آیاشورای نگهبان مقصر ورود اصلاح طلبان ضعیف به مجلس است؟

عبارت فرار به جلو اشاره به تاکتیکی معروف در عرصهٔ سیاست و نوعی مغالطه از مغالطات مقام دفاع دارد که در آن فردِ موردِ نقد، که قادر به دفاع منطقی از موقعیت خود نیست، از پاسخگویی فرار می‌کند، و با محّق جلوه دادن خود سعی دارد به جای موضع ضعف از موضع قدرت سخن بگوید این مغالطه معمولاً با فرافکنی همراه است.
جریان ها و شخصیت های سیاسی و حتی فرهنگی،اقتصادی کشورهای مختلف که توان رسانه ای قدرتمندی دارند از این تاکتیک بسیار استفاده می کنند. در کشورما نیز جریان های سیاسی در این زمینه ید طولایی دارند،زمان انتخابات شانه به زیر همه مشکلات می زنند و می گویند که قائلند همه آنها را برطرف نمایند اما هنگامی که فصل پاسخگویی فرا می رسد علت حل نشدن مشکلات را چوب لای چرخ،رد صلاحیت گسترده، نهادهای انتصابی ،بودجه کم و هزاران دلیل و استدلال بی ربط را برجسته می کنند تا نگویند نتوانستیم و عذر می خواهیم،تا نگویند ببخشید نیروی این کار را نداشتیم و یا توانایی تشخیص این مشکلات را نداشتیم.
اصلاح طلبان از سال 76 تا 84 به صورت پیوسته این تاکتیک را به کار می بردند و از سال 92 تا کنون نیز متوسل به این حربه کهنه شده اند و همواره از روز اول پذیرش مسئولیت در دولت ها و مجلس ها این تاکتیک را به کار می گیرند ؛ عباس عبدی یکی از تئورسین های اصلاح طلبان به همفکران خود آموزش می دهد که" توان ما با وجود این حد از حذف استصوابی نیروها در حد همین نیروهایی است که وجود دارد! "
این در شرایطی است که:
اولا: همین نیروهای اصلاح طلب که ضعیف خوانده می شود توسط فردی مثل عارف هدایت و سرپرستی می شوند ،عارف فردی است که چهار سال معاون اول رئیس جمهور ، و چهار سال وزیر پست، تلگراف و تلفن کابینه، اولین رئیس سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی و معاون رئیس جمهور و اکنون عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی و عضومجمع تشخیص مصلحت نظام می باشد.

ثانیا، لیست امید ائتلافی وابسته به اصلاح‌طلبان ایران بود که برای انتخابات دهمین دورهٔ مجلس شورای اسلامی و انتخابات پنجمین دورهٔ مجلس خبرگان رهبری ،شورای شهر فهرست انتخاباتی ارائه کردند .این لیست توسط شورای عالی سیاستگذاری اصلاح‌طلبان که جمعی از نخبگان اصلاح طلب که از اساتید دانشگاه ،نمایندگان ادوار،مسوولین و وزرای سابق بود ارائه شد.
ثالثا: نواب رئیس مجلس برادران پزشکیان و مطهری هردو از اعضای لیست امید می باشند.
رابعا: اصلاح طلبان هنگامی که برنامه های خود را در معرض عموم برای انتخاب شدن گذاشته بودند پیمان با مردم بسته بودند که: ما متعهد می‌شویم با تصویب الزامات قانونی و اصلاح ساختار بانکی موضوع وصول وام‌های معوق و متنوع سازی دسترسی به روش‌های تأمین مالی نظیر بانک‌های خارجی، بورس و... را فراهم آوریم. ضمن حمایت از تلاش‌های سترگ دولت یازدهم بویژه دستگاه دیپلماسی کشور در برداشتن سایه سنگین تحریم‌ها و گشایش فضای ارتباطات بین المللی، ما رشد و رونق اقتصادی را بدون استفاده از سرمایه گذاری خارجی مسیری کند، ناپایدار و محدود می‌دانیم. مجلس دهم؛ را با رفع موانع سرمایه‌گذاری و ارتباطات؛ مجلسی تسهیل‌کننده ارتباطات و تبادلات و سرمایه‌گذاری بین‌المللی خواهیم کرد.

نگاهی به بیانیه ها وسوگندهای پر طمطراق اصلاح طلبان برای به دست گرفتن مجلس و بانگ های پیروزیشان و خلف وعده در شرایط فعلی ،حاکی از آن است که آن ها با تاکتیک فرار به جلو نمی خواهند بپذیرند که توانایی عمل به وعده هایشان را ندارند، توجه به این نکته مهم شاید آنها را بیدار کند که ممکن است بتوانند با تاکتیک عملیات روانی از پاسخ به مردم بگریزند اما در پیشگاه خداوند نمی توانند پاسخگو باشند. این روش مسئولیت پذیری باعث بی اعتمادی و دلسردی مردم می شود و در این زمینه امام علی علیه السلام می فرمایند: لا تعتمد علي موده من لا يوفي بعهده/ غررالحكم/ص٣٢٤

البته از جهت دیگر بیان این جمله که شورای نگهبان مقصر ورود اصلاح طلبان ضعیف به مجلس است نیز درست است زیرا اگر قانون این اجازه را به شورای نگهبان داده بود که علاوه بر صلاحیت سنجی در انتخابات مجلس وارد بحث توانایی سنجی نیز می شد،شاید وضعیت کشوربهتر از این بود و نه تنها اصلاح طلبان ضعیف بلکه برخی از نمایندگان مستقل و اصولگر نیز وارد مجلس نمی شدند.