(روزنامه آرمان ـ 1396/04/24 ـ شماره 3367 ـ صفحه 5)
** موضوع مهم رعایت قواعد شرعی و عرفی کشور در هنگام طرح و تصویب این طرح است. هدف از تصویب این طرح تسهیل رفت و آمد برای همه زنان نیست و تنها شامل زنان شاغلی میشود که برای مشاغل و دغدغههای کاری ناچار به سفرهای خارج از کشور هستند. هدف فراکسیون زنان برای طرح این موضوع این افراد هستند و هدف این فراکسیون آسانسازی خروج از کشور برای همه زنان نیست. روند خروج ورزشکاران، زنان سیاستمدار و... از کشور با تصویب این طرح آسان میشود.
* اقدامات فراکسیون زنان برای طرح این موضوع در مجلس چه بوده است؟
** این موضوع در حال حاضر در کمیسیون مربوطه خود مطرح نشده، در صحن نیامده و از آن تنها به عنوان یک طرح یاد میشود. این طرح باید در کمیسیون فرهنگی یا قضائی بررسی شود.
* آیا در مواردی لزوم اجازه برای خروج از کشور برای این قشر خاص ایجاد مشکل میکند؟
** بله، اکنون زنانی که شرایط کاری ویژه نیاز مداوم به خروج از کشور دارند دچار مشکلند. مجلس نمیتواند شرایط و قانون کشور را زیر پا بگذارد. در شرعیات و مذهب آمده که اذن شوهر باید در خروج از کشور وجود داشته باشد. شرعیات مذهبی و دینی موجب تحکیم بنیان خانواده میشوند. لزوم وجود قانون اذن شوهر برای خروج از کشور وجود دارد و ممکن است نبود آن عواقب بسیار بدی را برای خانواده داشته باشد. من اعتقادی به تسهیل و تغییر در بسیاری از قوانین موجود ندارم، زیرا اعتقاد دارم گاهی اوقات عملکرد افراد برای آنها ایجاد محدودیت میکند. گاهی برخی زنان رفتارهایی را از خود بروز دهند که سبب اعمال محدودیت برای تمام زنان جامعه میشود. مجلس و به ویژه فراکسیون زنان از طرح این موضوع مقاصد فمینیستی ندارد و اذن شوهر را برای زن از ملزومات قابل توجه میداند و به دنبال از هم فروپاشی خانواده و کانون آن نیست. همسر یک زن ورزشکار که به او اجازه حضور در بازیهای بینالمللی را نمیدهد، در واقع حق طبیعی زن را ضایع میکند. زنانی که در مشاغل مختلف شاغل هستند و نیاز کاری آنها به خروج از کشور است گاهی به مشکلاتی در ورود و خروج از کشور دچار میشوند که با تصویب این طرح آنها هیچگونه محدودیتی برای ورود و خروج از کشور ندارند.
* آیا در مواردی میتوان قانون عدم اجازه همسر برای خروج زنان را مفید به فایده دانست؟
** اولویتهای مجلس برای حوزه زنان بسیار زیاد است. به همین دلایل قطعا نمیتوانم بگویم که این قانون تا چه میزان مفید به فایده است. به عنوان مثال حضور زنان در ورزشگاههای کشور دغدغه عموم افراد جامعه نیست و بیشتر شهروندان شهرهای بزرگ دغدغه حضور بانوان در ورزشگاهها را دارند. اعمال محدودیت و بازماندن از حقوق برای زنانی که شرایط خاص و نیاز به خروج از کشور را دارند درست نیست و باید قانون موجود برای این قشر خاص اصلاح شود. نظر مراجع دینی نیز برای تصویب این طرح بسیار مهم است و برای تصویب آن نیاز به بازبینی در حکمهای دینی و شرعی داریم. لزوم اذن شوهر برای زن در موارد متعدد قانون ویژهجمهوری اسلامی نیست و در قرآن و اسلام نیز از آن یاد شده است. بنابراین در تصویب این طرح نمیتوان شرعیات دینی را با توجه به اعتقادات مذهبی در کشور زیر پا گذاشت. به نظرم روی این طرح باید کار کارشناسی شده و با مراجع دینی در مورد آن گفتوگو کرد. به دلیل آنکه ایران یک کشور اسلامی است قوانین نیز باید موردپسند شرعیات و دین