این موضوع که این خبر در رسانه‌های آمریکایی اصلاً بازتابی نداشته، حاکی از این است که خود آمریکایی‌ها به ضعف خود در تنگه هرمز و قدرت قایق‌های تندروی سپاه واقف هستند و با توجه به انزوای خود در سازمان ملل در بدترین شرایط از نظر مناسبت بین‌المللی هستند.
با نزدیک شدن به ماه آبان و آغاز تحریم‌های نفتی علیه ایران، پاشنه آشیل و رگ ترس آمریکایی‌ها قایق‌های تندروی سپاه و نقطه استراتژیک تنگه هرمز است. نشریات و اندیشکده‌های آمریکایی بارها این مسئله را به دولتمردان آمریکایی گوشزد کرده‌اند، تا جایی که اندیشکده واشنگتن از انتصاب سردار تنگسیری به فرماندهی نیروی دریایی سپاه از سوی رهبر معظم انقلاب احساس خطر کرده و این‌گونه درباره وی بیان می‌کند:
«سردار تنگسیری به دیدگاه‌های قاطعانه ضد آمریکایی و حمایت قاطعانه از بازداشت ملوان‌های غربی که وارد آب‌های سرزمینی ایران شده‌اند، شهرت دارد. سردار تنگسیری با صراحت و قاطعیت اعلام کرده است، نیروی دریایی سپاه یک نیروی قاطع بازدارنده است و کشورهای غربی اگر کوچک‌ترین اشتباهی بکنند، سیلی محکمی خواهند خورد.»
در بخش بعدی این مقاله بر بحث بستن تنگه هرمز متمرکز شده و بیان می‌کند: «سردار تنگسیری در تاریخ 13 اسفند 96 بیان کردند که دیگر کشتی‌های جنگی آمریکا، انگلیس، فرانسه، کانادا و نروژ حق استفاده از قانون «عبور بی‌ضرر» برای عبور از کانال‌های شمال تنب بزرگ را ندارند. با انتصاب سردار تنگسیری تغییرات قابل ملاحظه‌ای شاید در رفتار آرام کنونی نیروی دریایی سپاه در خلیج‌فارس رخ ندهد. اگر تحریم‌های نفتی مورد نظر آمریکا در ماه آبان علیه ایران به وقوع بپیوندد، تهران شاید نسبت به مواضع آمریکا حالت تهاجمی به خود بگیرد. افزون بر این، شاید نیروی دریایی سپاه به دنبال تشویق و اشاعه آزادسازی تاکتیکی است که در آن فرماندهان جوان با استفاده از خطرپذیری گشت‌زنی اطراف ناوهای آمریکایی به دنبال کسب شهرت و ارتقای درجه هستند.»
در روزهای اخیر، در حالی که رسانه‌های ایران از برخورد و نزدیکی قایق‌های تندروی سپاه به ناو آمریکایی تودور روزولت عکس و فیلمی را منتشر کرده‌اند، تنها پایگاه خبری اسپوتنیک روسیه عکسی از نزدیک شدن قایق‌های تندروی سپاه به ناو آمریکایی تودور روزولت منتشر و عنوان کرد:
«قایق‌های تندروی سپاه به ناوهای آمریکایی در تنگه هرمز نزدیک شده‌اند؛ این در حالی است که از این تنگه یک سوم نفت دریا پایه دنیا صادر می‌شود. این برخورد و نزدیکی قایق‌های تندروی سپاه با ناو آمریکایی در حالی صورت می‌گیرد که روابط ایران و آمریکا دچار تنش شده است و علت این تنش وضع تحریم‌های جدید علیه ایران است. تلویزیون ایران در روزهای اخیر گوشه‌هایی از نزدیکی و برخورد قایق‌های تندروی سپاه با ناو آمریکایی منتشر کرده است که در آن قایق تندروی سپاه به ناو آمریکایی هشدار می‌دهد و این ناو را به استفاده از زور تهدید می‌کند.»
این موضوع که این خبر در رسانه‌های آمریکایی اصلاً بازتابی نداشته، حاکی از این است که خود آمریکایی‌ها به ضعف خود در تنگه هرمز و قدرت قایق‌های تندروی سپاه واقف هستند و با توجه به انزوای خود در سازمان ملل در بدترین شرایط از نظر مناسبت بین‌المللی هستند.
