(روزنامه وطن امروز ـ 1395/09/01 ـ شماره 2032 ـ صفحه 12)
عزتیابی؛ محوریت راهپیمایی اربعین
عزت به مفهوم قدرت و صلابت است. هر کشور یا گروهی وقتی میتواند ادعای دستیابی به عزت را داشته باشد که مورد احترام و توجه دیگر کنشگران منطقهای و جهانی قرار گرفته و از منابع متنوع قدرت در نظام تحولیافته کنونی بهرهمند باشد. از این رو، یکی از عوامل تجلیبخش عزت جوامع مختلف، مساله وحدت اجتماعی است. راهپیماییهای بزرگ که سبب تحولات عمیق در کشورهای دنیا شده است، همواره یکی از مصادیق این موضوع بهشمار میرود. راهپیماییهایی که نقش مؤثری در بازیابی اعتمادبهنفس اجتماعی و ملی جوامع مختلف ایفا میکنند، بهعنوان وسیلهای برای ابراز وجود و فریاد زدن بهحاشیهرفتهها نیز شناخته میشوند. راهپیمایی یک سبک ارتباطات جمعی منحصربهفرد است که وسعت میلیونی مخاطب را با تکیه بر ارتباطات میانفردی، گروهی و بینگروهی پوشش میدهد؛ مسالهای که میتوان آن را زیرمجموعه بحث قدرت نرم محسوب کرد.
در همین راستا، آیینها و ادیان مختلف نیز با هدف همبستگی و وحدت میان پیروان و هویتبخشی به جریان اجتماعی خود، ایامی را در سال مشخص و پیروان خویش را ملزم به شرکت در این اجتماعات میکنند. یکی از پیامدهای اینگونه تجمعات، نمود جهانی و بهنوعی تبلیغ آن جریان اجتماعی است که معمولاً در جامعه جهانی تأثیرگذار است. اصولاً در فضای جهانیشده و در حال پیشرفت کنونی، هر گروهی بهدنبال آن است که هویت فکری، اندیشهای و قابلیتی خود را بروز دهد. شیعه نیز از این مساله مستثنا نیست. این نماد در ذات خود موافق با فضای امت اسلامی و در خدمت آن است. بنابراین اجتماع عظیم و میلیونی پیادهروی اربعین را باید بهعنوان نمادی از امت اسلام در نظر گرفت که میتواند قابلیتهای خود را در خدمت امت اسلامی قرار دهد و زمینهساز عزت مسلمانان بویژه شیعیان در دنیای کنونی شود. عزت راهپیمایی باشکوه اربعین که جنبه مردمی بودن آن پررنگتر است، زمانی میتواند بهتر درک شود که به تأثیرات شگرف آن در سطوح مختلف تحلیلی، جهان اسلام و موقعیت تشیع پرداخته شود.
نخست؛ سطح ملی
از آنجا که جمهوری اسلامی ایران بهعنوان پرچمدار راستین اسلام ناب محمدی(ص) و با سیاست خارجی نشأتگرفته از انقلاب اسلامی خود، نقش مرکزی در زمینهسازی این اجتماع عظیم دارد، لذا در این قسمت منظور از سطح ملی، دستاوردها و تأثیراتی است که برگزاری پیادهروی اربعین بر نقش و کارکرد جمهوری اسلامی ایران در خارج از مرزهایش بهدنبال خواهد داشت.
نخستین تأثیر، زمانی مشاهده میشود که با قرار گرفتن ایران در شرایط وحدت اجتماعی با شیعیان عراق و سایر ملل منطقه، اعتمادبهنفس آن ملل افزایش پیدا میکند و تهران عملاً قادر خواهد بود متحدان منطقهای خود را در خاک خودشان حمایت کند و آزادی عمل و اعتمادبهنفس آنها را بهشکل بیسابقهای افزایش دهد؛ موضوعی که بشدت آمریکا را نگران میکند و با منافع آن کشور در منطقه، همخوانی ندارد. پیادهروی اربعین به فهم سیاست جمهوری اسلامی ایران در منطقه نیز کمک میکند. این پدیده یکی از نشانههای قدرت روزافزون جمهوری اسلامی ایران بهعنوان یک مرکز هماهنگکننده جهان تشیع است. راهپیمایی اربعین گویای اقتدار ملی و منطقهای جمهوری اسلامی ایران است؛ چراکه به غرب و متحدان منطقهای آن نشان میدهد ایران در کمال امنیت، در عتبات که قلب تپنده جهان اسلام است، راهپیمایی میلیونی برگزار میکند و نمادهای انقلابی خود را صادر میکند. همچنین این پیام را به آنان منتقل میکند که ایران برای ایجاد وحدت راهبردی با شیعیان منطقه، از روشهای نرم و توانمندی در تأثیرگذاری فرهنگی بر ملل و کشورهای منطقه بهره میگیرد و با گسترش قدرت نرم انقلاب اسلامی، فرصتی برای افزایش عمق و نفوذ استراتژیک جمهوری اسلامی ایران در منطقه و در میان شیعیان کشورهای حاضر در این مراسم فراهم شده است. بهعلاوه این راهپیمایی، قدرت منطقهای ایران و مدل مقابله با تهدیدات طراحیشده توسط اتاقهای فکر غربی برای منطقه را به نمایش میگذارد و به قدرتهای بزرگ فرامنطقهای یادآور میشود که ایران همواره باید بخشی از راهحل مسائل منطقه باشد و آنان اگر قصد مبارزه واقعی با تروریسم برآمده از سیاستهای غلط خود در منطقه را دارند، بدون ایران هرگز موفقیت چندانی در حل معضل تروریسم در منطقه بهدست نخواهند آورد.
