظر صددرصدی که در مورد کابینه وجود دارد قطعا جلسات مشترکی با فراکسیون امید برگزار خواهیم کرد. البته بگویم ما چک سفید به دولت ندادهایم و از دولت میخواهیم کابینهای متناسب با مطالبات مردم معرفی کند.
** میرزایی: منسجمترین فراکسیون مجلس را فراکسیون امید میدانم و نگاه در این فراکسیون بههیچعنوان بالا به پایین نیست. این فراکسیون یک هیات رئیسه، مجمع عموميو شورای مرکزی دارد که هیات رئیسه هر هفته جلسه دارد و شورای مرکزی که از هر استان یک نماینده در آن حضور دارد هم هر دو هفته یکبار جلسه برگزار میکند و ماهانه جلسات مجمع عموميداریم. تمام تصمیمات کاملا دموکراتیک اتخاذ میشود. ما از رهگذر یک کار تشکیلاتی میتوانیم مشکلات را از سر راه برداریم. من چون در فراکسیونهای دیگر شرکت نکردم و تنها بر اساس شنیدهها صحبت میکنم؛ به نظر میرسد این سازوکار در فراکسیونهای دیگر وجود ندارد. البته با این انشعاب احتمالا آنها هم تکلیفشان مشخص خواهد شد و شرایط شفافتر میشود.
** جعفرزاده: من عذرخواهی میکنم از آقای میرزایی اما کسی که اطلاعی ندارد نباید اظهار نظری کند! من میگویم طبق اساسنامه فراکسیون مستقلین اگر سازوکار این فراکسیون چیزی بیشتری از فراکسیون امید نداشته باشد کمتر ندارد. منکر این هم نیستم که فراکسیون امید فراکسیونی فعال است؛ اما نباید برای اثبات فراکسیون خود دست به تضعیف دیگر فراکسیونها بزنید.
شما گفتید «در بسیاری موارد رأیگیری میشود» یعنی مواردی وجود دارد که رأیگیری نمیشود. این درحالی است که فراکسیون مستقلین هیچ تصمیميرا بدون نظر جمع اتخاذ نمیکند.
** میرزایی: منظور من این است که برای مثال در مجمع عموميو یا در شورای مرکزی میگوییم میخواهیم درباره فلان نماینده در کمیسیون احزاب نماینده داشته باشیم و اعلام میکنیم که چه کسی میخواهد کاندیدا شود و در این مورد رأیگیری و معرفی میشود. پس از آن در صحن، همه اعضا موظف به رأی دادن به او هستند. یعنی هر جا نیاز به تصمیمگیری جمعی باشد ما قطعا با رأیگیری تصمیم لازم را اتخاذ میکنیم.
* ما همواره نظام دو فراکسیونی داشتیم آیا اساساً نظام فراکسیونی نظام مطلوبی است؟
** جعفرزاده: اگر در داخل مجلس باشید، متوجه ميشوید که این نیاز مجلس است. اعضای فراکسیون مستقلین همان فراکسیون رهروان ولایت هستند و فراکسیون اصولگرایان هم همان اعضای قبلی هستند یعنی این دو فراکسیون همان ترکیبی را دارند که در مجلس هشتم و نهم بوده است. اما فراکسیون سوم، فراکسیون اصلاحطلبان، در این دوره که تعداد قابلتوجهی بودند و از آن تعداد اندک مجلس قبل خارج شدند، نیاز بود فراکسیون جداگانهای تشکیل دهند. من فکر میکنم اتفاق خوبی رخداده است و امروز سه فراکسیون توانسته است همه سلایق را در خود بگنجاند.
