محمد هاشمیرفسنجانی گفت: معمولاً کشورهایی که به صورت حزبی اداره میشوند دو تا سه حزب عمده دارند که در رقابت با یکدیگر هستند و به صورت رقابتی قدرت را در نظر میگیرند، درحالیکه در کشور ما چند صد حزب رسمی وجود دارد. با سیصد یا چهارصد حزب که نمیشود کشور را اداره کرد؛ بنابراین این حد از تکثر خود مخل کار حزبی است. وی همچنین گفت: البته این چند صد حزب در ایران در قالب دو یا سه جناح عمده تبلور یافتهاند که به اصلاحطلب، اصولگرا و بین اینها یعنی اعتدالگرا تقسیم میشوند. در این جناحها کادر برای اداره کشور وجود دارد؛ یعنی زمانی که رئیسجمهور اصلاحطلب روی کار میآید مدیران او عموماً از همین تفکر هستند و زمانی که رئیسجمهور اصولگرا یا اعتدالگرا باشد هم ماجرا به همین ترتیب است. درواقع به نظر من جناحها در ایران تقریباً کار حزب در کشورهای با نظام حزبی را انجام میدهند.