رهبری در انتخابات‌های گذشته ضمن اینکه رأی مخفی به صندوق انداخته‌اند، از هیچ فرد و جریان خاصی حمایت نکرده‌اند و همواره منویات خود را درباره افراد مکتوم نگه داشته‌اند. قانون‌گرایی و تمسک به قانون یکی از بخش‌های مهم منظومه فکری و یکی از اصول مهم رفتاری و مدیریتی حضرت آیت‌الله‌العظمی خامنه‌ای است، فارغ از اینکه رهاورد تمسک به قانون به نفع چه کسی و چه جریانی باشد، ایشان با تأکید بر رعایت حق مردم، همواره بر رعایت مرّ قانون تأکید کرده و لحظه‌ای از آن پا پس نکشیده‌اند. مسئله‌ای که سبب شده حق مردم ایران در تعیین سرنوشت‌شان و نقش آنها در نظام جمهوری اسلامی پابرجا بماند. معظم‌له موضع اصلی خود را در انتخابات این‌گونه بیان کرده‌اند: «هیچ‌وقت به مردم نگفته‌ام و نمی‌گویم این کس را انتخاب کنید، آن کس را انتخاب نکنید. فقط یک جا بنده دخالت می‌کنم و آن جایی است که کسانی بخواهند در مقابل رأی مردم و انتخاب مردم بِایستند و با مزاحمت در مقابل رأی مردم، رأی مردم را بشکنند. هرکس بخواهد با نتیجه آراء ملّت دربیفتد، بنده در مقابلش می‌ایستم. در سال‌های گذشته و انتخابات‌های پیشین، هم همین‌جور بوده. در سال ۷۶، در سال ۸۴، در سال ۸۸، در سال ۹۲؛ بعضی مقابل چشم مردم بوده و مردم مطّلع شده‌اند؛ بعضی را هم مردم مطّلع نشده‌اند امّا این حقیر در جریان قرار گرفته‌ام. در همه این سال‌هایی که شمردم، کسانی بودند که می‌خواستند در مقابل انتخابات بِایستند؛ که در سال ۸۸ آشکار شد و آمدند در میدان اردوکشی کردند، و در آن سال‌های دیگر جور دیگری [بود]. در همه این سال‌ها بنده ایستادم و گفتم نتیجه انتخابات مردم هرچه هست باید تحقّق پیدا کند.»(1/1/96)