* آقای میرزایی گفت برخی تصمیمات بر اساس نیازهای منطقهای اتخاذ میشود. وقتی تصمیميدر فراکسیونهای دیگر اتخاذ میشود که با تصمیم فراکسیون شما در تضاد است اعضا چگونه رفتار میکنند؟
** جعفرزاده: ما بههیچعنوان به این موضوعات ورود نمیکنیم و در صورت لزوم از فراکسیون تخصصی دعوت میکنیم و دوستان ما نظرات خودشان را میگویند و درنهایت تصمیم گرفته میشود. هدف فقط برطرف کردن مشکلات مردم است. بنابراین عمده مباحث ما منطبق بر مسایل سیاسی است.
** میرزایی: معمولاً بین فراکسیونها و جامعه ارتباط برقرار میشود و هر فراکسیونی بخشی از مردم را نمایندگی میکند. اینکه میگویید قبلا دو فراکسیونی بوده و امروز سه فراکسیونی، سالهاست ما دو جریان اصلاحطلب و اصولگرا داریم و این انتظار وجود داشت که در مجلس دو فراکسیونی تشکیل شود و بر این اساس حرکتها صورت بگیرد.
* اخیرا صحبتهایی در مورد سهم خواهی فراکسیونها از دولت مطرح میشود. شما بهعنوان نایب رئیس فراکسیون مستقلین چقدر اعتقاد دارید رئیس جمهور باید با مجلس مشورت و رایزنی کند و توقع شما از دولت چیست؟
** جعفرزاده: شما اگر اخبار را رصد کرده باشید ما اولین فراکسیونی بودیم که موضع گرفتیم نسبت به نظرات برخی از دوستان و اعلام کردیم دولت باید نظرات آنها را اعمال کند؛ من با سهم خواهی مخالفم اما مجلس باید رسالت خود را انجام دهد. از این جهت که باید مطالبه گر حقوق مردم باشیم و چک سفیدی هم به دولت نداده ایم. یعنی این انتظار وجود نداشته باشد که من این تعداد رأی آوردم پس باید به همه کابینه پیشنهادیم رأی بدهید. با این وجود رویکرد ما کمک به دولت است نه مانع تراشی. بنابراین برای انکه دچار اشتباه نشویم، یکسری شاخص مشخص کردیم که منتشر خواهد شد. در آن مشخص کردیم وزرا باید از چه ویژگیهایی برخوردار باشد. از سن گرفته تا نوع ارتباط با مجموعه و مدارک تحصیلی و ... همه تعیین شده است. آنچه اهمیت فراوان دارد این است که باید وزرا اسناد بالا دستی را مورد توجه قرار دهد.
* این مربوط به وظایف ذاتی مجلس است و پاسخ شما مربوط به بعد از معرفی کابینه است. من منظورم قبل از آن است. یعنی اینکه آیا انتظار دارید دولت از فراکسیون شما فردی را در کابینه قرار دهد یا خیر؟
** جعفرزاده: اتفاقا من منظورم این است که برخی از فراکسیونها از وظیفه ذاتی خود خارج شدند. درحالیکه اعضای فراکسیون ما در حال انجام وظایف خود هستند. ما اصلا به دنبال ورود به دولت نیستیم و اگر دولت از ما انتخابی داشته باشد آن را پس خواهیم زد.
* اما قبول دارید برخی در مجلس به دنبال سهم خواهی هستند؟
** جعفرزاده: بله هستند با مراجعه به رسانهها میتوانید این را متوجه شوید اما ما به دنبال سهم خواهی نیستیم بلکه برای ما شاخصها مهم هستند.
* من احساس کردم منظور آقای جعفرزاده این است که فراکسیون امید به دنبال سهم خواهی است. آقای میرزایی آیا شما این را تائید ميکنید؟
** میرزایی: من تائید میکنم اما باید توضیح دهم که ریشه آن در کجاست. فراکسیون مستقلین وقتی اعلام استقلال کرد اصلاحطلبها از آنها قطع امید کردند و دیگر فشار نميآورند که از دولت بخواهید وزرا را اصلاحطلب انتخاب کند. اما ما که در فراکسیون امید هستیم تلاش زیادی کردیم برای رأی آوری آقای روحانی. البته خود آقای جعفرزاده هم تلاش فراوان کرد.
