یادداشت: «بهزاد نبوی» از چهرههای اصلاحطلب که در جریان حوادث پس از انتخابات 88 دستگیر و محاکمه شد، در مصاحبهای با پایگاه جماران گفته است: «قدرت واقعی کشورهایی مثل ما در اتکای حاکمیتشان به مردم است. قدرت ما در گرو مردمی بودن نظام ماست و نظام ما هرچه مردمیتر باشد، قدرت بیشتری پیدا میکند. لذا امروز یک انتخابات پرشور در کشور ما نه به آن معنا که کسانی که من میپسندم انتخاب شوند، بلکه بدان معنا که 80 درصد واجدین شرایط در آن شرکت کنند، میتواند قدرت ما را بسیار بالا ببرد.» اما سؤال اینجاست که آیا واقعاً نبوی و جریان مطبوع او، به دنبال آن هستند که با افزایش مشارکت در انتخابات پیش روی مجلس شورای اسلامی در اسفند ماه قدرت انقلاب اسلامی افزایش پیدا کند؟ آیا میتوان این جملات را صادقانه تلقی کرد؟ یا...
اگر به گذشته نگاهی بیندازیم و انتخابات دهم ریاستجمهوری را به یاد بیاوریم، قطعاً در صداقت او تردید خواهیم کرد! سال 1388 در حالی که بیش از 40 میلیون نفر در انتخابات شرکت کرده بودند و با اتکا به آن حضور بینظیر مردمی، امکان برداشتن گامهای بلندی در راه پیشرفت کشور وجود داشت، آقای نبوی و دوستانشان به این دلیل که نامزد مورد حمایتشان برنده انتخابات نبود، زیر میز انتخابات زدند و آن فرصت و ظرفیت را به تهدید و فتنه تبدیل کردند! فتنهای که به دشمن جسارت وضع تحریمهای اقتصادی را داد و مقامات تلآویو و واشنگتن را امیدوار کرد! به نظر میرسد این اظهارات، که احتمالاً مشابه آن را در روزهای آینده نیز خواهیم شنید، به دنبال القای این ایده انحرافی است که بگوید «تحقق مشارکت حداکثری در گرو کنار گذاشتن و عبور از قانون نظارت استصوابی است»! گویا چهرههای تندرو جریان اصلاحات به این نتیجه رسیدهاند که با سر دست گرفتن مصالح کشور و ایجاد ارتباطهای بیربطی، میان مطلوبهای نظام و خواستهای غیر قانونی خود میتوانند نظر نامشروعشان را به نظام تحمیل کنند! موضوعی که «عباسعلی کدخدایی» سخنگوی شورای نگهبان به درستی درباره آن گفته است «معیار و میزان قانون است و شورای نگهبان، به هیچ شخص یا جریانی باج نخواهد داد.»