گشايش قطره‌چكاني براي تشكيل حلقه وابستگي

(روزنامه جوان – 1395/07/29 – شماره 4937 – صفحه 1)

به عبارت ديگر آنچه در وراي عملكرد نظام‌ سلطه در ماجراي بازي‌هاي پسابرجام مي‌توان ديد، تلاش براي جبران شكست‌هاي چهار دهه گذشته از انقلاب اسلامي است كه نه با جنگ سخت توانست به آن دست يابد و نه با تحميل گسترده‌ترين و پيچيده‌ترين شكل تروريسم و نه با جنگ نرم بيست و چند ساله كه دو فتنه بزرگ تير 78 و خرداد 88 را در خود داشت و اكنون با تمركز بر اين راهبرد كه نفوذ و تغيير محاسبات مسئولان از ويژگي‌هاي آن است، در سايه غفلت مسئولان اجرايي كشور در قالب سناريوهاي پسابرجام به تحقق آن اميد بسته است.

نكته مهم در اين عرصه نيز اين است كه دشمن از تلاش‌ خود براي پيوند زدن اين گشايش‌ها با انتخابات آينده و تحقير ايران ابايي ندارد. در اين زمينه از ميان مستندات گوناگون مي‌توان به سخنان روزهاي اخير جان كري، وزير امور خارجه امريكا اشاره كرد. او در گفت‌وگو با فارين افرز مي‌گويد: «متأسفانه رهبر ايران به شدت نسبت به غرب و ما بدبين است و اين مسئله بر نظام سياسي ايران فشار وارد مي‌كند. اين امر مايه تأسف است، اما من اميدوارم كه ايران به مرور زمان به نحوي سازنده به جامعه ملل بازگشته و براي باثبات‌تر كردن منطقه و به ارمغان آوردن صلح به مناطقي كه به آن نياز دارند، تلاش كند. جان كري، در اين سخنان به صراحت رفع تحريم‌ها را به تغيير سياست ايران در مواجهه با مسائل منطقه دانسته و مي‌گويد كه به واسطه درگيري ايران در يمن و حمايت‌ها از اسد، پشتيباني از حزب‌الله و شليك موشك‌هايي كه افراد آن را تهديدآميز مي‌دانند، حركت به جلو (رفع تحريم‌ها) بسيار دشوار است.

در اين زمينه شايد سفر قائم‌مقام صدراعظم آلمان و آن سخنان تحقيرآميز در‌ آستانه سفر و در جريان مذاكرات را شاهد مثال ديگر بتوان ذكر كرد كه برقراري روابط اقتصادي آلمان را منوط به دست كشيدن از حمايت آرمان‌هاي فلسطين و شناسايي رژيم صهيونيستي مي‌داند.

واقعيت اين است كه آنچه در روند مذاكرات هسته‌اي بر تعطيلي يا تعليق يا كاهش سطح فعاليت‌ها توافق شد، محصول كار اين دولت نبود، بلكه محصول تلاش دانشمندان هسته‌اي و دولتمردان در دو دهه گذشته بوده است كه پس از به ثمر رسيدن و در شرايطي كه به يك مؤلفه قدرت نظام و اثبات كارآمدي نظام اسلامي تبديل شده بود، مبتني بر يكسري اهداف و انتظارات و تاكتيك‌ نرمش‌ قهرمانانه نظام وارد عرصه مذاكرات شد و طي آن البته بدعهدي‌هاي امريكايي‌ها اثبات و مدافعان اوليه كدخدا به منتقدانش تبديل شدند، اما به طور قطع نبايد نوع مواضع و تعاملات به آنجا بينجامد كه دشمن آن را به ابزاري براي تضعيف اقتدار و عزت ايراني تبديل كرده و مبتني بر عملكرد مسئولان اجرايي و وعده‌هاي آنها، اقتدار و عزت كشور را مخدوش و حلقه‌هاي پوسيده و از هم گسسته وابستگي را كه به اهتمام و مجاهدت صدها هزار شهيد و مجروح حاصل شده است، از طريق گشايش‌هاي قطره‌چكاني برجام به هم متصل كند و به تعبيري از پنجره برجام به داخل بازگردد. غفلت از اين واقعيت نقطه تاريكي در كارنامه دولت يازدهم و البته معياري براي سنجش و ارزيابي مردم خواهد بود.

http://www.javanonline.ir/fa/news/817850

ش.د9505015