سیلی که آبروی دشمن را برد

امین پناهی/ از نخستین روزهای سال جدید برخی از استان‌های کشور درگیر سیل و خسارت‌ها و ویرانی‌های ناشی از آن شدند. سیل روز به روز گسترش یافته و مناطق بیشتری را به خود درگیر کرد؛ به گونه‌ای که این اتفاق به مسئله اول کشور تبدیل شد. شدت سیل به قدری بالا بود که سبب شد اظهار نظرهای فراوانی حتی در خارج از کشور نسبت به حادثه زیست‌محیطی صورت پذیرد. کشورهای فراوانی آمادگی خود را برای کمک به سیل‌زدگان کشورمان اعلام کردند. از کشورهای اروپایی و آسیایی گرفته تا لبنانی‌ها که گفته بودند: «زیر آتش بودیم، کمک‌مان کردید، شما گرفتار آب شدید نوبت ماست که کمک کنیم.»

تروریسم اقتصادی!
اما یکی از اتفاقاتی که در روزهای اخیر بسیار مورد توجه قرار گرفت، بیانیه مایک پمپئو در این باره بود. او گفته بود: «ایالات متحده آماده کمک به سیل‌زدگان ایران است. از طرف مردم آمریکا، به قربانیان سیل‌های اخیر در ایران تسلیت می‌گوییم. وقوع این سیل‌ها یک بار دیگر سوءمدیریت رژیم در امور شهرسازی و آمادگی در شرایط اضطراری را به نمایش می‌گذارد.»
این چند جمله دو بخش مهم دارد؛ اول اینکه وزیر خارجه آمریکا جمهوری اسلامی را به سوء مدیریت متهم می‌کند، سوء مدیریتی که سبب ایجاد سیلاب‌ها و در نتیجه خرابی‌هایی در کشور شده است. این در حالی است که همین الان چند ایالت آمریکا درگیر سیل هستند. سیلی که یکی از اتفاقات مبتلابه ایالات متحده است و سالیانه خرابی‌ها و تلفات بسیاری به بار می‌آورد؛ اما معلوم نیست پمپئو سیل و ویرانی‌های ناشی از آن در آمریکا را ناشی از سوء مدیریت چه کسانی می‌داند!
بعیدی‌نژاد، سفیر کشورمان در انگلیس نوشت: «این بیانیه شرم‌آور در شرایطی صادر می‌شود که آمریکا نتوانسته برای سیلاب وسیعی که یک ماه است چند ایالت بزرگ آمریکا را در برگرفته راه حلی بیابد.»
دومین نکته که مهم‌تر از اولی نیز هست، بحث کمک آمریکا به سیل‌زدگان است. آمریکایی‌ها بر خلاف آنچه اعلام می‌کنند، لوازم پزشکی و هلال احمر و موارد انسان‌دوستانه را هم برای مردم ایران جزء موارد تحریمی قرار داده‌اند!
علی‌اصغر پیوندی، رئیس جمعیت هلال احمر ایران در این باره گفته است: «پیش از تحریم‌ها برخی حساب‌های دارای سوئیفت متعلق به هلال احمر داشتیم که از طریق آنها برای جذب کمک جهانی اقدام می‌کردیم، اما در حال حاضر این حساب‌ها مشمول تحریم شده است و امکان انتقال پول از کشورهای دیگر و همین طور از فدراسیون جهانی صلیب سرخ به ایران در هنگام حادثه وجود ندارد.»
محمدجواد ظریف، وزیر امور خارجه جمهوری اسلامی ایران هم در توئیتر خود نوشت: «سیاست فشار حداکثری ترامپ که نقض صریح قطعنامه 2231 شورای امنیت و دستور دیوان بین‌المللی دادگستری است، در کمک‌رسانی هلال‌احمر ایران به تمامی مناطق آسیب‌دیده از سیل بی‌سابقه اخلال ایجاد کرده است. از جمله اقلام ممنوعه هلی‌کوپترهای امداد است. این فقط جنگ اقتصادی نیست؛ این تروریسم اقتصادی است.»
