ليبرال‌ها به فکر آمادگي براي دفاع نبودند!

اشاره: در شکل گيري تجاوز رژيم بعثي به خاک کشور عوامل بيروني و دروني نقش داشتند که بررسي اين عوامل، موضوع گفتگو با سردار سرتيپ پاسدار سيدمسعود جزايري، سخنگوي سابق نيروهاي مسلح است.

بصيرت: چطور استکبار جهاني به اين نتيجه رسيد که چاره اي جزء تهاجم نظامي همه جانبه به کشور براي مقابله با انقلاب اسلامي ندارد؟

انقلاب اسلامي مهم ترين عنصري که غرب به آن اتکا مي کند، يعني ليبرال دمکراسي را به چالش کشاند. ضمن آنکه ادامه چپاولگري آمريکا در ايران با ظهور انقلاب اسلامي با مانع اساسي روبرو گرديد. بر آورد آمريکا در اين شرايط اين گونه بود که چنانچه جلوي اين حرکت توفنده گرفته نشود، در آينده با مشکل مواجه خواهد شد. اميدهايش به ضدانقلاب، مخالفين، تجزيه طالبان و کودتاچيان نيز بسيار کمرنگ شده بود. بر اين اساس و با توجه به وضعيت نه چندان به سامان دفاعي کشور، تنها راه چاره را در اقدام نظامي مي‌ديد و تصورش اين بود که از اين طريق نظام جديد به سقوط کشانده خواهد شد و لذا رژيم صدام را تشويق به حمله جمهوري اسلامي ايران نمود.

بصيرت: چه تحولات و عواملي در نظام بين الملل موجب شد تا رژيم بعثي آماده حمله نظامي به ايران شود؟

در مقطع انقلاب اسلامي، نظام حاکم بر جهان، نظامي دوقطبي و سلسله مراتبي بود. به گونه اي که از يک طرف آمريکا و از طرف ديگر اتحاد جماهير شوروي سلطه بلامنازع بر جهان داشتند. بروز انقلاب پديده اي نا همگون با اين نظام به حساب مي آمد و هر دو طرف با آن مخالف بودند که اين خود يکي از ويژگي هاي انحصاري انقلاب اسلامي به شمار مي‌آيد؛ و لذا جنگ نظامي تحميلي که آغاز شد تعداد زيادي از کشورهاي اقماري دو طيف قدرت شرق و غرب با رژيم صدام همراهي کردند. سازمان هاي بين المللي و شوراي امنيت نيز نه تنها عکس العمل مقابله اي با اين تجاوزگري نداشتند بلکه در بسياري جهات با رژيم بعثي صدام همراهي داشتند که شواهد آن فراوان وجود دارد. کشورهاي اروپايي و ارتجاع عرب نيز بيشترين کمک ها را به متجاوز داشتند و لذا در هر خساراتي که به کشور ما وارد آمد آنها شريک هستند.

بصيرت: با توجه به آنکه از چند ماه قبل از شهريور 1359، تحرکات عراقي ها مبني بر آماده شدن براي آغاز جنگ گزارش شده بود، چه کساني در آماده سازي دفاعي کشور براي مقابله با تجاوزدشمن کوتاهي کردند؟

کشور در وضعيت خاصي قرار داشت. اگر چه بعضي نظامي ها و نيروهاي سپاه خطر حمله عراق را گوشزد نمودند، ليکن دولت مستقر که در راس آن بني صدر قرار داشت، اعتنايي به اين مسائل نداشت و آن چنان غرق در زد و بندهاي سياسي بود که موضوع جنگ و لزوم دفاع رابر نمي‌تابيد و لذا کشور دچار نوعي غافلگيري شد و ناگهان فضاي کشور را تجاوز نظامي در بر گرفت. در اين حال خيانت گروه‌هاي ضدانقلاب را نبايد دست کم گرفت که چه در همراهي با دولت بني‌صدر و يا در ساير صحنه‌ها و عرصه‌ها از يک طرف عاملي براي غافلگير شدن کشور شدند و از طرف ديگر کمک‌هاي آنها به رژيم بعث سبب افزون شدن خسارات به کشور و مردم شد.

بصيرت: آيا دستگاه ديپلماسي در آن مقطع مي‌توانست مانع آغاز جنگ گردد؟

در آن مقطع هر چند دستگاه ديپلماسي کشور بسيار ناکارآمد بود که بخشي از اين ناکارآمدي معلول طرز تفکر و انديشه‌هاي سياسي و گرايشات آنها به غرب بود؛ و بخشي هم مربوط به شرايط گذار کشور از رژيم منحط شاهنشاهي به يک نظام انقلابي بود. ليکن آمريکايي‌ها به اين جمع بندي رسيده بودند که با توجه به خصلت‌هاي رهبري انقلاب و انقلابيون و نيز ضعف نيروهاي دگرانديش و غرب زده و عدم توانمندي کودتاگران و گروه‌هاي سياسي و يا تروريستي، تنها راه کار اقدام نظامي است. تازه کار بودن سپاه، بسيج، نيروهاي کميته و مشکلاتي که ارتش با آن دست و پنچه نرم مي‌کرد و وجود بعضي نفوذها، اميد پيروزي در اقدام نظامي را براي دشمن فراهم آورده بود.

بصيرت: جريان‌هاي سياسي ليبرال اعم از دولت بازرگان و جريان بني‌صدر در آن مقطع چه تاثيري در ضعف دفاع جمهوري اسلامي داشتند؟

اعتقادي به دشمني به نام آمريکا و شيطنت هاي او نداشتند و مايل بودند از صدام به آمريکا پناه ببرند و امتياز بدهند و لذا هرگز به فکر ساماندهي امکانات، منابع و سرمايه اي خودي براي مقابله با دشمن نبودند. اين وضع به قدري وخيم بود که حتي بخشي از امکانات نظامي کشور را از رده خارج کردند. در همين زمينه همچنين با مشکلات ديگري نيز روبرو بوديم و آن طرز تفکر بني صدر و اطرافيانش نسبت به چگونگي دفاع و حمله به متجاوز بود که خود سبب تاخير و خسارات زيادي در امر مقابله با دشمن گرديد.

مصاحبه از سعيد قاسمي