ژئوپلیتیک خون در بالکانیزاسیون خاورمیانه

(روزنامه مردم‌سالاري - 1396/06/19 - شماره 4410 - صفحه 1)

کابوس‌های خونین خاورمیانه بیش از گذشته درد می‌کند. تا دیروز برخی گمان می‌کردند که کابوسی بدتر از داعش وجود ندارد اما ترس از فردای همه‌پرسی اقلیم خوف انگیزتر شده است. مسعود بارزانی درحال بنیان گذاری مصبتی است که شاید تا چند نسل باید تاوان آن را پس بدهد.

رهبراتحادیه میهنی با ولع قدرت بیشتر بیان می‌دارد که پیمان سایکس-پیکو از میان رفته است و اقلیم کردستان باید ژئوپلیتیک جدیدی در خاورمیانه ایجاد کند. پیمان سایکس-پیکو به ماه مه 1916 و سال‌های جنگ جهانی اول باز می‌گردد که امپراتوری عثمانی قربانی ساخت و پاخت فرانسوی‌ها با بریتانیایی‌ها تحت نظارت امپراتوری تزاری روسیه شد.

واقعیت این است که پیمان سایکس-پیکو به عنوان شیرازه پنهان ترکیه ، عراق و سوریه پس از جنگ جهانی اول عمل کرده اما پایان جنگ سرد و بهارعربی بنیان‌های آن را به شدت تخریب کرد. وضعیت امروز عراق شباهت‌های زیادی به وضعیت یوگسلاوی در ابتدای دهه 90 میلادی و سال‌های پساشوروی دارد که رادوان کارادزیچ علیه بوسنیایی‌ها دست به اسلحه برد و صدها هزار نفر را به کام مرگ فرستاد.

رویکرد مسعود بارزانی درباره همه‌پرسی و لزوم ضمیمه سازی کرکوک یادآور سخنان رادوان کارادزیچ برای تشکیل یک کشور بزرگ است. گویا بارزانی در خط و نشان کشیدن برای همه می‌خواهد بگوید که همانند رهبر صرب‌های یوگسلاوی برنامه جنگی از پیش طراحی شده را تدارک دیده است.

در ماجرای جنگ یوگسلاوی و نسل کشی بوسنی تنها عامل نژاد و مذهب باعث وقوع آن فجایع شد اما در ماجرای اقلیم کردستان باید جنگ برای نفت ، جنگ برای آب و جنگ برای سرزمین را علاوه بر تفاوت‌های قومی‌و مذهبی لحاظ کرد. با قاطعیت می‌توان گفت که همه پرسی اقلیم کردستان منجر به شکل‌گیری ژئوپلیتیک خون در خاورمیانه خواهد شد که انتهایی برای آن وجود ندارد.

اربیل و بغداد که سالیانی است از یکدیگر طلاق عاطفی گرفته‌اند با طلاق رسمی‌عملا به جنگی خانمان سوز در شمال عراق عینیت خواهند بخشید که می‌تواند گریبان همسایگان و بیش از همه ترکیه را بگیرد. قطعا کشورهای همسایه گزینه‌های متنوعی برای برخورد با ولع استقلال‌طلبی اقلیم کردستان روی میز دارند و مسعود بارزانی هم این موضوع را می‌داند اما آنها عزم خود را برای یک اقدام انتحاری و جنگ آماده کرده‌اند.

براساس یک قانون نانوشته‌، معاهدات بین‌المللی ازبین نمی‌روند و همه به آن وفادار هستند. پیمان سایکس-پیکو در ظاهر دچار فروپاشی شده و اقلیم کردستان درحال بهره‌برداری از آن است اما در عمل همان هدف‌گذاری قدیمی ‌یعنی تجزیه امپراتوری عثمانی دنبال می‌شود. بالکانیزاسیون خاورمیانه که در مرحله اول شمال عراق را نشانه گرفته به دنبال دردسرسازی برای ترکیه و ایران است تا بحرانی همیشگی در قلب خاورمیانه وجود داشته باشد. اعرابی که همه هویت خود را مدیون پیمان سایکس-پیکو هستند در حال فرو کردن خنجر به پشت گردن ترکیه هستند تا از سایه اقتدار آنکارا خارج شوند و در عین حال برای تهران دردسر ایجاد کنند.

آنکارا این آمادگی را دارد که برای دفاع از مرزهای خود و جلوگیری از تولد خوف انگیز یک کشور جدید ضمن بستن مرزهای ترکیه عملیاتی همانند برخورد با پ.ک.ک را علیه اقلیم کردستان اجرایی کند. رجب طیب اردوغان که به امپراتوری عثمانی علاقمند است در جریان جنگ سوریه فراموش کرد تاریخ پیمان سایکس-پیکو را بخواند تا امروز با کابوسی کشنده دست و پنجه نرم کند.

نکته حائز اهمیت درباره ایران هم این است که به تنوع قومیتی ایران باید به عنوان یک فرصت و نه یک تهدید نگریسته شود.

http://www.mardomsalari.net/4410/page/1/21635

ش.د9602480