دوم؛ سطح منطقهای
هرچند اربعین مشخصاً یک مراسم شیعی است، اما سنیها و حتی مسیحیان، ایزدیها و... نیز بهعنوان زائر و خادم زائران در این مراسم شرکت میکنند. اگر به ماهیت انحصاری آیینهای دینی توجه کنیم، خواهیم دید که این اتفاق در ایجاد پیوندهای ثباتبخش بین ملل منطقه، فوقالعاده اهمیت دارد و مردم فارغ از دین، رنگ و نژاد، امام حسین(ع) را بهعنوان نماد فراگیر و بیحدومرز آزادی، ایثار و ظلمستیزی میشناسند.
نظم مردمی و خودجوش حماسه میلیونی پیادهروی اربعین در مسیرهای منتهی به کربلا نیز حکایت از یک ظرفیت عظیم مدیریت منطقهای دارد. همبستگی در برابر تکفیریها، از دیگر تأثیرات منطقهای پیادهروی اربعین است. در علوم سیاسی گفته میشود خطر هجوم خارجی، همبستگی (Integration) داخلی به وجود میآورد و این راهپیمایی در موقعیتی برگزار میشود که منطقه غرب آسیا، وضعیت متشنج و بیثباتی را تجربه میکند. داعش شیعه را دشمن خونی خود میپندارد و با اهلتسننی که مخالف زیادهخواهیها و رفتارهای غیرانسانی این گروه هستند نیز بهطور وحشیانهای برخورد میکند. از این رو، هیچ چیز بیشتر از این، گروههای ترور را به خشم نمیآورد که ببینند خیل عظیم زائران شیعه بههمراه دیگر گروههای قومی و مذهبی از کشورهای مختلف گرد هم میآیند و مولود رژیم صهیونیستی و غرب در بین افکار عمومی منطقه و بویژه مردم عراق، نهتنها محبوبیتی نداشته است، بلکه مورد تنفر آنان نیز هست. در نگاهی دیگر، این اجتماع عظیم پیامآور امنیت و صلح و ثبات در عراق و کشورهای مسلمان منطقه است و از طرفی هم ناکارآمدی امنیت وابسته به غرب را نمایان میکند و همه اذهان را متوجه امنیت بومی و منطقهای توسط خود ملتها و دولتهای منطقه میکند.
تأثیرات پیادهروی اربعین بر موقعیت شیعیان
خلأ وجود اجتماعی عظیم و جهانی که مخصوص شیعیان باشد را پیادهروی در ایام اربعین پر میکند. راهپیمایی پرعظمت اربعین حسینی نشان داد میتواند بهعنوان یک نماد بارز پیوند فرهنگی بین دو ملت ایران و عراق مطرح شود. همچنین این راهپیمایی، رسانه گویای فرهنگ ضداستکباری و ظلمستیزی شیعی است و بسیاری از تحلیلگران، حضور میلیونی زائران در پیادهروی اربعین را «قدرتنمایی نرم جهان تشیع» ارزیابی میکنند. این مراسم توانسته بسیاری از افکار اختلافی بین شیعیان، بالأخص در عراق را در راستای یک عقیده مذهبی واحد گرد هم آورد و روحیه بالایی به مردم بدهد تا فضای روانی ایجادشده توسط داعش و رسانههایی که با آبوتاب جنایات آن را پوشش میدهند، خنثی شود و روحیه ایستادگی آنان در مقابل داعش را تقویت کند. زمینهسازی برای وحدت سیاسی و بالا بردن حس اعتمادبهنفس در میان شیعیان عراق، از تأثیرات مهم دیگر مراسم عظیم پیادهروی اربعین است. گردهماییهای صلحآمیز همچون پیادهروی اربعین، نقش و تأثیر زیادی در پیشبرد اهداف شیعی و معرفی راهبردها و اهداف صلحآمیز این مذهب دارد. رشد چشمگیر و معنادار هرساله جمعیت حاضر در این مراسم، از نوزایی و بازشکلگیری یک منسک جمعی شیعی خبر میدهد که باعث شده است احساس «هویت جمعی شیعی» بر سایر افتراقات، نظیر تمایزات زبانی و هویت ملی، فائق آید و به این هویت، نقش تازهای ببخشد. میدانیم که جز ایران و عراق، شیعیان در سایر کشورها در موقعیت اقلیت زندگی میکنند. شیعیان جمعیتهایی بودند که در طول تاریخ جز دورههای کوتاه استثنا، همیشه بهخاطر اقلیت بودنشان، تحت ظلم اکثریت بودهاند، اما اکنون شیعیان فرصتی برای مطرح کردن خود در قالب پیادهروی اربعین یافتهاند. این مراسم بزرگ را میتوان بهعنوان نمادی بینظیر از واقعیت جدید منطقه غرب آسیا، یعنی ژئوپلیتیک شیعه نیز قلمداد کرد. این راهپیمایی، علاوه بر آنکه به ایجاد وحدت در بین شیعیان جهان کمک خواهد کرد، ظرفیت و توان شیعه برای مواجهه با تهدیدات امنیتی و نظامی را نیز اثبات میکند.