اسلام باشد. اگر این طرح بنا باشد برای همه زنان اعمال شود تضاد علنی با شرعیات و قوانین دینی کشور دارد. نمایندگان زن با توجه به فرهنگکشور اجازه طرح این موضوع برای همه زنان جامعه را به خود نمیدهند. دغدغه نمایندگان زن تهران برخی مسائل و دغدغه نمایندگان زن شهرستان طرح موضوعاتی دیگر است. شرایط و دغدغه نمایندگان شهرستان با نمایندگان تهران متفاوت است. نمایندگان شهرستان به دنبال گرفتن امتیاز آب، برق و مسائل ابتداییتر برای شهرهای خود هستند و نمایندگان تهران به دلیل وجود این امکانات در تهران به دنبال طرح این گونه موضوعات هستند، اما در نهایت این طرح باید در فراکسیون زنان مورد بحث قرار گیرد و در صورت تصویب در مجلس به شورای نگهبان ارجاع داده شود تا از لحاظ دینی و شرعی نیز مورد بررسی قرار گیرد تا به شکل یک قانون دربیاید. دادن آزادی خروج از کشور به تمام زنان کشور هدف فراکسیون زنان از طرح این موضوع نیست و فعلا رأی آوری یا نیاوری این طرح در صحن علنی مجلس مشخص نیست. نحوه طرح این موضوع در رسانهها نیز بسیار مهم است، اگر ذهنیت منفی و حساسیتزا برای آقایان نماینده در مجلس درباره این طرح به وجود بیاید ممکن است که این طرح اصلا رأی نیاورد. هدف تعریف مسیری آسانتر برای یک گروه خاص از زنان است و فراکسیون زنان به دنبال موضعگیری منفی درباره این طرح نیست تا بتوان به میزانی شرایط را برای برخی زنان آسان کرد.
* به اعتقادتان استقبال زنان جامعه از تصویب این طرح چگونه است؟
** به این دلیل که این قانون قشر بسیار محدودی را شامل میشود و کار زنانی که به مدت کوتاه و معین قصد خروج از کشور را دارند را آسان میکند، بنابراین نمیتوان منتظر یک واکنشکلی در سطح جامعه نسبت به تصویب این طرح بود. تمام آحاد جامعه و زنان این دغدغه را ندارند تا از تصویب آن در سطح کلان جامعه احساس ناخرسندی یا خرسندی ایجاد شود. فراکسیون زنان مخالف همه گیر شدن این طرح برای همه زنان است و حتی ممکن است که برخی از زنان نیز از فراگیری آن ابراز نارضایتی کنند. نگهداری کانون خانواده موضوع مهم و ارزشمندی برای نمایندگان زن مجلس است و اقدامی انجام نمیدهند که کانون گرم خانوادهها متزلزل شود. مجلس و به ویژه فراکسیون زنان به دنبال تقویت بنیان خانواده در سطح جامعه است. اگر روی تصویب هر طرحی در حوزه زنان مطالعه کافی انجام نشود شاید به حقوق زنان خدشه وارد کرده و به ضرر آنها تمام شود و پیامدهای منفی بسیاری برای زنان داشته باشد.
* آیا پس از تصویب طرح در راستای ترویج آن در جامعه نیاز به فرهنگسازی نیز وجود دارد؟
** هر اقدامی در هر زمینهای نیاز به فرهنگسازی دارد و قانون صرفا جوابگو نیست و فرهنگسازی در جامعه تاثیرگذار است. زن سیاستمداری که در انتخابات شرکت میکند این کار را حتما با اذن همسر انجام میدهد زیرا اگر همسر مخالف حضور زنی در عرصههای اجتماعی باشد قطعا مسائل و مشکلاتی برای آن زن به وجود میآید. به همین دلیل زنان برای حضور جدی در عرصههای سیاسی و ورزشی باید از ابتدا در سطح خانواده اعتمادسازی کرده باشند. تعامل و اعتماد بین زن و شوهر در اکثر موارد از ایجاد مسائل و مشکلات جلوگیری میکند. اما بعضی از مردان بهطور ذاتی در برخی مسائل سختگیر هستند؛ در مورد این افراد باید در این زمینه فرهنگسازی شود و این فرهنگسازی تاثیرگذار است.
http://www.armandaily.ir/fa/news/main/191325
ش.د9603590