«شرایط موجود بر دولت تحمیل شده است... دولت در موقعیتی قرار گرفته که در ایجاد این وضعیت نقش و دخالتی نداشته است و به نوعی این وضعیت بر دولت تحمیل شده است»، «افکار عمومی اگر بخواهد قضاوت منصفانه‌ای در ارتباط با عملکرد دولت داشته باشد[...]
یادداشت: «شرایط
موجود بر دولت تحمیل شده است... دولت در موقعیتی قرار گرفته که در ایجاد
این وضعیت نقش و دخالتی نداشته است و به نوعی این وضعیت بر دولت تحمیل شده
است»، «افکار عمومی اگر بخواهد قضاوت منصفانه‌ای در ارتباط با عملکرد دولت
داشته باشد، قطعاً باید شرایطی که بر آن تحمیل شده و در کشور وجود دارد را
در نظر بگیرد. اوضاع و شرایط فعلی نتیجه کارشکنی دلواپسان داخلی و عوامل
خارجی است»، «نمی‌شود همه تقصیر را متوجه دولت دانست. واقعیت این است که
گروه‌هایی در کشور وجود دارند که دارای قدرت هستند که در مقابل آقای روحانی
ایستاده‌اند و این مخالفان تا به حال به نوعی موفق شده‌اند و دولت را در
تنگنا قرار داده‌اند.» این عبارات بخش‌هایی از مطلبی است که روزنامه
اصلاح‌طلب «ابتکار» منتشر کرده است! درباره این جملات نکات و مسائل بسیار
مهمی وجود دارد و از زوایای گوناگونی می‌توان به آن نگریست و آن را تحلیل
کرد! اما آنچه در این مطلب مورد نظر است، این است که وارد شدن به مشکلات
کشور و دفاع از دولت با ایجاد دوقطبی‌های کاذب و طرح مسائلی که در جهان
واقع نیز صحت ندارد و دمیدن در شیپور تفرقه چه کمکی به کشور و حل مشکلات
مردم می‌کند! در شرایطی که همه نیروهای کشور باید برای مقابله با
زیاده‌خواهی‌های آمریکا و طرف‌های غربی در کنار هم قرار بگیرند، چه کسی از
اختلاف انداختن در داخل و مقابل هم قرار دادن نیروهای کشور سود می‌برد؟
نتیجه این جملات و دوگانگی‌ها چیزی جز تحلیل رفتن قدرت ملی و تأمین منافع
حزبی و جناحی است؟ در این روزها عقل و خرد سیاسی حکم می‌کند به جای
زمینه‌سازی برای فصل جریان‌های داخلی، تلاش‌ها برای هم‌افزایی افزایش یافته
تا به واسطه این هم‌افزایی از چالش‌های پیش رو عبور کنیم. ان‌شاءالله