جالب اینجاست که حتی کارشناس شبکه ضد ایرانی «ایران اینترنشنال» اعلام می‌کند، آمریکا از اینکه می‌گوید برای موارد دارویی، لوازم پزشکی، هلال‌احمر و موارد انسان‌دوستانه معافیت قائل شده، دروغ محض است. او اعلام می‌کند مادرش به دلیل تحریم دارویی جانش را از دست داده است.
همه این صحبت‌ها نشان می‌دهد، دولت ایالات متحده آمریکا برخلاف آن چیزی که اعلام می‌کند، با این تحریم‌ها مردم ایران را هدف قرار داده است.
در واقع ملت ایران از آمریکا و هم‌پیمانانش انتظار کمک نقدی ندارد، اگر آمریکا واقعا به فکر ملت ایران است باید اجازه دهد دارو و لوازم پزشکی در روند طبیعی خود که سال‌های گذشته وارد کشور می‌شده حالا هم وارد شود. 
این در حالی است که مایک پمپئو در روز آغاز تحریم‌های جدید آمریکا، یعنی 12 آبان سال گذشته در صفحه توئیترش این‌گونه نوشت: «مردم ایران هدف این تحریم‌ها نیستند. آنها خود از سوءمدیریت، دزدی و حکومت‌ ایران رنج می‌برند. هدف تحریم‌ رژیم جمهوری اسلامی ایران است.»
در همان زمان «صدای آمریکا» در این باره چنین نوشت: «رئیس‌جمهور ایالات متحده و کاخ سفید هم در توئیتر، با انتشار تصویر پرزیدنت ترامپ، از بازگشت همه تحریم‌های آمریکا علیه ایران خبر دادند. همزمان، کاخ سفید هم در بیانیه‌ای تأکید کرد که مواد غذایی، دارو و تجهیزات پزشکی همچنان مشمول تحریم‌های ایالات متحده علیه ایران نمی‌شوند.»
اینها تنهایی آن چیزهایی هستند که دولتمردان ایالات متحده در تریبون‌ها با صدای بلند اعلام می‌کنند؛ اما واقعیتی که پشت پرده اتفاق می‌افتد، چیز دیگری است. در واقع دولت آمریکا در رسیدن به اهداف خود که همانا از بین بردن استقلال ملت ایران است، از هیچ کوششی فروگذار نمی‌کند. تحریم دارویی و پزشکی یک کشور یعنی بازی با جان کسانی که دست نیافتن به اقلام دارویی ممکن است به قیمت زندگی‌شان تمام شود.
پایگاه «رادیو فردا» دوم شهریور سال گذشته در گزارشی نوشته بود: «ادریس جزایری، گزارشگر ویژه سازمان ملل در حوزه «تأثیر منفی اقدامات یک‌جانبه قهری» روز چهارشنبه، ۳۱ مردادماه، در بیانیه‌ای اظهار داشت وضع دوباره تحریم‌ها علیه ایران پس از خروج آمریکا از برجام و اجرای همه‌جانبه آن از سوی شورای امنیت صورت گرفته و همین حاکی از «غیر قانونی» بودن این تحریم‌ها است.»
او افزوده بود: «تحریم‌های بین‌المللی باید هدفی مشروع داشته و متناسب باشند. تحریم‌ها نباید حقوق شهروندان عادی را نقض کنند، اما هیچ یک از این موارد در این مورد [تحریم‌ها علیه ایران] مد نظر قرار نگرفته است.»