طبق روال جوامع دموکراتیک ما نیز دو جریان اصلی در کشور داریم یک جریان اصلاحطلب که کاندیدای آن آقای روحانی بود و جریان دیگر اصولگرایان بودند که آقای رئیسی در رقابتهای انتخابات این جریان را نمایندگی میکرد. آقای روحانی با حمایت اصلاحطلبها به قدرت رسید و در نظامهای دموکراتیک اینیک روند است که رئیس دولت با جناح حاميخود به مشورت بنشیند و پیشنهاد آنها را دریافت کند. به نظرم اکثریتی که به آقای روحانی رأی دادند گرایش اصلاحطلبانه دارند و انتظار این است که یک کابینه اصلاحطلب روی کار بیاید. اما متاسفانه در این مدت، دو جریان این بحث سهم خواهیها را مطرح میکنند. در حالی که این حداقل انتظار است که آقای روحانی با جریان حاميخود به مشورت بنشیند. این موضوع مشارکت سیاسی را ضعیف میکند؛ آنها با طرح بحث «سهمخواهی» میخواهند فشار بیاورند تا کابینه اصلاحطلب نباشد، این توهین به مردم است!
* شما بهعنوان یک نماینده اصلاحطلب اگر آقای روحانی کابینهای بچیند که سه چهارم آن اصلاحطلب باشد و یک چهارم آن اصولگرا آیا با این مشکلی دارید؟
** میرزایی: من به نظرم این موضوع ما را دچار مشکل میکند. کابینهای که به لحاظ جهت گیری شفاف نباشد، دچار اشکال است. ما میگوییم از اصلاحطلبان کارآمد استفاده کند تا جهت گیریها شفاف باشد.
** جعفررزاده: من اول میخواهم آقای میرزایی آرامش خود را حفظ کند و بعد میخواهم از ایشان بپرسم سند شما برای اینکه اکثریت رأی دهندگان به آقای روحانی اصلاحطلب بودند چیست؟ من ضمن احترام به اهل تسنن ميخواهم بگویم که این استانها به دلیل فتوای اهل تسنن به آقای روحانی رأی دادند. استان گیلان استانی بود که بالاترین رأی را به آقای روحانی دادند. در برخی مناطق 90 درصد آنها کشاورز هستند کشاورزهایی که نميدانند اصلاحطلب و اصولگرا کیست بلکه فقط نگران آینده خود و کشورشان بودند. آنها نگران بودند که مبادا 8 سال گذشته تکرار شود، برای همین پای صندوقهای رأی آمدند.
این کشور سال 88 ضربهای خورد به خاطر وجود کسی که 13 میلیون رأی را علیه خود ندید و آنها را خس و خاشاک خواند. آن 13 میلیون تبدیل به 24 و 28 میلیون شد؛ البته من میدانم اگر آن 15 میلیون بدانند، شعارها دروغ بوده است 50 درصد این آرا ریزش خواهد کرد. اما با این وجود سؤال من این است که ایا در میان اصولگرایان کسی را نداریم که درد مردم را بداند و برای مردم کار کند؟! من از شما میپرسم نظرتان در مورد آقای باهنر چیست؟
** میرزایی: آقای باهنر از آقای رئیسی حمایت کرد.
** جعفرزاده: ببینید خواهش میکنم منصفانه نظر بدهید آنجایی که میگویم افراطی برخورد میکنیم اینجاست. بههرحال افراد دلسوزی وجود دارند که باید از ظرفیت آنها استفاده کرد. ما نباید همان راهی را برویم که دیگران رفتند و سرمایههای کشور را خانه نشین کردند.
