این روزها شاهد دست و پا زدن آل سعود برای پایان دادن به جنگ یمن و برقراری روابط دیپلماتیک با جمهوری اسلامی هستیم. حکام نادان و آل سعود که با تغییر سیاستهای بنیادی ملک عبدالله در پی موج سواری و فتح سرزمینی و تسلیم کشورهای حوزه خلیج فارس بودند، بعد از گذشت چهار سال تجاوزگری وحشیانه به کشور فقیر و بی بضاعت یمن که نه تنها دستاوردی برای آنها نداشت بلکه شکستهای مفتضحانهای در صحنهی نبرد برای آنها به همراه داشت و دلارهای نفتی بر باد رفتهای که هزینه خرید هزاران نمونه سلاح و تجهیزات از آمریکا و اروپا شده و به تعبیر ترامپ، گاو شیرده را لقب گرفته اند، اکنون دست به دامان پاکستان شده اند تا با قبول اشتباهات گذشته رابطه صلح و دوستی با جمهوری اسلامی برقرار نمایند. چرا که تجربه حمله به تأسیسات آرامکو و عملیات نصرمن الله... تنها بخش کوچکی از یک هزارم قدرت نظامی محور مقاومت به رهبری ایران است که حاکمان فاسد آل سعود را تا حدودی به خود آورده است تا بی گدار به آب نزنند.
جمهوری اسلامی ایران که همواره به دنبال صلح و دوستی با کشورهای مسلمان و همه دولتهای همسایه خود است، بارها به دولت عربستان اعلام کرده از دامان شیطان بزرگ جدا شوید و با تکیه به ایمان و قدرت اسلام در سایه تعامل با دولتهای اسلامی به حضور بیگانگان در این منطقه مهم اقتصادی پایان دهید. حال این سیاست شفاف و اصولی ایران پیش روی حاکمان عربستان قرار دارد و به نظر میرسد عمران خان نیز در رساندن پیام ایران به این کشور چیزی فراتر از آن چیزی که ایران از قبل مطرح کرده و مشخص است، مطرح نکند و آن چیزی که وضعیت روایط دو کشور را در آینده مشخص خواهد کرد دو قطبی وابستگی به امریکا و اسرائیل یا بازگشت به دامان اسلام و تعامل با کشورهای اسلامی در منطقه است که عربستان در پذیرش بین این دو راه مجبور است یکی را انتخاب کند.