پاسخ به یک پرسش
در اینجا یک نکته مهم وجود دارد و آن هم این است که بدانیم هدف اصلی آمریکا از اعمال تحریم‌های ظالمانه علیه ایران چیست؟ و با اینکه بارها اعلام کرده مایل نیست با این تحریم‌ها آسیبی به مردم ایران وارد کند، اما چرا حتی بر سر ورود نیازهای دارویی بیماران مانع ایجاد می‌کند؟
پاسخ روشن است. در حالی که نظام اسلامی چهل سال از عمر خویش را پشت سر نهاده است و حالا می‌کوشد گام دوم یعنی «دومین مرحله خودسازی، جامعه‌پردازی و تمدن‌سازی» را به خوبی طی کند، آمریکایی‌ها به خوبی دریافته‌اند نظام اسلامی جز با حمایت‌های مردم نمی‌توانست این دوره را به سر برده و مسیر جدید را آغاز کند. در واقع آنها برخلاف گفته‌های‌شان کینه عمیقی از ملت ایران دارند. ملتی که چهل سال پیش برای به دست آوردن استقلال به انقلابی دست زدند که در طول چهار دهه همواره در برابر آمریکا و اذنابش ایستاده است. کسانی که امیدوار بودند انقلاب به زودی از بین خواهد رفت یا مانند دیگر انقلاب‌های بزرگ جهان از ریل اصلی خارج خواهد شد و خواهند توانست بار دیگر به این کشور ثروتمند که سال‌ها محل غارت غارتگران بیگانه بود، دست یابند و آن را همچون عربستان سعودی به گاو شیرده تبدیل کنند تا منابع خود را به رایگان در اختیار آنان قرار دهد، حالا ناامید از راهی که پیموده‌اند، به این نتیجه رسیده‌اند که تا وقتی مردم ایران پای نظام‌شان هستند، نخواهند توانست لطمه‌ای به آن بزنند؛ پس تمام تلاش‌شان را می‌کنند تا فشارهای بیشتری را به مردم ایران روا دارند. 
تحریم از ابتدا هم به منظور فشار بر مردم اعمال ‌شده و در این شکی نیست که این مردم بودند که همواره مقابل این تحریم‌ها ایستادگی کرده و آن را بی‌اثر ساخته‌اند. در واقع، جنگ اکنون برای شکستن مقاومت مردم است؛ اما از آنجایی که همواره دشمنان ملت ایران به دلیل حماقت خود نتوانسته این موضوع را درک کنند که این ملت هرگاه در شرایط سخت و دشوار جنگی قرار گیرد با یکدیگر متحدتر می‌شوند.
فرقی نمی‌کند جنگ از نوع نظامی‌اش باشد یا اقتصادی، جنگ جنگ است و مردم ایران این را به خوبی درک می‌کنند. حالا هم که سیل برخی از شهرها و روستاها را درگیر کرده، ملت ایران انسجام بیشتری یافته تا به داد آسیب‌دیدگان این حادثه ویرانگر در کشور برسند. هر چند این بار اول نیست و بار آخر هم نخواهد بود که مردم ایران در حوادث مختلف پشت هم را خالی نکرده و نگذاشته‌اند کار به جایی برسد که دست مردم ایران جلوی بیگانگان دراز شود.
دولت دونالد ترامپ با به کار بردن برخی الفاظ و اظهار نظرها گویی می‌کوشد بیش از پیش خود را بی‌آبرو کند، اما ملت ایران گول حرف‌های آنان را نخواهد خورد.

حرف آخر
ملت ایران پشت سر رهبر بصیر و باتدبیر انقلاب و در کنار مسئولان و تمام نهادهای انقلابی که در طول چهل سال انواع فشار را تحمل کرده و در جنگ نابرابری که دشمنان ملت به آنها تحمیل کرده بودند، با رشادت تمام ایستاده‌اند و دشمنان را از ریز و درشت به زانو درآوردند، این مرحله را نیز پشت سر خواهد گذاشت و تسلیم دشمن نخواهد شد. 
تحریم طبیعتاً فشارهایی را بر اقتصاد کشور و معیشت مردم وارد خواهد کرد، چرا که طراحان آن چنین می‌خواهند و اقتضای آن ایجاب می‌کند؛ اما اینکه این فشارها تا چه حدی به مردم وارد شود و در زندگی روزمره نمود پیدا کند، به دو مسئله بستگی دارد؛ اول آنکه دولت بتواند در شرایط جنگ نابرابر فضای اقتصادی جامعه را طوری مدیریت کند که اثرات تحریم از بین برود و دوم اینکه مردم در این کار زار ناجوانمردانه یکدیگر را فراموش نکنند تا بتوانند در کنار هم بر مشکلاتی که دشمنان برای آنها ایجاد می‌کنند، فائق آیند.