در آرزوی مذاکره

سید فخرالدین موسوی/
«علی خرم» دیپلمات سابق و از حامیان برجام، در مصاحبه با روزنامه «همدلی» گفت: «بدون شک تحریم کردن و در لیست گروه‌های تروریستی قرار دادن سپاه پاسداران، دارای تبعات داخلی و خارجی خواهد بود. واقعیت انکارناپذیر این است که نیروی قدس سپاه پاسداران ایران و ستاد فرماندهی مرکزی ایالات متحده آمریکا سه دهه است که در چالش سنگین به سر می‌برند و آمریکا و ایران هر دو مأموریت‌های برون‌مرزی نیروهای نظامی یکدیگر را مداخله در امور داخلی دیگر کشورها و مناطق خوانده و یکدیگر را به داشتن استراتژی «هژمونی و سلطه» متهم می‌کنند.» خرم تصریح کرد: «به نظر من بهترین کار این است که مقامات ارشد حکومت جمهوری اسلامی ایران باید به‌ دنبال راه چاره برای واکنش به سیاست‌های دولت کنونی آمریکا باشند؛ البته در اینجا باید افزود که منظورم از واکنش این است که واکنش‌ها به گونه‌ای باشد که منافع ملی ایران تأمین شود. نباید فراموش شود که فعلاً در آمریکا با دولتی سر و کار داریم که در قیاس با دولت قبلی خیلی سخت‌گیرتر است. تصمیم‌گیرندگان ایران باید فکر کنند که امکان توافق تاکتیکی وجود دارد یا نه؛ چون وقتی ببینند که فشارهای آمریکا بیش از انتظارشان است، نشستن به انتظار به پایان رسیدن ریاست‌جمهوری ترامپ احتمالاً کار عاقلانه‌ای نیست.»
روزنامه «سازندگی» در گزارشی با عنوان «چشم در برابر چشم» نوشت: «کاخ سفید در اقدامی غیر معمول و برخلاف عرف بین‌المللی، سپاه پاسداران را در لیست گروه‌های تروریستی قرار داد.» این روزنامه اصلاح‌طلب در ادامه نوشت: «نزدیک به چهار دهه است که رقابت‌های میان ایالات متحده و ایران به سان بازی شطرنجی شده که در جریان آن به جای رقابت دو ضلع، شاهد حضور ضلع سومی نیز هستیم؛ بازیگران منطقه‌ای و فرامنطقه‌ای که گاه در زمین ایران بازی می‌کنند و گاه در زمین ایالات متحده. این رقابت‌ها محصول افزایش نفوذ استراتژیک ایران در حاشیه خلیج‌فارس، خاورمیانه و شمال آفریقاست.» سازندگی در پایان تأکید می‌کند: «دیپلماسی، تنها راه پایان دادن به تنش‌هاست.»
روزنامه «شرق» در گزارشی با عنوان «آیا می‌شود با ترامپ گفت‌وگو کرد» نوشت: «بسیاری از تحلیلگران معتقدند سال جاری، اوج درگیری سیاسی و دیپلماتیک ایران و آمریکا خواهد بود و برخی نیز احتمال درگیری نظامی را محتمل می‌دانند؛ اما نگارنده معتقد است اتفاقاً ماه‌های آتی، بهترین زمان مذاکره با ترامپ است. ترامپ در آستانه فعالیت‌های انتخاباتی ۲۰۲۰ نیازمند یک برگ برنده تعیین‌کننده است. مذاکره با ایران و احیای برجام می‌تواند این برگ برنده را در اختیار او قرار دهد. اگر چه ترامپ سعی خواهد کرد احیای برجام را به عنوان یک توافق جدید قلمداد و معرفی کند؛ اما می‌توان در همین شرایط نیز منافع ایران را تأمین کرد.»
اینها را در ذهن داشته باشید و به دوران حضور باراک اوباما در کاخ سفید بروید و روزنامه‌های اصلاح‌طلب را مرور کنید! حیرت‌زده خواهید شد که این روزنامه‌ها نوشته‌اند ایران باید از فرصت حضور دموکرات‌ها استفاده کند، با ایالات متحده بر سر میز مذاکره برود و به مشکلات خاتمه دهد! اینها را به یاد داشته باشید و صفحات رسانه‌های اصلاح‌طلب را در روزهایی که ترامپ از برجام خارج شد مرور کنید. مشاهده خواهید کرد که ستون‌نویس‌های‌شان از ضرورت مذاکره با آمریکا سخن می‌گویند؛ متن‌هایی که با همین محتوا تنها در قالب کلمات و جملاتی متفاوت درباره روزی که جمهوری اسلامی ایران توانست در کنار ارتش‌های ملی و نیروهای مردمی کشورهای منطقه، با در هم شکستن تروریست‌های تکفیری، امنیت را به غرب آسیا بازگرداند نیز تکرار شده است! و همچنان در حال تکرار است؛ همان عباراتی که بارها و بارها در این رسانه‌ها پیش از برجام تکرار شد و نتیجه آشکار آن مذاکرات مستقیم با ایالات متحده است؛ برجامی که قضاوت درباره آن در زمینه میزان تأمین منافع و مصالح کشور کاملاً قابل لمس است!
اما چرا برای این متفکران! مذاکره با آمریکا در هر زمان و هر شرایطی اولویت و راه‌حل به شمار می‌آید؟ چه در در ذهن آنها می‌گذرد که فکر می‌کنند مذاکره با آمریکا می‌تواند مشکلات را رفع کند؟ نگارنده نگاه خوشبینانه به این پیشهادها دارد و هرگونه قصد یا نیت خاص یا آنچه را که برخی به ‌عنوان فتنه از آن یاد می‌کنند، برای این پیشنهادها متصور نمی‌داند؛ بلکه این پیشنهادها را از سر صدق و دلسوزانه می‌پندارد! شاید بپرسید پس چگونه ممکن است راهکاری ضد منافع ملی برای حل مشکلات ارائه کنند؟ در پاسخ باید گفت این راهکار نتیجه تفکر حاکم بر این جریان و رسانه‌ها است؛ همان تفکری که می‌گوید برای پیشرفت تنها یک راه وجود دارد و آن هم از غرب و رابطه با آمریکا می‌گذرد؛ تفکری که آمریکا را قدرت و کدخدایی می‌داند که بدون همراهی آن نمی‌توان به پیشرفت رسید متأسفانه این تفکر به توان داخلی و تکیه بر قدرت درون‌زای کشور اعتقاد چندانی ندارد و به عبارت دقیق‌تر این راه‌حل‌ها مصداق این مثل ایرانی است که «از کوزه همان برون تراود که در اوست».

منبع: صبح صادق