حسن روحانی و نزدیکان به وی در هفتههای گذشته به تکرار اعلام کردهاند که درباره انتخاب وزرای دولت تحت فشار تصمیم نگرفتهاند؛ اما اصلاحطلبان همچنان معتقدند روحانی نمیتواند با فراغ بال برای انتخاب وزرای خود تصمیم بگیرد[...]
یادداشت: حسن
روحانی و نزدیکان به وی در هفتههای گذشته به تکرار اعلام کردهاند که
درباره انتخاب وزرای دولت تحت فشار تصمیم نگرفتهاند؛ اما اصلاحطلبان
همچنان معتقدند روحانی نمیتواند با فراغ بال برای انتخاب وزرای خود تصمیم
بگیرد. آخرین نمونه از این ادعاها که به صراحت با گفته رئیسجمهور در تناقض
است، سخنان جعفر توفیقی در مصاحبه با روزنامه «آرمان امروز» است. وی در
این باره به این روزنامه میگوید: «براساس اطلاعاتی که بنده در این زمینه
دارم دست آقای روحانی برای انتخاب وزیر علوم باز نبوده و ایشان نتوانسته
گزینههای مورد نظر خود را به مجلس معرفی کند. نمونه بارز این حساسیتها در
دولت یازدهم وجود داشت که آقای روحانی به دلیل این حساسیتها مجبور شدند
چندین نفر را به عنوان وزیر به مجلس معرفی کنند. این در حالی بود که مجلس
نهم نیز که از رویکرد همسویی با دولت برخوردار نبود، در این زمینه کارشکنی
میکرد تا وزیری برای وزارت علوم انتخاب شود که با برخی جریانهای فکری خاص
همسو باشد. به نظر میرسد اتفاقات سال ۹۲ در سال ۹۶ نیز در حال تکرار شدن
است و آقای روحانی برای انتخاب وزیر علوم با محدودیتهای جدی مواجه است.»
اظهاراتی که این سؤال را به وجود میآورد که چه کسی راست میگوید؟ روحانی
یا اصلاحطلبان؟ ناظران سیاسی در تحلیل این شرایط بر این باورند که
اصلاحطلبان پس از آنکه در سهمخواهی از روحانی برای حضور در کابینه
دوازدهم ناموفق بودند و همه تلاشهایشان برای فرستادن نیروهای مطلوب خود
به پاستور بینتیجه ماند، بدنه اجتماعیشان با سرخوردگی روبهرو شده و
اکنون چهرههای این جریان با بیان مسائلی از این دست و طرح موضوع فشار به
روحانی درصدد کاهش ناامیدی و جلوگیری از فاصله بیشتر میان روحانی و بدنه
اصلاحطلبان هستند. اتفاقی که میتواند تهدیدی جدی برای بسیج بدنه اجتماعی
این جریان در انتخاباتهای آتی باشد. مسئلهای که زنگ خطر شکست این جریان
در انتخاباتهای پیشرو را به صدا درآورده است.