- صفحه نخست
- |
- استان ها
- |
- بین الملل
- |
- سیاسی
- |
- چند رسانه ای
- |
- اقتصادی
- |
- فرهنگی
- |
- حماسه و جهاد
- |
- صبح صادق
- |
- صدای انقلاب
- |
- محرومیت زدایی
در سال ۹۶ و در شرایطی که ۴ سال از آغاز به کار دولت روحانی سپری شده بود، اعضای مجمع روحانیون مبارز و ازجمله محمد موسوی‌خوئینی‌ها در بیانیه‌ای اعلام کردند: «مجمع روحانیون مبارز از مردم شریف و آگاه ایران دعوت می‌کند تا با رأی قاطع خود به حسن روحانی، زمینه رشد و شکوفایی هر چه بیشتر میهن اسلامی‌مان را در مسیر عقل و اعتدال فراهم آوردند». موسوی‌خوئینی‌ها و هم‌قطارانش پیش از آن در تیر ۹۵ نیز در بیانیه‌ای تأکید کردند: «موضع این مجمع حمایت قاطع از دولت تدبیر و امید و خصوصاً شخص جناب آقای دکتر روحانی است». این حمایت ویژه در حالی بود که دولت نتوانست به شعارهایی مثل چرخیدن هم‌زمان چرخ کارخانه‌ها و چرخ سانتریفیوژها، بی نیاز کردن مردم از یارانه نقدی، اجرای مسکن اجتماعی و... عمل کند. اکنون نیز همگان واقف اند که نتیجه حمایت‌های صددرصدی و عدم نقد سازنده عملکرد دولت، منجربه رشد بی سابقه نرخ ارز در پسابرجام شده است و به تناسب آن قیمت انواع کالاها، از خودرو، مسکن، سکه و طلا گرفته تا کالاهای اساسی مردم مثل گوشت قرمز و مرغ، لبنیات، حبوبات و ... افزایش یافته، به طوری که درصد رشد آن ها از درصد رشد درآمدی مردم به طور بی سابقه ای پیشی گرفته است. با این حال موسوی خوئینی ها به جای نقد عملکرد قوه مجریه و یا اذعان به تقصیر خود و هم طیفی هایش در حمایت بی چون و چرا از دولت، با فرار به جلو، قصد دارد قصور و تقصیرهای خود و هم‌قطارانش را به گردن رهبری اندازد!
