گزارش روز/ سؤال اساسی

پایگاه بصیرت / سید فخرالدین موسوی

یادداشت: «ترامپ با ایران در ابعاد گوناگون وارد درگیری و چالش شده است: تهدید به خروج از برجام در ۲۲ اردیبهشت ماه جاری که خود متضمن آثار متعدد و ناگوار منطقه‌ای و جهانی می‌تواند باشد، مقابله با برنامه موشکی ایران، مقابله با نقش و نفوذ ایران در خاورمیانه و در نهایت تلاش برای سرنگونی حکومت تهران. آمریکا با هماهنگی طرفداران منطقه‌ای خود، موج جدید حملات تبلیغاتی و دیپلماتیک متعددی را علیه ایران سامان داده است که این حملات اکنون از قبل فراتر رفته است. مجموعه تحولاتی که در سیاست خارجی چند وقت اخیر به وقوع پیوسته، نشان از وجود برنامه‌ای بزرگ‌تر علیه ایران دارد... متأسفانه در داخل عده‌ای بدون درک شرایط، با حذف راه و روش دیپلماسی، ایران را به سمت وخیم‌تر شدن شرایط پیش می‌برند. در مجموع با جبهه‌بندی و فشارهای گوناگون از جانب آمریکا، اروپا، اسرائیل و عربستان سعودی به همراه سایر کشورهای عربی همسو با ریاض اگر از شش ماه تا چند سال آینده، حمله نظامی علیه ایران صورت گیرد، افکار عمومی جهانی با آن غریبه نخواهد بود.»؛ این عبارات علی خرم که در ستون سرمقاله اولین شماره سال 97 روزنامه اصلاح‌طلب «آرمان» به چاپ رسیده، نشان از رویکرد تکراری و آزموده شده جریان اصلاح‌طلب برای برخورد با موضوعات پیش روی کشور در حوزه سیاست خارجی دارد. همان گونه که در روزها و ماه‌ها و سال‌های پیش از توافق هسته‌ای مدام با بحران‌نمایی از فضای بین‌المللی و وضعیت کشور و اصرار بر صرف نظر از توانایی‌های کشور برای دستیابی به امتیازات که خود نامش را توافق برای تحقق منافع کشور گذاشته بودند، به فضاسازی گسترده دست زدند و در روزهای انعقاد برجام آن همه تیترهای درشت زدند و وعده‌های بزرگ دادند که اکنون مشخص شده است در خوشبینانه‌ترین حالت از ساده‌اندیشی این رسانه‌ها حکایت داشت، امروز نیز در مواجهه با لفاظی‌های غرب از جمله رئیس‌جمهور دیوانه آمریکا همان روش را در پیش گرفتند، روشی که اکنون این سؤال اساسی را به وجود می‌آورد که با تجربه برجام چه مبنا و مبانی عقلی وجود دارد که دوباره در این مسیر گام برداریم و بتوانیم منافع کشور را محقق کنیم؟