پس از گذشت 10 ماه از خروج آمریکا از برجام و وعدههای خوشرنگ و لعاب اروپاییها، سیدعباس عراقچی میگوید: «هنوز نمیدانیم که اینستکس چطور کار میکند و چگونه میتواند[...]
یادداشت: پس
از گذشت 10 ماه از خروج آمریکا از برجام و وعدههای خوشرنگ و لعاب
اروپاییها، سیدعباس عراقچی میگوید: «هنوز نمیدانیم که اینستکس چطور کار
میکند و چگونه میتواند راهگشا باشد»! عجیبتر اینکه هنوز برخی در دولت،
مجلس و... به اروپاییها امیدوار هستند و میگویند باید پالرمو و دیگر
لوایح مد نظر اروپاییها را بپذیریم تا گشایشی در وضع اقتصادی کشور ایجاد
شود! در روزهایی که دست اروپا دیگر کاملاً رو شده و بهرهمندی ایران از
سازوکار مضحک اینستکس را هم منوط به مجموعهای از اقدامات از سوی ایران
کردهاند، همچنان برخی جریانها به دنبال حفظ برجام به هر قیمتی و ایستادن
در کنار اروپا هستند! اما نکته عجیبتر از این موضوع، وجود تناقض در سخنان و
عملکرد دولتمردان است که هر روز در حال افزایش است! در حالی که دولتیها
همه تلاش خود را برای به تصویب رساندن لوایح مورد نظر اروپاییها به کار
بستهاند و از تهدید مراجع تصمیمگیر تا فضاسازیهای رسانهای را برای تحت
تأثیر قرار دادن افکار عمومی در دستور کار قرار دادهاند، شخص اول دولت
میگوید: «تنها گزینه ما مقاومت و ایستادگی در برابر دشمن است.» سؤال
اینجاست که معنای این ایستادگی و مقاومت چیست؟ آیا معنایش این است که دولت
همچنان در بیعملی به سر برده و نظارهگر فشار اقتصادی به مردم باشد و برای
رفع مسئولیت خود از مقاومت و ایستادگی سخن بگوید؟ تلاش برای جلب نظر اروپا
که همصداییاش با آمریکا کاملاً روشن شده، نامش مقاومت و ایستادگی در
برابر دشمن است؟ مقاومت زمانی معنا پیدا کرده و از کلام و سخنرانی فراتر
خواهد رفت که دولتمردان وسط میدان بیایند و کسالت و تنبلی از دولت رخت
بربندد. مقاومت زمانی معنا پیدا میکند که دولت به جای اصرار به تصویب
لوایح مورد نظر اروپاییها برای حل مشکلات کشور، خود آستین همت را بالا
بزند. چرا که به عمل کار برآید، به سخندانی نیست!