هنر هفتم در سال 98

مسیر و روند حرکت سینمای ایران در سال 1398 با سال‌های قبل تفاوت نداشت.اتفاقات امیدوارکننده‌ای هم در این عرصه به چشم خورد که ازجمله آنها ادامه حضور نسل جوان متعهد و مماس با آرمان‌های انقلاب در عرصه سینما بود. فیلم‌هایی چون «منطقه پرواز ممنوع»، «شبی که ماه کامل شد»، «بنیامین»، «23 نفر» و... نشانه‌های امید در فضای پر از بیم سینمای ایران بودند. اما اکران نوروزی با نمایش فیلم «رحمان 1400» آغاز شد؛ فیلمی که به دلیل حجم بالای اشارات غیراخلاقی‌اش در میانه راه از پرده پایین آمد نکته قابل تأمل این است که با وجود افزایش نمایش کمدی سخیف، تعداد تماشاگران سینما در مقایسه با سال قبل کاهش یافت.

یکی از چالش‌هایی که در سال 1398 وسعت بیشتری یافت، مسئله «پول‌های مشکوک» بود. در این دوره هم انتقادات و پرسش‌های فراوانی درباره اینکه چرا و چگونه برخی بازیگران مبالغی هنگفت و نجومی را به عنوان دستمزد دریافت می‌کنند، ایجاد شد؛ اما مانند همیشه، این پرسش بی‌پاسخ ماند. ورود پول‌های مشکوک و با منابع نامشخص موجب افزایش ابتذال در تولیدات شبکه نمایش خانگی نیز شد. سریال‌هایی که در سال 1398 رشد قارچ‌گونه‌ای یافتند.اجرای قانون درجه‌بندی سنی فیلم‌ها در همان ابتدا با انتقادات فراوانی مواجه شد و به زعم منتقدان، این قانون، پوششی برای ارائه مجوز به برخی فیلم‌های ناسالم و منحرف بود.  اکران جنجالی فیلم «خانه پدری» که نشان داد ساختار تولید و نظارت در سینمای ما با اشکالاتی جدی مواجه است.برگزاری پرحاشیه سی‌وهشتمین دوره جشنواره فیلم فجر، به ویژه نحوه تقسیم جایزه هم از اتفاقات مهم سینما در سال 1398 بود. در اختتامیه این جشنواره، جایزه بهترین بازیگر به فردی اهدا شد که جشنواره را تحریم کرد و اصلاً به آن نیامد.