به فکر توانمند‌سازی باشیم!

یکی از راهکارهای مهم برای رخت بربستن چهره فقر و توسعه نیافتگی از ملت‌ها و کشورهای جهان، قدم گذاشتن در مسیری است که بتوان از ریشه و درون این موضوع نابه‌هنجار را در ابتدا کنترل و سپس از پیشرفت آن جلوگیری کرد؛ آنگاه آن را به طور اساسی از بین برد.

در سال 1389، دولت دهم جمهوری اسلامی ایران با پرداخت یارانه‌ به عموم افراد جامعه درصدد بود بخشی از هزینه‌های تحمیل شده بر معیشت و زندگانی مردم را جبران کند؛ اما در این بین اقشار متوسط و کم درآمد جامعه را که بخش مهم و آسیب‌پذیر جامعه به حساب می‌آیند،‌ باید بیش از دیگر گروه‌های جامعه مورد توجه قرار داد.

هم اکنون دولت دوازدهم نیز در دو حوزه نسبت به پرداخت یارانه نقدی به افراد جامعه مبادرت می‌ورزد. یکی همان یارانه 45500 تومانی است که هر ماه از سال 1389 پرداخت می‌شد و دیگری بسته‌های حمایتی است که برای جبران اصلاح قیمت بنزین به خانوار پرداخت آن آغاز شده است.

در این میان نهادها، ارگان‌ها، سمن‌ها، گروه‌ها و اقشار گوناگونی هم هستند که با حمایت‌های مادی و معنوی خود به طور مداوم به طبقات محروم جامعه در شهرها و روستاهای کشور خدمت می‌کنند و سعی بر این دارند تا با محرومیت‌زدایی از چهارگوشه کشور وضعیت معیشتی و سفره‌های زندگی مردم را از فقر و کمبودها به رفاه و توانمندسازی مبدل کنند و تغییر دهند. این خدمات صادقانه و بی‌منت بیشتر در حوزه‌های ساخت مسکن، مدرسه، منازل، تهیه و آماده‌سازی وسایل و لوازم جهیزیه برای عروس‌ـ دامادهای نیازمند، بسته‌های حمایتی خوراکی، پوشاک و... است. بنابراین، طبق آمار موجود در این حوزه کشورمان یکی از کشورهای پیشرو در توانمندسازی محرومان و مستضعفان در جهان به شمار می‌آید و آمار خیرین در آن بالاست. سازمان‌های متولی در این امر از جمله: کمیته امداد امام خمینی (ره)، سازمان بهزیستی کشور، سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، ستاد جهاد توانمندسازی محرومان کشور، مساجد و حسینیه‌ها، مراکز خیریه‌ها در سطوح شهرها و شهرستان‌ها و... هستند.

اما هم دولت و نخبگان جامعه و هم عموم مردم کشور باید بدانند این محرومیت‌زدایی باید بر پایه و اساس توانمندسازی باشد؛ یعنی این محرومیت‌زدایی نباید سرآغاز توسعه فقر در کشور باشد و موجبات گداپروری، ایجاد تنبلی و راحت‌طلبی را فراهم کند.

امروزه، کمک به محرومان و مستضعفان جامعه جهادی بزرگ در راه خداوند متعال است و عبادتی بزرگ محسوب می‌شود.

ضروری است تا نهادهای دولتی و نظارتی نیز با توجه به تحریم‌های ظالمانه دشمنان ایران اسلامی که بر مردم عزیزمان تحمیل کرده‌اند، بیش از گذشته نسبت به مدیریت و برنامه‌ریزی در جهت کمک به اقشار متوسط و کم درآمد جامعه اهتمام‌ ورزند و همان‌طور که انقلاب اسلامی ما در حوزه‌های سیاست، دفاع و امنیت از وابستگی به استقلال کامل رسید، در حوزه اقتصادی نیز از وابستگی به نفت، مذاکرات بی فرجام و بارش آسمان غرب به استقلال کافی و خودکفایی مطلوب دست پیدا کند.