قرار گرفتن برجام در آستانه فروپاشی، محقق نشدن منافع ایران در توافق جامع هستهای، نوسانات قیمت ارز، نوسانات در بازار سکه و طلا، نرخ تورم، آمار بیکاری، رکود و... تنها بخشی از مشکلات و چالشهایی است که این روزها کشور با آن روبهرو است[...]
یادداشت: قرار
گرفتن برجام در آستانه فروپاشی، محقق نشدن منافع ایران در توافق جامع
هستهای، نوسانات قیمت ارز، نوسانات در بازار سکه و طلا، نرخ تورم، آمار
بیکاری، رکود و... تنها بخشی از مشکلات و چالشهایی است که این روزها کشور
با آن روبهرو است و نیازمند تلاش جهادگونه و بدون وقفه مسئولان کشور در
قوای مختلف و نهادها و سازمانهای گوناگون است. اما واقعیت آن است که
مشکلات همیشه بودهاند و خواهند بود. فقط گاهی کمی کمتر و گاهی هم کمی
بیشتر میشوند، مشکلاتی که تصمیمگیران در قوای سهگانه در سایه همفکری و
همافزایی با برنامهریزی و همکاری و البته با حمایت و همراهی مردم باید
تلاش کنند آن را به حداقل ممکن برسانند. همانگونه که انقلاب اسلامی از بدو
پیروزی، روزهای سخت فراوانی را پشت سر گذاشته است، مردم و مسئولان در
کنار هم با وجود تحریمهای فراوان کشور را پیش بردهاند و با همه سختیها و
کاستیها و مشکلات، از غائله منافقین و جنگ تحمیلی تا فتنه 88 و... کشور
را از گردنههای صعبالعبور گذراندهاند... اما آنچه در این روزها شرایط را
با گذشته متفاوت کرده و زمینههای نگرانی را فراهم آورده است، مشاهده
رفتارهایی در سطح برخی از تصمیمگیران و مسندنشینان است و آن عبارت است از
توجه به حاشیهها به جای متن، توجه به اتفاقات کمارزش به جای دغدغههای
اصلی مردم، بزرگسازی مسائل کوچک و کوچکسازی مسائل کلان و اصلی! موضوعی که
واضحترین مصداق آن در روزهای اخیر ماجرای تلگرام و فیلتر شدن این
پیامرسان است. در حالی که گفته میشود مقامات دولت پس از حوادث دی ماه سال
گذشته جزء اولین چهرههایی بودند که به شرایط نابسامان فعالیت تلگرام در
کشور معترض بودند، اکنون با انتشار مطالبی در رسانهها و فضای مجازی و...
مسئله فیلتر تلگرام را به موضوع اول کشور تبدیل کردهاند! اقدامی که حتی در
خوشبینانهترین حالت و با این فرض که این اصرارها برای حفظ پیامرسان
تلگرام صرفاً به این دلیل است که مردم به آن عادت کردهاند، بسیار یأسآور و
نگرانکننده است، زیرا آشکار میکند کسانی امور کشور را در دست دارند که
در تشخیص اولویتهای کشور، منافع ملی و مطالبات اصلی مردم دچار اختلالات
محاسباتی هستند و کاملاً با واقعیتهای جامعه و نیازهای کشور بیگانهاند!