پرسش: بهتازگی عزیزی را بر اثر ابتلا به کرونا از دست دادهایم. با توجه به اینکه امکان تسلیت حضوری نیست، میخواهم بدانم برای دلداری و تسلی چه کارهایی انجام دهیم؟
پاسخ: پرسشگر عزیز، خانوادههایی که عزیزان خود را بر اثر ابتلا به کرونا از دست دادهاند، شرایط سختتر و تلختری نسبت به سایر افراد سوگوار تجربه میکنند؛ چراکه قرار گرفتن در جمع و شنیدن تسلیت، از داغ میکاهد؛ امری که درباره این داغدیدهها انجامپذیر نیست.
این خانوادهها علاوه بر اینکه با جای خالی عزیزانشان دست و پنجه نرم میکنند، باید بدون مراسم سوگواری که میتواند التیامی بر زخم آنها باشد، به تنهایی این بار سخت را به دوش بکشند.
آنها به ابراز همدردی نیاز دارند، اما زمانی که حمایت دیگران از این خانوادهها نباشد، سلامت روانی آنها دچار اختلال میشود؛ بنابراین همدلی با آنها با روشهای ارتباطی جایگزین مثل تلفن و شبکه مجازی بسیار حائز اهمیت است. خوب است که از این راه ضمن ابراز همدردی، با تعریف و تمجید از متوفی یاد کنیم. از طریق مکالمه درباره نحوه فوت، شرایط ایجادشده در بیماری، نحوه خاکسپاری و هر موضوع دیگری که یادآور متوفی باشد، سؤال کنید. تکرار این موضوعات، از بار هیجانی فرد داغدار میکاهد. همچنین با تشکیل گروه اقوام و دوستان در پیامرسانها، ختم قرآن، دعا و خیرات را برای فرد درگذشته داشته باشیم، تا خانواده متوفی حمایت روانی لازم را دریافت کند. راه دیگر همدردی این است که کمک کنیم تا بازماندگان به سوگواری کامل نزدیک شوند؛ یعنی با مکالمه تلفنی یا از طریق فضای مجازی، فرد بازمانده را وادار کنیم خاطرات متوفی خاطرات خودش را مرور کند و هیجانات منفی خود را با گریه و عزاداری بروز دهد و جلوی احساساتش را نگیرد.
در نهایت، به فرد داغدار اطمینان دهید اندوهش را درک میکنید، اما صبوری کردن در مصیبتها توصیه خداونداست.