کارشناس و تحلیلگر ارشد مؤسسه آمریکایی کیتو و دستیار ویژه سابق رونالد ریگان، با انتشار یادداشتی در پایگاه آمریکایی «ضدجنگ» نوشت: «آمریکا در دوران ریاست جمهوری دونالد ترامپ به یک غول عصبانی تبدیل شده است. واشنگتن تقریباً هرروز دستوراتش را به دنیا صادر میکند؛ اما احکام آمریکا معمولاً نادیده گرفته میشوند. این وضعیت منجر به خواستههای بیشتر و سختگیرانهتر شده و مقاومت بیشتری را به دنبال داشته است.» «داگلاس باندو» مینویسد: «اخیراً نیز یاوهسراییهای بیهوده دولت آمریکا، ناوگان نفتکشهای تهران به مقصد ونزوئلا را هدف قرار داد. این نقلوانتقال، دولت آمریکا را بهشدت برآشفت، چراکه آرزوهای آن در مورد هر دو پایتخت را همزمان نقش بر آب کرد. ونزوئلا و ایران، هر دو تهدید کردند که در صورت انجام چنین کاری توسط آمریکا، مقابلهبهمثل خواهند کرد. کاراکاس از قابلیت چندانی برای جلوگیری از اقدامات آمریکا برخوردار نیست و چنین اقدامی از سوی آن، احتمالاً به ازکارافتادن یا غرق شدن کشتیهایش توسط نیروی دریایی آمریکا منجر خواهد شد؛ اما ایران ثابت کرده که میتواند ترافیک نفتی در خلیجفارس را مختل کند.» بن کاهیل از مرکز مطالعات راهبردی و بینالمللی نیز میگوید: «این وضعیت تقریباً به یک بازی چکش و موش تبدیلشده که در آن، هر بار که معاملهای غیرقانونی با شرکت ونزوئلا اتفاق میافتد، دولت آمریکا تلاش میکند تحریمهایی را بر آن وضع کند؛ اما این تحریمها بازده نزولی دارند. دیگر نهادی برای تحریم کردن باقی نمانده است.»