از دو منظر، می‌توان اهداف آمریکا در حوزه کاهش صادرات نفت ایران در ماه آبان را پیشاپیش شکست خورده تلقی کرد؛ منظر اول انزوای ترامپ و آمریکا در مجمع عمومی سازمان ملل متحد بود که این پیام را به جهان مخابره کرد آمریکا به کشوری تنها در حوزه مناسبات اقتصادی و سیاسی در جهان تبدیل شده است و همین تنهایی و ایزوله‌سازی اقتصادی در کوتاه‌مدت شاید سبب رشد و بهبود اقتصادی آمریکا شود؛ اما در بلندمدت با توجه به وضعیت کنونی تجارت در جهان نمی‌توان کشورها را در حوزه مناسبات اقتصادی به سمت کشوری بسته هدایت کرد و این تکنیک در بلندمدت به طور قطعی با شکست مواجه خواهد شد.
منظر بعدی، شرایط کنونی در حوزه تولید نفت در جهان است. در مقاله‌ای از اندیشکده خاورمیانه واشنگتن وضعیت کنونی در حوزه تولید و صادرات نفت را این‌گونه فرض می‌کند که جنگ بین خرس و گاو در حال شکل‌گیری است؛ نماد خرس در بورس کاهش قیمت و گاو افزایش قیمت است و این‌گونه بیان می‌کند:
«فاکتورهای جنگ بین خرس و گاو هر دو در بازی قیمت نفت در دنیا دخیل هستند و در تعیین قیمت‌ها با هم مبارزه می‌کنند. تاریخ مؤثر دیگر 13 آبان است که در این تاریخ تحریم‌های بخش انرژی آمریکا علیه ایران دوباره اعمال و دو روز پس از آن انتخابات میان‌دوره‌ای کنگره آمریکا برگزار می‌شود. افزایش سریع قیمت نفت در شرایط کنونی شاید عادی باشد. قیمت نفت در حالی در سال 2014 به بشکه‌ای 115 دلار رسید که دو سال بعد قیمت زیر 30 دلار را تجربه کرد. اوایل امسال با کاهش نفت اوپک، افزایش تقاضا و کاهش نفت تولیدی ونزوئلا در نوامبر 2016 قیمت نفت بشکه‌ای 80 دلار را تجربه کرد.»
در بخش‌های بعدی این مقاله چالش‌های تولید نفت در جهان بررسی و از این چالش‌ها به منزله محرکی برای افزایش شدیدتر قیمت نفت یاد شده است؛ از جمله این چالش‌ها می‌توان اختلالات مکرر در خروجی میدان نفتی کاشاقان قزاقستان، استمرار مباحث فنی و عملیاتی در میدان‌های نفتی فرا ساحل آنگولا، اعتصابات در نروژ و عراق در اوایل سال میلادی و قطع برق پایگاه نفتی سینکرود در میدان نفتی آلبرتا را نام می‌برد. تنش‌های ژئوپلیتیک نیز بازار نفت را بی‌ثبات کرده است که از این تنش‌ها می‌توان به تنش در لیبی، نیجریه، تنگه باب‌المندب(توقف کوتاه‌مدت صادرات نفت عربستان از این تنگه) و جنوب عراق اشاره کرد.
در ادامه این مقاله از افزایش تولید نفت آمریکا یاد کرده و بیان می‌کند آمریکا خوش‌بین است تا با افزایش تولید نفت خود بحث کسری تولید نفت را جبران کرده و به این روند ادامه می‌دهد؛ اما باز هم با وجود این نفت در کانال 70 دلار باقی مانده است و تصریح می‌کند با افزایش جنگ لفظی بین ایران و آمریکا و برگزاری رزمایش اخیر سپاه در خلیج‌فارس قیمت نفت سیر صعودی خود را ادامه داده است.
با توجه به وضعیت کنونی و شواهد و قراینی که وجود دارد، آمریکا در بخش تحریم انرژی ایران شکست خواهد خورد و فقط لفاظی‌های مقامات آمریکایی جنگ روانی داشته و با کوچک‌ترین تحرک نظامی در منطقه قیمت نفت به بالای صد دلار در هر بشکه خواهد رسید که این در نزدیک شدن به فصل سرما و افزایش مصرف انرژی در آمریکا به نارضایتی عمومی بیشتر از سیاست‌های ترامپ منجر خواهد شد و تنها قایق‌های تندرو و موشک‌های سپاه هستند که می‌توانند در این شرایط پاسخ قاطع عربده‌کشی ترامپ باشند و شرایط معادلات اقتصادی و سیاسی جهانی را به نفع ما تغییر دهند، نه برجام اروپایی.
