مديريت بحران

یادداشت: داستان شيوع بيماري کرونا در کشور به مراحل حساس و پرخطري رسيده است. دست کم گرفتن بيماري، تصميمات باتأخير و ديرهنگام براي مقابله با آن و عوامل متعدد خارج از کنترل موجب شيوع روزافزون آن شده است به نحوي که پيش‌بيني اوليه که اوج بيماري را 5 فروردين‌ماه اعلام کرده بود، اکنون در خوشبينانه‌ترين حالت، 20 فروردين‌ماه را روز پيک اعلام کرده است که اگر امور کار مطابق پيش‌بيني‌ها پيش رود، دو ماه پس از آن همچنان کشور درگير اين بيماري خواهد بود. کاملاً معلوم است چنین اوضاعی متفاوت از شیوع برخی بیماری‌های فصلی همچون سرماخوردگی، آنفولانزا و... است و ابعاد سیاسی، امنیتی، اقتصادی حتی فرهنگی‌ و اجتماعی آن، موضوع را در سطح یک چالش ملی ارتقا داده است. نگاهی گذرا به تأثیر کرونا بر عرصه اقتصاد حکایت از آن دارد که بدون شک تداوم چنین وضعیتی یک بحران جدی برای اقتصاد کشور به حساب می‌آید که باید برای آن تدبیر کرد. در این شرایط، طبیعی است وزیر محترم و مجاهد وزارت بهداشت آن فردی نیست که از اختیارات، توانمندی‌ها و تخصص لازم برای مدیریت چنین بحرانی برخوردار باشد و بتواند از پس کار برآید. کافی است به نامه چند روز گذشته وزیر بهداشت به رئیس‌جمهور مراجعه کنیم تا مشخص شود مافیای قاچاق ماسک چگونه کار را برای تیم درمانی و پزشکی کشور دشوار کرده است. معلوم است مدیریت این موضوع خارج از وظایف و توان وزارت بهداشت است. طبیعی بود از همان ابتدای شیوع این بیماری شخص رئیس‌جمهور یا معاون اول ایشان مسئولیت مقابله با کرونا را بر عهده بگیرد، اما متأسفانه چنین نشد و این امر خسارات فراوانی را برای کشور در این روزها به همراه داشته است. باید توجه کرد سهل‌انگاری در این امور و کوچک گرفتن معضل نه تنها راه‌ حل عبور از مشکلات نیست، بلکه خطای محاسباتی راهبردی است که امکان جبران آن وجود نخواهد داشت. این عرصه، عرصه عمل و به میدان آمدن است. توان دولتمردان را باید در زمان بحران سنجيد، وگرنه در حالت عادی و طبیعی، امور از طریق ساختارها پیش می‌رود که امکانی دقیق برای ارزیابی کارآمدی به حساب نمی‌آید. حال که به گفته نائب‌رئیس مجلس، رهبر انقلاب خواهان پذیرش مسئولیت از سوی شخص رئیس‌جمهور شده‌اند، دیگر حجت بر آقای روحانی تمام شده است و باید هر چه زودتر وارد میدان مقابله با کرونا شود. سخن آخر اینکه هرچند این روزها پیوسته از مردم خواسته می‌شود در خانهها بمانند، اما مسئولان کشور باید بیش از گذشته در میدان باشند تا با تدبیر و تصمیمات هوشمندانه که با سرعت و قاطعیت همراه است، امور را تحت کنترل خود قرار دهند تا کشتی نظام اسلامی با کمترین خسارت از این آزمایش سخت نیز همچون گذشته سربلند بیرون آید.