سوم؛ سطح بینالمللی
برای دستاوردهای پیادهروی عظیم اربعین، بحث پیدایش یک پرستیژ جدید در روابط بینالملل هم مطرح میشود. متفکران رئالیست و نئورئالیست روابط بینالملل، پرستیژ را نشان دادن قدرت واحدها، مردم و کشورها به قدرت مقابل برای ایجاد بازدارندگی میدانند. از این رو پیادهروی اربعین، پرستیژ جدیدی در عرصه بینالملل برای ایرانیان و مناطق شیعهنشین دیگر بهوجود آورده است. پیادهروی صلحآمیز و میلیونی اربعین با دفع خشونت از چهره اسلام و شیعیان، بهصورت عینی به مقابله با پروژههای شیعههراسی و اسلامهراسی میرود که سعی دارند از اسلام چهرهای خشن و جنگطلب در دنیا ترویج کنند. در واقع جهانیان با دیدن این رویداد عظیم و جلوههای زیبای معنوی و ابعاد انسانی آن، مشتاق آشنا شدن با حقیقت قیام کربلا میشوند و این موضوع زمینه گسترش حقیقت اسلام ناب را در سراسر جهان فراهم خواهد کرد و نسخههای اسلام آمریکایی همچون جریانهای تکفیری را به محاق خواهد برد. از بعد جغرافیایی و قومیتی هم خلقکنندگان این رویداد عظیم، از کشورها و اقوام مختلف از گوشهوکنار جهان و منطقه هستند. این واقعیتها نشان میدهد واقعه عاشورا، مرزهای اعتقادی و جغرافیایی را درنوردیده و مردم مختلف دنیا را به خود جذب کرده است. پیادهروی اربعین نه یک حرکت صرفاً شیعی، بلکه یک خیزش عظیم انسانی است. از دیگر تأثیرات این راهپیمایی میتوان به بالا بردن سطح تواناییهای امت اسلامی در معادلات جهانی اشاره کرد. توجه به مسائل جهانی در فرهنگ و جهانبینی تشیع، حکایت از اینترناسیونالیسم شیعه دارد. پیادهروی اربعین بروز و ظهور یک اینترناسیونالیسم شیعی را نوید میدهد. ریشه مذهبی این مساله هم به این نکته برمیگردد که در تفکر شیعی، چیزی به اسم مرز نداریم. همه زمین قلمرو امام است و امام بر کل کائنات، تسلط و تصرف دارد.
فرجام سخن
راهپیمایی باشکوه اربعین حسینی با ارائه الگویی جدید از همبستگی، همزیستی و یکسانسازی فرهنگی با محوریت تعالیم شیعه در عصر جهانی شدن، از موضوعات مهمی است که در شرایط کنونی جهان و منطقه غرب آسیا میتواند با خلق هویتی جدید و قدرتمند برای نمایش ظرفیتهای عظیم جهان اسلام، باعث سربلندی و ایفای نقشی مؤثرتر توسط جهان اسلام در نظام بینالمللی کنونی شود. در حالی که جهان اسلام در بازی طراحیشده توسط غرب گرفتار شده است و ظرفیت عظیم جهان اسلام قربانی درگیریهای داخلی است و همین امر سبب شده است جهان اسلام در برابر فشارهای استکبار به ملل مسلمان، منفعلانه عمل کند (گستاخیهای رژیم صهیونیستی در کشتار مردم مسلمان فلسطین و آتش زدن نخستین قبله مسلمانان جهان و سکوت جوامع مسلمان جز ایران، شاهدی بر این مدعاست)، شیعیان با محوریت جمهوری اسلامی ایران و با بهرهگیری از فرهنگ عاشورا و نمادهایی همچون راهپیمایی عظیم و میلیونی اربعین، ضمن خنثیسازی توطئههای نظام سلطه علیه جهان اسلام و منطقه، سیاستها و طرحهای آنان را به چالش میکشند و در این موقعیت خطیر که با کاهش قدرت مانور مسلمانان توأم شده است، عزت و اقتدار جهان اسلام را یکتنه به دنیا نشان میدهند.
منبع: برهان
http://www.vatanemrooz.ir/newspaper/page/2032/12/167839/0
ش.د9505087