• نقش ستاره منحوس داوود در فرقه یمانی مشابه اذکار مقدس علیمحمد شیرازی نوشتهشده درون ستاره داوود است.
• مدعی یمانی ادعای علم غیب دارد و میرزا حسینعلی مازندرانی ادعا دارد ظهور خداوند بوده است.
• فرقه بابیت با ادعای ارتباط و بابیت امام زمان شروع کرده و بعد به ادعاهای دیگر انجامید، اما احمد اسماعیل گاطع نیز ادعای ارتباط مکرر با امام زمان دارد.
• مدعی یمانی ادعا دارد میخواهد انحرافات حوزه علمیه را برطرف کند، درحالیکه اخراجی حوزه علمیه است. علیمحمد باب نیز چون در ابتدا موردحمایت روسیه بود از طبقه کارگر استفاده کرده و خود را حامی آنها معرفی میکرد.
• شعار در دست داشتن تأویل آیات و استفاده ابزاری از احادیث و روایات در هر دو فرقه بابیت و یمانی وجود دارد.
• به وجود آوردن تشکیلات حزبی و ساختار تشکیلاتی نیز از وجوه مشترک دو فرقه است.
• احمد اسماعیل گاطع در بیانیههایش بهکرات قرآن را با غلطهای بسیار قرائت میکند، باب نیز در جلسات متعدد قرآن را اشتباه خوانده و عربی را بهاشتباه مینوشت اما باوجود انتقاد فراوان باز اصرار داشت همانگونه بخواند! وی مانند برخی گروههای شیطانی که به تعمد قرآن را نادرست میخوانند، تا معنویت قرآن تأثیری بر آنها نداشته باشد، عمل میکرد.
• توهین به علماء و مراجع از وجوه مشترک همه این نحلههاست، سرکردگان جریان بابیت و بهاییت در سخنرانیها و کتب خود به بزرگان دینی، شیعی و حتی ملی توهین میکنند ازجمله جناب امیرکبیر که مورد لعن بهاییان بوده ولی به دستور بیتالعدل از جنجالآفرینی در این خصوص نزد ایرانیان منع شدهاند!
• وابستگی به دیکتاتورها و کشورهای استعماری از وجوه مشترک دو فرقه است، بابیت و بهاییت مورد حمایت روسیه بودند که در ادامه به جهت کسب منافع بیشتر به دامان انگلستان پناه بردند. جریان کذاب حسن گاطعی ملقب به حسن الیمانی در زمان صدام حسین دیکتاتور عراق شکل گرفت و استخبارات عراق بعد از انتفاضه شعبانیه شیعیان به جهت ایجاد انشقاق در جامعه شیعی چندین فرقه به وجود آورد که فرقه یمانی نیز ازجمله این فرقهها است.
• دوری از تقلید و سنتها از شعارهای مشترک دو گروه است، در فرقه یمانی با دستور مستقیم احمد اسماعیل گاطع ترک تقالید واجب شمرده شده است. مانند دستورات باب و میرزا حسینعلی مازندرانی که باعث شد «طاهره قزوینی» معروف به «قرهالعین» در دشت «بدشت» برهنه شده و فریاد زند: «امروز روزی است که قیود تقالید شکسته شد.»
• دست بردن به قیام مسلحانه مانند قیام باب علیه حکومت امیرکبیر نیز در فرقه یمانی وجود دارد، ترور در فرقه یمانی به عهده شاخه نظامی است و آمادگی نظامی برای همه واجب شمردهشده است. این فرقه با ایجاد پادگان «الزرگه» به همراه گروه جیشالسماء برای نابودی دولت عراق و مراجع تقلید برنامهریزی کرد.