یادداشت: «علت اینکه تحریم شدیم همین بد عادتی در مصرف است، تحریمکنندگان فهمیدهاند نقطه ضعف ما؛ مصرفگرایی است. ما جامعهای مصرفی هستیم؛ چرا چین اینگونه تحریم نمیشود؟ چون با یک وعده غذا هم رفع گرسنگی میکنند.» این جملات اظهارات «رضا اردکانیان» وزیر نیروی دولت اعتدال است که در روزهای گذشته جنجالهای زیادی به راه انداخته است! مخالفان و رقبای سیاسی دولت و حتی جریان نزدیک و حامی دولت نیز انتقادهایی را در این باره مطرح کردند و در فضای مجازی نیز واکنش انتقادی تقریباً پررنگی داشت! ولی آیا وزیر نیرو حرف اشتباهی زده است؟
اگر به آمارهای مصرف در کشور نگاهی بیندازیم، متوجه خواهیم شد که اردکانیان چندان هم بیراه نگفته است. مصرف انرژی جامعه ما چند برابر میانگین جهانی است، در مصرف بنزین، گاز، برق و... همواره رکوردهای جدید ثبت میکنیم! میزان اسراف در مواد غذایی و... نیز موضوعی نیست که بتوان آن را کتمان کرد؛ اما آنچه در این میان حرفهای وزیر نیرو را به حاشیه میبرد و نمیگذارد این اظهارات و آنچه مشابه آن در سالهای گذشته مطرح شده است را مقدمه تغییر الگوی مصرف ایرانیان کند، اول تلاشهای سیاسی یا مانورهای تبلیغاتی با هدف زدن جریان رقیب است؛ از این رو اصل حرفهایی از این دست به حاشیه رانده شده و قرائت ضد مردمی از آن در رسانهها منتشر میشود. موضوع دوم و صد البته مهمتر عملکرد مسئولان و شیوه زندگی آنها است؛ وقتی مسئولی چنین موضوعی را مطرح میکند، ابتدا باید خود ملتزم به آن باشد و سبک زندگی و مصرف خود را اصلاح کند! نمیشود یک مسئول خود و نزدیکانش زندگی مسرفانه داشته باشند و از اصلاح الگوی مصرف در جامعه سخن بگوید. واضح است جامعه در مقابل چنین مسئولی گارد میگیرد و حرفهای او را نمیپذیرد و برای قرائت ضد مردمی از سخنان او اعتبار بیشتری قائل میشود.