وی از اعضای ک.گ.ب بوده و به سیاست های ضد غربی در روسیه معروف است. یکی از شعارهای اصلی وی نیز در اکثر انتخابات رویکرد غرب ستیزانه در کنار توجه به رشد مسایل اقتصادی در روسیه بوده است. پوتین زمانی که زمام قدرت در روسیه را در اختیار گرفت اقتصاد این کشور با مشکلات عدیده ای مواجه بود. وی توانسته روسیه را به اقتصاد هفتم جهان تبدیل کند و سیاست های وی در زمینه انرژی و اقتصاد موفقیت آمیز بوده است.
تنش یا همکاری با غرب
پوتین از جمله روسای جمهوری است که سیاست های خود را براساس رویکردهایی مستقل و تقابل با غرب اتخاذ کرده است. یکی از دلایل محبوبیت وی در نزد افکار عمومی روسیه اتخاذ چنین سیاستی است. در برخی موارد تنش های روسیه و غرب هرازگاهی تا مرز جنگ مستقیم طی سال های اخیر نیز پیش رفته است. درگیری کریمه و جنگ اکراین نمونه هایی از تقابل سخت پوتین با غرب بوده است.در زمینه های انرژی نیز همواره پوتین رویکردی متفاوت از غرب و در تقابل با آنها اتخاذ کرده است. اما شاید یکی از مهم ترین تقابل های روسیه در زمان پوتین با غرب در مسایل مربوط به منطقه غرب آسیا یا خاورمیانه باشد.
روسیه از سال ۲۰۱۵م به طور مستقیم وارد کارزار غرب آسیا و بالاخص بحران سوریه شد. براساس استراتژی روسیه که بر پایه دو مدل خارج نزدیک و خارج دور استوار است، پوتین توانست هیمنه ای جدید در جهان به دست آورد. سیاست خارج نزدیک به این امر اشاره دارد که روسیه وجود هرگونه تهدید در مناطق حاشیه ای خود را بر نخواهد تافت و به مقابله به مثل با آن روی می آورد. نمونه بارز چنین سیاستی در بحران کریمه مشهود بود. براساس سیاست خارج دور روسیه قائل به اتخاذ راهبردهایی در سایر مناطق جهان بالاخص غرب آسیا است. (سایت طنین) از آنجایی که روسیه همواره مترصد رسیدن به آب های گرم جهان بوده، تنها راه دسترسی به چنین رویکردی حضور ونفوذ در منطقه بوده است. پس روسیه براساس رویکرد خارج دور خود از طریق اتخاذ سیاست خارج نزدیک توانست حضور خود را در منطقه موجه جلوه داده و از این طریق بتواند به عنوان بازیگری تاثیرگذار در منطقه و سطح بین الملل شناخته شود.
حضور پررنگ تر در منطقه
با توجه به مسایل مطرح شده و پیروزی پوتین در انتخابات اخیر، باید شاهد حضور بیشتر روسیه در منطقه بود. همکاری روسیه با ایران و سوریه وتشکیل ائتلافی نظامی نشان از برنامه ریزی گسترده روسیه برای آینده منطقه دارد. پوتین به خوبی به این امر پی برده که یکی از دلایل محبوبیت وی در روسیه، ژست مبارزه با تروریسم وی و مقابله با سیاتس های غرب است. به هر حال روسیه توانسته به عنوان بازیگری در منطقه ایفای نقش کند که سیاست های غرب و هم پیمانان آن را در منطقه با چالش مواجه کند.
بنابراین باید به این نکته توجه داشت که پیروزی پوتین در انتخابات ریاست جمهوری به منزله تداوم حضور روسیه در منطقه است. یکی از عواملی که تحولات منطقه را با پیچیدگی های خاصی روبرو کرده است، تعدد بازیگران با اهداف مختلف است. در نتیجه باید شاهد کشمکش های جدی تر میان بازیگران قدرتمند در منطقه بود.
تنش زدایی یا تنش زایی با آمریکا
بعد از پیروزی ترامپ در انتخابات ریاست جمهوری آمریکا رویکرد روسیه و آمریکا نسبت به یکدیگر تا حدودی متعادل شده است. این امر نیز براساس رویکرد تعامل گرایانه ترامپ نسبت به پوتین است. اما آنچه در عمل مشاهده می شود، متفاوت از صحنه دیپلماسی است. تحریم های آمریکا علیه روسیه به همراه ایران و کره شمالی و ایجاد جنگ سرد جدیدی در منطقه نشان از تعارض های گوناگون دو کشور دارد. بنابراین نمی توان به طور قطع اذعان کرد که روابط روسیه و آمریکا نسبت به گذشته بهبود یابد.
ارزیابی نهایی
پیروزی پوتین در انتخابات اخیر نشان از تداوم سیاست های گذشته مسکو در مسایل منطقه ای و بین المللی دارد. سیاستی که براساس دو رویکرد مقابله با غرب و مبارزه با تروریسم بنا گذاشته شده است. روسیه و شخص پوتین به خوبی به این امر پی برده اند که چنان چه در مقابل غرب کوتاهی از خود نشان دهند، به شوروی زمان گورباچف باز خواهند گشت. همچنین مسکو به خوبی می داند چنانچه در منطقه با تروریست ها مبارزه نکند، باید در خارج نزدیک خود و کشورهای پیرامونی و یا در داخل روسیه به مقابله با آنها یپردازد. بنابراین می توان گفت که پیروزی پوتین در انتخابات به منزله عدن تغییر در سیاست های منطقه ای و بین المللی روسیه است