** میرزایی: با این نظر چه نیازی به برگزاری انتخابات است؟
** جعفرزاده: ما انتخابات برگزار میکنیم که رئیس جمهور عاقل انتخاب کنیم. به نظرم آقای روحانی باید از همه ظرفیتها استفاده کند. در غیر این صورت بدون تردید مشکلات قبل دوباره تکرار خواهد شد. نباید این پیروزیها ما را مغرور کند. اگر ما اعتقاد به «درود بر مخالف من» داریم باید در همل آن را نشان دهیم. من اصرار دارم در کابینه همه را ببینیم، در غیر این صورت تاریخ تکرار میشود. شما نمیتوانید نقش آقای ناطق نوری و آقای لاریجانی را نادیده بگیرید. وقتی آقای لاریجانی با یک جمله که گفت این وعدهها غیرقابل اجراست همه رشتههای آنها را پنبه میکند اسم این را چه ميگذارید؟!
* آقای جعفرزاده من همین سؤال را از شما میپرسم اگر آقای روحانی همه کابینه را اصلاحطلب معرفی کند شما به آنها رأی نخواهید داد؟
** جعفرزاده: من به اصلاحطلب و اصولگرا کاری ندارم بلکه شاخص و معیار برای من اهمیت دارد یعنی افرادی که بتوانند مشکلات مردم را حل کنند و تابع سیاستهای دولت باشند. ما اگر بخواهیم کشور را به خودی و غیر خودی تقسیم کنیم این کشور به توسعه نمیرسد.
** میرزایی: به نظرم خودی و غیر خودی در کشور معنا ندارد. اکثریت جامعه به گفتمان اصلاحطلبی رأی دادند و خود آقای روحانی هم انتخاب خود را کرده است. اما باید توجه داشت در نظامهای دموکراتیک احترام به رقیب این نیست که از آنها در کابینه استفاده کند. یک برنامه ای ارائه شده است برای کل کشور؛ برای پیاده کردن این برنامهها نیاز است از جریان حاميبرنامهها در کابینه استفاده شود. اگر قرار باشد از مخالفین و افرادی که از کاندیدای رقیب حمایت کردند استفاده شود این موضوع ما را با مشکل مواجه خواهد کرد.
** جعفرزاده: برنامه مشخص برای کشور وجود دارد و هر آن که میتواند این برنامهها را اجرا کند باید به میدان بیاید. من از آقای میرزایی خواهش میکنم تجربه تلخ ریاست جمهوریهای دیکتاتوری گذشته را کنار بگذاریم. یک انتخابات و یک رقابت بود که تمام شد و اینکه بخواهیم به دولت فشار بیاوریم که فقط باید از یک جریان در کابینه حضورداشته باشد، اشتباه است. با این تفکر ما چند سال دیگر به سال 88 برميگردیم.
** میرزایی: الان وقت آن است که اقلیت به رأی اکثریت احترام بگذارد و اجازه دهد رئیسجمهور برنامههای خود را ارائه دهد اگر روحانی برنامههای خود را ارائه کرد و دید خیر عموم در آن نیست، آن زمان است که باید اعتراض کند. ما متاسفانه اقلیتی داریم که رئیس جمهور و جریان اصلاحطلب را متهم میکند. برای مثال در حوزه سیاست خارجی دائما میگوید دولت سازشگر است! آیا باید کسی که این فکر را دارد و برای رقیب کار کرده است، بجای افرادی که دلسوزانه برای ریاستجمهوری روحانی کار کرده اند در کابینه قرار داده شوند؟!
** جعفرزاده: من میگویم نگاه شما مخالف دیدگاه اصلاحطلبانه است. چراکه دیدگاه اصلاحطلبانه میگوید باید همه به کارگرفته شوند و منطق هم پشت آن هست .چراکه اگر مخالف به کار گرفته نشود و بیکار باشد شروع میکند به کار شکنی. بنابراین عقل سیاسی حکم میکند همه به بازی گرفته شوند.
http://www.mardomsalari.net/4376/page/7/18570
ش.د9602086