جلیقهزردها با وجود برخوردهای خشن پلیس فرانسه هنوز خیابان شانزلیزه را ترک نکردهاند و پایتخت فرانسه همچنان شاهد تقابل میان نیروهای امنیتی و معترضانی است که حالا فراتر از مطالبه لغو مصوبه افزایش نرخ مالیات سوخت، خواستار کنارهگیری مکرون هستند[...]
یادداشت: جلیقهزردها
با وجود برخوردهای خشن پلیس فرانسه هنوز خیابان شانزلیزه را ترک نکردهاند
و پایتخت فرانسه همچنان شاهد تقابل میان نیروهای امنیتی و معترضانی است که
حالا فراتر از مطالبه لغو مصوبه افزایش نرخ مالیات سوخت، خواستار
کنارهگیری مکرون هستند! اما فارغ از آنکه سرنوشت این اعتراضات چه خواهد شد
و در ادامه این تقابل چه رخ خواهد داد، نکته جالب توجه مقایسه واکنش
کشورهای غربی و مجامع به اصطلاح بینالمللی به اعتراضات در یکی از مهمترین
خیابانهای اروپا با واکنش آنها نسبت به آشوبهایی است که در کشور ما رخ
میدهد، آشوبهایی که برخلاف آنچه در پاریس در حال رخ دادن است، جریانها و
گروهکهایی، مانند منافقین در پس آن قرار دارند!
اکنون که بخش قابل
توجهی از مردم فرانسه در اعتراض به خیابان آمدهاند و دولت این کشور سرکوب
اعتراضات را در دستور کار خود قرار داده است؛ نه نشست ویژهای در شورای
امنیت برگزار میشود، نه سازمانهای مدعی حقوق بشر از برخورد خشن حرفی به
میان میآورند، نه ترامپ در حمایت از معترضان توئیتی میزند، نه شبکههایی،
مانند بیبیسی از سرکوب معترضان سخن به میان میآورند و نه وزرای خارجه
اروپایی احساس نگرانی میکنند! از همه اینها عجیبتر اینکه حتی دستگاه
دیپلماسی جمهوری اسلامی ایران نیز سکوت کامل در پیش گرفته و حتی از اشاره
جزئی به این حوادث هم خودداری میکند؛ در حالی که دی ماه سال 96 در روزهایی
که برخی جریانهای ضد انقلاب و پیادهنظام گروهکهای تروریستی با
سوءاستفاده از مطالبات مردم دست به آشوب و اغتشاش در کشور زده بودند،
«لودریان» وزیر خارجه فرانسه به نشانه اعتراض نسبت به برخورد نیروهای
انتظامی ایران با معترضان، سفر خود به تهران را به تعویق انداخت و نماینده
فرانسه در نشست شورای امنیت که با موضوع اعتراضات داخلی ایران تشکیل شده
بود، گفت: «ما از اتفاقات روزهای اخیر در ایران نگرانیم»!