دام آمريكا براي تركيه

به موجب قانون «East Med» كه در كميته روابط خارجي مجلس سناي آمريكا به تصويب رسيد، فعاليت‌هاي اكتشاف گاز تركيه در منطقه شرق مديترانه خطرناك ارزيابي شده است. براساس اين قانون، ارتش آمريكا فعاليت‌هاي تركيه را در منطقه اقتصادي واقع در شرق مديترانه رصد كرده و از اين فعاليت‌ها گزارش تهيه خواهد كرد. آمريكا همچنين به يونان به عنوان دشمن ديرينه تركيه، 3 ميليون دلار كمك خواهد كرد. همچنين به موجب اين قانون، تحريم سلاح از سوي آمريكا عليه قبرس يوناني‌نشين نيز پس از 32 سال لغو شد. آمريكا در اين قانون، يونان، رژيم صهيونيستي و قبرس يوناني‌نشين را شركاي راهبردي خود در منطقه خوانده است.

آمريكا از نزديكي هم‌پيمان راهبردي و ناتويي خود يعني تركيه كه پس از آمريكا، دومين عضو پيمان آتلانتيك شمالي است و عمده‌ترين نيروي نظامي ناتو را تأمين مي‌كند، به روسيه و ايران در بحران سوريه و حضور در نشست‌هاي آستانه و سوچي به شدت نگران بوده و به دنبال جدايي تركيه از اين مثلث منطقه‌اي است. آمريكا در بستر سياست بين‌الملل با توجه به اختلافات تاريخي و قديمي كشورهاي همسايه با يكديگر، به دنبال دستيابي به اهداف خود در مناطق گوناگون است؛ از اين رو، شعله‌ور كردن اختلافات قديمي ميان تركيه و يونان و كمك مالي به يونان از سوي آمريكا و به تبع آن، تقويت نظامي جزاير يوناني نزديك تركيه در درياي اژه از سوي يونان، همچنين زنده كردن دوباره تنش‌هاي تركيه و قبرس يوناني‌نشين كه در دهه هفتاد ميلادي تركيه با لشكركشي به قبرس، شمال قبرس را تحت حمايت خود گرفت و لغو فروش سلاح به قبرس يوناني نشين از سوي آمريكا پس از 32 سال، كه به تقويت نظامي آن منجر مي‌شود، سبب مي‌شود كه اهداف عميق‌تري از سوي آمريكا دنبال ‌شود.

اولين هدف عمده آمريكا از قبل فعاليت‌هاي اخير درباره تركيه و يونان، تنبيه شريك راهبردي خود يعني تركيه در منطقه به دليل نزديكي بيش از حد به روسيه و ايران به عنوان رقباي آمريكا در منطقه است. پس از شكست آمريكا در سوريه در مقابل روسيه و ايران، نزديكي تركيه به عنوان شريك مهم منطقه‌اي آمريكا به جبهه آستانه و سوچي براي آمريكا قابل قبول نبوده و آمريكا به دنبال تنبيه و كنترل فعاليت‌هاي منطقه‌اي تركيه است.

دومين و مهم‌ترين هدف آمريكا از ورود به بحران كهنه تركيه و يونان، نزديكي بيشتر تركيه به رژيم صهيونيستي است. هر چند تركيه با رژيم صهيونيستي ارتباطات و همكاري‌هاي گسترده‌اي دارد، نزديكي تركيه به روسيه و ايران در بلندمدت مي‌تواند جبهه متحدي را متشكل از اين سه ضلع مثلث در منطقه شكل دهد، كه در اين صورت منافع آمريكا در منطقه با چالش جدي مواجه خواهد شد. با توجه به اينكه محورهاي ارتباطي در منطقه در قالب توازن قوا دائماً در حال تغيير است، محور رژيم صهيونيستي‌ـ تركيه، يونان‌ـ آمريكا يا محور رژيم صهيونيستي يونان و تركيه‌ـ آمريكا در منطقه مديترانه با توجه به محاسبات آمريكايي قابل تأمل است. با نگاهي موشكافانه به اين محورهاي ارتباطي، چنين به نظر مي‌رسد آمريكا و رژيم صهيونيستي در واقع دو روي يك سكه‌اند و همراهي هر كدام با تركيه يا يونان، اهداف جمعي آمريكا و اين رژيم را در پي خواهد داشت؛ از اين رو، حمايت آمريكا از يونان و قبرس يوناني‌نشين در روزها اخير، نه تنها تركيه را به سوي رژيم صهيونيستي بيش از پيش سوق خواهد داد، بلكه هدف نهايي آمريكا از قبل اين سياست، كه نزديك نشدن بيش از اندازه تركيه به روسيه و ايران در مسير خريد سامانه‌هاي اس‌ـ400 روسي و بحران سوريه است. محقق خواهد كرد.