«دولت و مجموعه حکومت مشکلاتی دارد که گره آن در منطقه و نظام بین‌الملل است و تا زمانی که وزارت خارجه با دست باز و اختیارات کامل اینها را حل نکند، مشکلات اقتصادی، معیشتی و داخل کشور حل نخواهد شد[...]
یادداشت: «دولت
و مجموعه حکومت مشکلاتی دارد که گره آن در منطقه و نظام بین‌الملل است و
تا زمانی که وزارت خارجه با دست باز و اختیارات کامل اینها را حل نکند،
مشکلات اقتصادی، معیشتی و داخل کشور حل نخواهد شد. جریان دلواپس یا این
مفهوم را نمی‌داند یا به روی خود نمی‌آورد که تا مسائل بین‌المللی را حل
نکنیم نمی‌توان مشکلات داخلی و اقتصادی را حل کرد. البته تجربه نشان داده
که دلواپسان در سایه تحریم و به‌هم‌ریختگی اوضاع بهتر می‌توانند منافع
اقتصادی خود را تضمین کنند.» جملاتی که مشابه آن چندین و چند سال است در
رسانه‌های اصلاح‌طلب و تریبون‌های در اختیار جریان اعتدال در کشور تکرار
شده و در «شرق»، «اعتماد» و «سازندگی» و... به چاپ رسیده است! جملاتی که
معنای ساده آن می‌شود راهبرد «جلب نظر غرب برای هموار کردن مسیر پیشرفت»؛
می‌شود «عدول از آرمان‌ها و مواضع به حق جمهوری اسلامی برای کاستن فشارها»؛
اما آیا واقعاً چنین چیزی ممکن است؟ یعنی اگر ایران پالرمو و دیگر
کنوانسیون‌ها را بپذیرد، دشمنی‌ها با ملت ایران کم می‌شود و تحریم‌ها تمام
می‌شود؟
عقل و منطق می‌گوید هرگز چنین نیست؛ همان‌گونه که همه دشمنی
آمریکایی‌ها با ملت ایران با انقلاب اسلامی آغاز نشد، کنار گذاشتن
آرمان‌های انقلاب اسلامی نیز دشمنی‌ها را پایان نخواهد داد! اگرچه انقلاب
اسلامی به عنوان گفتمان ملت‌ساز و بیدارکننده و قدرت‌بخشی روزافزون به
ایران اسلامی موجب تشدید دشمنی‌ها با ما شده است! اما غرب و آمریکا در
حقیقت با قدرت گرفتن و پیشرفت ملت ایران، با استقلال ایران به منزله
مهم‌ترین کشور و مهم‌ترین منطقه جهان، با منابع و امکانات و استعدادهای
فراوان، با تاریخ و تمدن کهن مشکل دارند و تنها زمانی دست از دشمنی
برخواهند داشت که توان دشمنی نداشته باشند و ملت ایران آنقدر قدرتمند بشود
که اراده خود را بر آنان تحمیل کند؛ کما اینکه در بسیاری از حوزه‌ها اتفاق
افتاده است و به مدد الهی در مسئله اقتصاد نیز موضوع محقق خواهد شد.
ان‌شاءالله
